Marian Jerzy Majewski
- Geburt:
- 08.09.1895
- Tot:
- 00.00.1953
- Kategorien:
- Offizier, Teilnehmer des Zweiten Weltkriegs
- Nationalitäten:
- pole
- Friedhof:
- Geben Sie den Friedhof
Marian Jerzy Majewski (ur. 8 września 1895 w Gostyninie, zm. 1953) – komandor dyplomowany Marynarki Wojennej II Rzeczypospolitej.
Był synem Innocentego i Haliny Łańcuckiej. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Departamencie dla Spraw Morskich Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W 1922 ukończył Tymczasowy Kurs Instruktorski Oficerów Marynarki Wojennej w Toruniu. 2 czerwca 1923 został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów Marynarki Wojennej - Korpus Morski z jednoczesnym przydziałem do Dowództwa Floty. W latach 1931-1932 był słuchaczem Morskiej Szkoły Wojennej w Paryżu (franc. École de Guerre Navale), po ukończeniu której otrzymał tytuł oficera dyplomowanego. 11 kwietnia 1933 został wyznaczony na stanowisko dowódcy kontrtorpedowca ORP „Burza”. Na stanowisku dowódcy okrętu pozostawał do 28 stycznia 1937, a następnie został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu Floty. Służbę na tym stanowisku pełnił do 2 października 1939.
1 października 1939 przed kontradmirałem Hubertem von Schmundtem podpisał w sopockim Grand Hotelu wraz z kmdr Stefanem Frankowskim akt kapitulacji załogi Helu.
Ciekawostką może być fakt, że z niemieckim admirałem Schmundtem poznali się wcześniej, gdyż Majewski jako dowódca dywizjonu kontrtorpedowców latem 1934 przebywał z kurtuazyjną wizytą w Kilonii i Berlinie, Schmundt zaś wizytował Polską Marynarkę rok później.
Wzięty do niewoli 2 października 1939 na Helu. Następnie przebywał w oflagach: X B Nienburg, X A Itzehoe, VII B Eichstaett, VII A Murnau w Bawarii, VIII B Silberberg w Sudetach (od 17 stycznia 1940), IV C Colditz w Saksonii (od 2 listopada 1940), X C Lübeck (od 20 stycznia 1942).
Awanse
- porucznik – 1918
- kapitan - zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty
- kapitan marynarki – 2 czerwca 1923 ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 4,2. lokatą w korpusie oficerów Marynarki Wojennej, Korpus Morski
- komandor podporucznik – 18 lutego 1930 ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 3. lokatą w korpusie oficerów Marynarki Wojennej, Korpus Morski
- komandor porucznik – 16 marca 1934 ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 1. lokatą w korpusie oficerów Marynarki Wojennej, Korpus Morski
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi
Opublikowane prace
- M. Majewski: Tajemnica wojskowa, a prasa, [w:] Przegląd Morski 1937, nr 100, s. 529
Ursache: wikipedia.org
Keine Orte
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.
02.10.1939 | Kampania wrześniowa: zakończyła się obrona Helu
Obrona Helu (także Bitwa o Hel) – działania zbrojne prowadzone podczas wojny obronnej 1939 r. przez polskie oddziały w dniach od 1 września do 2 października 1939 roku, mające na celu obronę Rejonu Umocnionego Hel przed nacierającymi wojskami niemieckimi. Załoga Helu była ostatnią placówką, która bez żadnych nadziei wsparcia skapitulowała podczas obrony Wybrzeża w kampanii wrześniowej 1939.