Szczepan Stradowski

St. post. PP Szczepan Stradowski s. Stanisława i Józefy z Olesińskich, ur. 8 XII 1899 w Chmielniku. W policji od 1923. Co najmniej od 1934 służbę pełnił w pow. będzińskim, w 1936 w Komis. w Czeladzi, od 1 V 1938 przeniesiony do służby śledcz. We wrześniu 1939 nadal w Komis. w Czeladzi. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

L. 023/4 (12), 5413.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Szczepan Stradowski, policjant z Czeladzi. Urodził się 8 grudnia 1899 r. w Chmielniku, gdzie ukończył szkołę podstawową. Dalszą naukę kontynuował w Mostach pod Lwowem. W Czeladzi - Piaskach ukończył szkołę policyjną. W 1924 r. zawarł związek małżeński z Emilią Dudą. Służbę w Policji Polskiej rozpoczął w 1922 r. w Czeladzi, jako posterunkowy, a później aspirant śledczy (do września 1939 r.). Biegle znał języki rosyjski i hebrajski. We wrześniu 1939 r. wywieziony za Bug, wraz z innymi walczył z sowieckim najeźdźcą. Później został aresztowany przez żołnierzy Armii Czerwonej i w Brześciu przekazany NKWD. Przebywał w kilku więzieniach, gdzie był torturowany i przesłuchiwany.
Według dokumentów, w Moskwie wpisany był na listę nr 023/4 NKWD w dniu 10 kwietnia 1940 r., Nr archiwum 137 poz. 12 Nr teczki 5413 i przekazany do dyspozycji szefa Zarządu NKWD Kalinińskiej Obłasti (obecnie Twer). Dn. 10 kwietnia 1940 r. zastrzelony bez sądu w piwnicy Zarządu NKWD w Twerze strzałem w tył głowy i został wrzucony do wspólnej mogiły w lesie nieopodal Miednoje, pośród 6311 funkcjonariuszy resortu spraw wewnętrznych II Rzeczpospolitej. Odznaczony, także pośmiertnie, Krzyżem Kawalerskim za kampanię wrześniową w 1939 r., który nadał mu Rząd Polski na uchodźstwie w Londynie 15 sierpnia 1985 r. i Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r. nadany mu przez władze Polski w 1991 r.
źródło : WIT GRUSZKA "Policjant Szczepan Stradowski" ECz 06/2002