de

Karol Wolfke

Karol Wolfke (ur. 4 czerwca 1915 w Zurichu, zm. 8 marca 2015) - polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalizujący się w prawie międzynarodowym publicznym.

Był synem Mieczysława Wolfkego i Agnieszki, z d. Ritzmann. W 1922 przyjechał z rodzicami do Polski. Po zdaniu matury i odbyciu służby wojskowej był przez rok studentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej. Od 1935 studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego i Uniwersytecie Warszawskim. Powołany do wojska jako podporucznik rezerwy wojsk łączności, walczył w wojnie obronnej 1939, uczestniczył w obronie twierdzy Modlin jako dowódca plutonu Radio w 8 dywizji piechoty. Po kapitulacji dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w Oflagu VII A Murnau.

W grudniu 1945 powrócił do Polski, na początku 1946 uzyskał tytuł magistra prawa na Uniwersytecie Warszawskim, od października 1946 pracował jako starszy asystent w Katedrze Prawa Międzynarodowego Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1949 uzyskał stopień naukowy doktora i pracował następnie jako adiunkt. W latach 1951-1957 usunięty z Uniwersytetu, pracował w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu jako lektor języka angielskiego, w 1952 ukończył także studia filozoficzne na Uniwersytecie Wrocławskim.

Od 1957 ponownie pracował na Uniwersytecie Wrocławskim, habilitował się w 1963, w 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1982 profesora zwyczajnego, w 1985 przeszedł na emeryturę, ale kontynuował działalność naukową i dydaktyczną. Był także członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN, członkiem International Law Association, dyrektorem studiów Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego (1983), członkiem Komitetu Tworzenia Norm Zwyczajowych Prawa Międzynarodowego przy Komisji Prawa Międzynarodowego (1984-2000) oraz członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze (1993-2005).

Publikacje

  • Great and small powers in international law from 1814 to 1920. From the prehistory of the United Nations (1961)
  • Custom in present international law (1964)
  • Rozwój i kodyfikacja prawa międzynarodowego: wybrane zagadnienia z praktyki ONZ (1972)
  • Międzynarodowe prawo środowiska (tworzenie i egzekwowanie) (1979)

Odznaczenia i nagrody

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974). W 1983 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, a 1985 Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego.

 

Ursache: wikipedia.org

Keine Orte

    loading...

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Hinzufügen Speicher

        Schlagwörter