de

Konrad Górski

Persan haben keine Bilder. Fügen Sie neue Bilder.
Geburt:
22.04.1895
Tot:
07.04.1990
Kategorien:
Akademiemitglied, Historiker, Professor
Nationalitäten:
 pole
Friedhof:
Geben Sie den Friedhof

Konrad Józef August Górski (ur. 22 kwietnia 1895 w Wągrach, zm. 7 kwietnia 1990 w Toruniu) – polski historyk i teoretyk literatury, specjalizujący się w historii literatury polskiej

W 1913 roku ukończył prywatne Gimnazjum Górskiego w Warszawie (jego nauczycielem był m.in. Marian Massonius) i zdał maturę w V Gimnazjum Państwowym w Warszawie. W latach 1913-1915 studiował prawo na Uniwersytecie w Dorpacie, równocześnie udzielając korepetycji oraz studiując indywidualnie historię filozofii greckiej pod kierunkiem Mariana Massoniusa. W latach 1915-17 pracował jako nauczyciel domowy na granicy Żmudzi i Kurlandii.

W 1918 roku podjął studia w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W 1921 roku przedstawił pracę zatytułowaną Ewolucja stosunku Mickiewicza do racjonalizmu i wieku oświecenia w latach młodzieńczych. Promotorem pracy był Józef Ujejski, ale ze względu na jego wyjazd rozprawa faktycznie sprawdzana była przez Bronisława Gubrynowicza oraz Zygmunta Łempickiego. W 1953 roku na podstawie tej samej pracy, wydanej pod tytułem Pogląd na świat młodego Mickiewicza, Centralna Komisja Kwalifikacyjna (CKK) przyznała mu stopień doktora nauk filologicznych.

W 1920 roku przez cztery miesiące służył w wojsku, w 201 ochotniczym pułku artylerii polowej.

W latach 1922-1923 studiował bohemistykę na Uniwersytecie Karola w Pradze, równocześnie prowadząc tam lektorat z języka polskiego. Po powrocie z Pragi został nauczycielem języka polskiego w szkole dla dziewcząt, prowadzonej przez Jadwigę Kowalczykówną i Jadwigę Jawurkówną ("Szkoła na Wiejskiej"). Pracował w niej w latach 1923–1934.

W 1929 roku uzyskał habilitację na podstawie rozprawy Grzegorz Paweł z Brzezin: monografja z dziejów polskiej literatury arjańskiej XVI wieku i objął stanowisko docenta na Uniwersytecie Warszawskim. W 1934 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego historii literatury polskiej na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Po zamknięciu uczelni w 1939 roku pracował w wileńskiej bibliotece Akademii Nauk Litewskiej SSR oraz brał udział w tajnym nauczaniu na poziomie licealnym i uniwersyteckim.

1 października 1945 r. zatrudnił się na organizowanym Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie na podstawie prowizorycznej nominacji rektora, wydanej 8 października, objął stanowisko profesora zwyczajnego w Katedrze Historii Literatury Polskiej oraz funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego. Dziekanem był do 1947 roku, potem przez rok prodziekanem oraz kierownikiem Zakładu Literatury Polskiej XIX wieku. W 1950 roku został odsunięty z powodów politycznych od zajęć dydaktycznych i do 1956 roku pracował w Instytucie Badań Literackich PAN. Powrócił na UMK w 1956 roku i pracował na tej uczelni do przejścia na emeryturę w 1965 roku.

Od roku 1947 był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, a od roku 1969 - PAN. W kwietniu 1978 r. został członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych.

W 1964 podpisał tzw. "List 34". Po nagonce partyjnej wycofał, jako jedyny, swój podpis, po czym napisał list do premiera Cyrankiewicza, w którym za wciągnięcie go do tej sprawy obciążył Jerzego Turowicza. List ten został odczytany przez Kliszkę na zebraniu Związku Literatów[potrzebne źródło].

Wybrane publikacje

  • Mickiewicz jako historyk i krytyk czeskiej literatury (1926)
  • Grzegorz-Paweł: monografja z dziejów polskiej literatury arjańskiej XVI wieku (1927)
  • Historja literatury polskiej do r. 1863 (1932)
  • Nacjonalizm a katolicyzm (1934)
  • François Mauriac: studjum literackie (1935)
  • Dążenia utopistów a chrześcijański realizm (1937)
  • Literatura a prądy umysłowe: studia i artykuły literackie (1938)
  • Literatura polska. Cz. 1, Historia literatury i języka polskiego dla 1 kl. liceów ogólnokształcących (1938)
  • Literatura polska. Cz. 2, Wypisy z literatury polskiej i powszechnej dla 1 kl. liceów ogólnokształcących (1938)
  • Divide et impera (1944, 1995)
  • Juliusz Słowacki jako poeta aluzji literackiej (1959)
  • Mickiewicz: artyzm i język (1977)
  • Mickiewicz - Lelewel (1986)
  • Mickiewicz-Towiański (1986)
  • Adam Mickiewicz (1989)
  • Literatura i katolicyzm (2004)

Wyróżnienia i nagrody

  • Doktoraty honoris causa:
    • Uniwersytet Jagielloński (1973)
    • Uniwersytet Mikołaja Kopernika (1979)
    • Katolicki Uniwersytet Lubelski (1980)
  • Nagroda im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzy.stwa Naukowego KUL za rok (1975), za całokształt dorobku naukowego w duchu humanizmu chrześcijańskiego
  • Nagroda im. Herdera (1986)
  • Order Świętego Grzegorza Wielkiego (1986)

 

Ursache: wikipedia.org

Keine Orte

    loading...

        Keine Termine gesetzt

        Schlagwörter