Maria Kossakowska

Maria Kossakowska Galewicz (ur. 10 października 1927 r. w Kossakach – zm. 12 listopada 2008 w Łodzi) – scenarzystka filmów animowanych, dyrektor Biblioteki w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi Żona Janusza Galewicza.

Maria Jadwiga Kossakowska urodziła się w rodzinnej posiadłości Kossaki nad Narwią koło Łomży, dnia 10 października 1927 r. Przodkowie jej osiedlili się w Kossakach jeszcze w pierwszej połowie XV wieku (1436 r.), nabywszy od Władysława Księcia Mazowieckiego "20 łanów miary chełmińskiej". Wyjaśnić należy, iż ówczesny łan chełmiński obejmował ok. 17 dzisiejszych hektarów, co oznacza około 340 hektarów kupionych od Księcia. Ziemia ta jest położona "między osadami Brunowo i Krzewo". Jednego z przodków Marii, Nikodema Kossakowskiego, licznymi przywilejami obdarował sam król Zygmunt III Waza. W Metryce Litewskiej nr 88, na karcie 226 zapisano dnia 28 lutego 1605 r: "My Monarcha, pomnąc na zasługi urodzonego Nikodema Kossakowskiego naszego łomżyńskiego i ostrołęckiego Starosty".... itd. Marmurowy grobowiec tegoż Nikodema Kossakowskiego stoi po dzień dzisiejszy w Katedrze w Łomży.

Ród Kossakowskich rozrastał się, bogacił, powstawały stopniowo różne linie Kossakowskich. Ci z Kossak nad Narwią jednak raczej ubożeli. Koniec zamożności był efektem rozbiorów, powstań, kolejnych wojen. Maria urodziła się już po dawno minionej świetności rodziny. Była najmłodszym dzieckiem Adama i Jadwigi z Obryckich herbu Prus. Starsze rodzeństwo to: Halina, Alicja i Mirosław. Maria urodziła się jako pogrobowiec, trzy miesiące po tragicznej śmierci ojca, który zginał w wypadku w lipcu 1927 r.

Lata wczesnego dzieciństwa Maria spędziła w domu rodzinnym. W okresie okupacji rodzina była ewakuowana i tylko szczęśliwym zbiegiem okoliczności nie została wywieziona na Syberię, taki bowiem los spotkał mieszkańców okolicznych wsi i dworów. Przez tamte ziemie w latach 1939-1945 przebiegała linia frontu, tam toczyły się bitwy, niszcząc ziemię, domostwa, lasy.

Po powrocie z ewakuacji Kossakowscy zastali zniszczenia i gruzy. Z trudem i mozołem zabrali się do ratowania resztek schedy. Marię umieszczono w szkole w Łomży. Maturę uzyskała w roku 1948, w tym samym roku wstąpiła na Uniwersytet Łódzki gdzie działała wówczas jedyna w Polsce Katedra Bibliotekoznawstwa pod kierunkiem prof. Jana Muszkowskiego. Maria równocześnie studiowała socjologię pod kierunkiem prof. Józefa Chałasińskiego i prof. Jana Szczepańskiego. Pracę magisterską pisała na temat organizacji i funkcjonowania bibliotek i związków i stowarzyszeń. Magisterium uzyskała w roku 1952 i w tym samym roku wyszła za mąż za kolegę ze studiów, Janusza Galewicza. Oboje wyjechali do Szczecina, gdzie Maria objęła pracę w Wyższej Szkole Ekonomicznej na stanowisku kierownika działu udostępniania. Praktykę zdobyła wcześniej, jeszcze jako studentka, pracując w sieci bibliotek publicznych. Wskutek skomplikowanej sytuacji rodzinnej męża wróciła do Łodzi.

W roku 1954 rozpoczęła pracę w Bibliotece Uniwersyteckiej na stanowisku kierownika bibliotek wydziałowych i zakładowych. W roku 1961 przeniosła się do biblioteki Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Po zdaniu podyplomowych egzaminów specjalistycznych uzyskała stopień Bibliotekarza Dyplomowanego i objęła stanowisko dyrektora biblioteki.

Maria dzieliła zainteresowania męża, zawodowego reżysera teatru lalek i reżysera filmu animowanego, scenarzysty. Podjęła próby pisania dla dzieci. Oboje z mężem napisali około 20 sztuk teatralnych, kilka z nich opublikowano. Napisali również ponad 70 scenariuszy filmów krótkometrażowych. Maria sama napisała 3 scenariusze animowanych filmów długo i średniometrażowych, między innymi była autorką scenariusza do serialu "Opowiadania z Doliny Muminków" wg Tove Jansson. Została nagrodzona za tę pracę Nagrodą Ministra Kultury. Autorstwa Marii są także scenariusze do serii "W Krainie Czarnoksiężnika Oza" wg F. L. Bauma. Wkrótce została przyjęta w poczet członków ZAiKS-u (Stowarzyszenie Autorów i Kompozytorów Scenicznych). Filmy dla dzieci wg scenariuszy Marii Kossakowskiej od 20 lat utrzymują się na ekranach wielu krajów. Maria napisała także dwie książki dla dzieci, z których jedna, pt. "Kanapony", została wyróżniona na Biennale Sztuki dla Dzieci w 1981 r.w Poznaniu. Kilka sztuk teatralnych jej autorstwa wystawiano w ówczesnym Związku Radzieckim, byłej Jugosławii, w Bułgarii, ówczesnej NRF, w Anglii.

Za działalność twórczą Maria Kossakowska – Galewicz odznaczona była Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury, Honorowym Obywatelstwem Miasta Łodzi, Złotym Krzyżem Zasługi, wreszcie Medalem 50-lecia P.W.S.F.T i T.

Pasjonowała ją przyroda. Znała rośliny, ptaki, wypoczywała pracując fizycznie w ogrodzie. Uprawiała wędrówki piesze, najczęściej w Góry Świętokrzyskie. Kolejną Jej pasją była Hiszpania – ulubionym poetą Federico Garcia Lorca, ulubionym kompozytorem Manuel de Falla, ulubionym reżyserem filmowym Almodovar. Hiszpanię odwiedzała kilkakrotnie, uczyła się języka. Charakteryzowały Ją takie cechy jak: poczucie humoru, nie pozbawione autoironii, swoisty sceptycyzm, pewna surowość i powściągliwość w byciu, wierność przyjaźni – niechęć wobec poufałości. Zagniewana klęła straszliwie, jak przysłowiowy dorożkarz. Z całym wdziękiem!!!

Pierwsze oznaki ciężkiej nieuleczalnej choroby pojawiły się w 1990 r. Nigdy już nie odwiedzała swoich ukochanych Kossak, nie pojechała do swojego letniego domu. Choroba niszczyła Ją długie 18 lat. Zmarła na rękach męża, dnia 12 listopada 2008 roku o godzinie 4 nad ranem, w swoim mieszkaniu w Łodzi. Pochowana jest na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ulicy Ogrodowej w Łodzi. Na grobie, zgodnie z Jej życzeniem, położono kamień z napisem: BYŁAM.