Józef Paczyński
Józef Paczyński
- Geburt:
- 29.01.1920
- Tot:
- 26.04.2015
- Kategorien:
- Ingenieur, Mechanic, Opfer des Nazi , Pädagoge, Teilnehmer des Zweiten Weltkriegs
- Nationalitäten:
- pole
- Friedhof:
- Geben Sie den Friedhof
Józef Paczyński (ur. 29 stycznia 1920 w Łękawicy, zm. 26 kwietnia 2015 w Krakowie) – polski inżynier-mechanik, więzień nazistowskich obozów koncentracyjnych KL Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 121) i KL Mauthausen-Gusen.
W czasie II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku brał udział w polskiej wojnie obronnej, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej pod Lublinem. Po ucieczce z niewoli na wiosnę 1940 roku podjął próbę przekroczenia granicy Generalnej Guberni chcąc docelowo dotrzeć do Francji, gdzie formowała się polska armia na obczyźnie. Na granicy został zatrzymany przez Słowaków i przekazany policji ukraińskiej. Przebywał w niemieckich aresztach w Muszynie, Nowym Sączku i Tarnowie skąd został w pierwszym transporcie 728 polskich więźniów politycznych, deportowany w dniu 14 czerwca 1940 roku do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz-Birkenau. W obozie Józef Paczyński był pracownikiem komanda fryzjerów, strzygł między innymi komendanta obozu Rudolfa Hössa. Po ewakuacji obozu w styczniu 1945 roku Paczyński był jeszcze więźniem KL Mauthausen.
Po zakończeniu działań wojennych uzyskał tytuł inżyniera mechanika i pracował między innymi jako dyrektor szkoły w Brzesku.
Wybrane odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)
Ursache: wikipedia.org
Keine Orte
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.