Władysław Kalkus

Władysław Jan Kalkus (ur. 8 czerwca 1882 we Lwowie – zm. 23 lutego 1945 w Blackpool, w Anglii) – polski prawnik, podoficer piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii i generał brygady Wojska Polskiego II RP.

Życiorys

Ukończył prawo na Uniwersytecie Lwowskim. W 1913 powołany do armii austriackiej, skierowany był do szkoły podoficerską piechoty. Walczył na frontach I wojny światowej. Dwukrotnie ranny.

W czasie wojny polsko-ukraińskiej od listopada 1918 walczył w obronie Lwowa jako dowódca kompanii. W lutym 1919 został skierowany do Krakowskiej Szkoły Pilotów gdzie przebywał do stycznia 1920 roku. W czasie pobytu w szkole uzyskał awans na kapitana. Po ukończeniu szkolenie został skierowany jako pilot i dowódca eskadr do 581, 5, 17 i 6 Eskadry Wywiadowczej. Od lipca 1921 do lutego 1923 pełnił obowiązki dowódcy dywizjonu i zastępcy dowódcy 2 Pułku Lotniczego. Od lutego 1923 do września 1926 w Centralnych Zakładach Lotniczych (CZL). Od września 1926 do kwietnia 1928 był szefem wydziału w Departamencie IV Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych.

W 1929 był słuchaczem czteromiesięcznego kursu w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. Od kwietnia do czerwca 1929 był zastępcą dowódcy 1 Pułku Lotnictwa, a później (do listopada 1935) dowódcą 3 Pułku Lotniczego. Od listopada 1935 do stycznia 1938 dowodził I Grupą Lotnictwa, później do czerwca 1938 dowódca 3 Grupy Lotnictwa. W okresie od czerwca do grudnia 1938 kurs w Centrum Wyszkolenia Piechoty. Czerwiec – wrzesień 1939 zastępca dowódcy Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Po wojnie obronnej polski z '39 przedostaje się przez Rumunię do Francji. Październik 1939 – marzec 1940 pełniący obowiązki dowódcy Lotnictwa we Francji, Marzec – kwiecień 1940 dowódca Lotnictwa Polskiego w Wielkiej Brytanii. Kwiecień – sierpień 1940 inspektor polskich jednostek Royal Air Force, sierpień 1940 – kwiecień 1942 bez przydziału – obóz Rothsay, wyspa Bute (tzw. wyspa Wężów) w Szkocji. Kwiecień 1942 – styczeń 1944 komendant Bazy Polskich Sił Powietrznych w Blackpool. Styczeń 1944 – luty 1945 w dyspozycji dowódcy polskich Sił Powietrznych. Mieszkał w Blackpool, gdzie zmarł.

Awanse

• podporucznik
• porucznik
• kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 VI 1919
• major – 31 III 1924 ze starszeństwem z 1 VII 1923 i 8. lokatą w korpusie oficerów zawodowych aeronautycznych
• podpułkownik – 23 I 1929 ze starszeństwem z 1 I 1929 i 2. lokatą w korpusie oficerów zawodowych aeronautycznych
• pułkownik – 5 III 1934 ze starszeństwem z 1 I 1934 i 1. lokatą w korpusie oficerów zawodowych aeronautyki
• generał brygady – 19 III 1939

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie
• Polowa Odznaka Pilota