Leopold Żołnierczyk
Leopold Żołnierczyk
- Geburt:
- 10.11.1918
- Tot:
- 17.05.1944
- Kategorien:
- Offizier, Teilnehmer des Zweiten Weltkriegs
- Nationalitäten:
- pole
- Friedhof:
- Polish Cemetery at Monte Cassino
Leopold Żołnierczyk (ur. 10 listopada 1918 w Sanoku, zm. 17 maja 1944 pod Monte Cassino) – podporucznik, oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wojennym Orderu Virtuti Militari.
W 1937 ukończył Gimnazjum Męskie w Sanoku. Został absolwentem szkoły podchorążych przy 5 Pułk Strzelców Podhalańskich w Przemyślu. Wobec zagrożenia konfliktem zbrojnym został zmobilizowany do tej jednostki w sierpniu 1939. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się przez Budapeszt i Jugosławię do Francji. gdzie pracował w ośrodku wyszkolenia oficerskiego w Châteaubriant. W 1940 uczestniczył w polsko-francusko-angielskim zlocie harcerzy w Rennes. W szeregach 2 Dywizji Strzelców Pieszych brał udział w walkach pod Compiègne podczas kampanii francuskiej 1940. Po kapitulacji Francji z czerwca 1940 przedostał się do Anglii, następnie na Bliski Wschód, gdzie służył w 2 Brygadzie Czołgów. Przebywał także w Iranie.
W kwietniu 1944 w szeregach 2 Korpusu Polskiego trafił do Włoch i służąc w 4 Pułku Pancernym „Skorpion” brał udział w kampanii włoskiej. 7 maja 1944 został dowódcą plutonu czołgów. Poległ w bitwie o Monte Cassino 14 maja 1944 w rejonie Drogi Saperów podczas walk o Gardziel trafiony po wychyleniu się przez klapę z czołgu. W czasie tych walk nosił pseudonim „Olga 2”.
Osobę Leopolda Żołnierczyka opisał Melchior Wańkowicz w swojej książce pt. Monte Cassino:
Ppor. Żołnierczyk, z którym wczoraj rozmawiałem, w czasie nawały na Żbiku otwiera klapę i wysuwa głowę w hełmie, w którym – pamiętam – było już wgłębienie od odłamka. Tym razem odłamek jest silniejszy niż hełm: trafiony w głowę, ppor. Żołnierczyk kona na miejscu, tam na Drodze Saperów, do której szedł przez kampanię wrześniową, granicę węgierską i Szkocję. Jego radiooperator melduje: „Baca, Olga 2 zabity”.
— Melchior Wańkowicz, Monte Cassino
Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino (taras VIII, sektor C, nr 17).
Pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari i awansowany do stopnia porucznika.
Był jednym z trzech wychowanków sanockiego gimnazjum, którzy polegli pod Monte Cassino i zostali pośmiertnie odznaczeni Orderem Virtuti Militari (dwaj pozostali to Władysław Majcher i Romuald Ochęduszko).
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Wojenny Orderu Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie, za męstwo w bitwie pod Monte Cassino)
- Krzyż Walecznych
- Odznaczenia angielskie
Ursache: wikipedia.org
Keine Orte
15.03.1944 | Kampania włoska: rozpoczęła się trzecia bitwa o Monte Cassino.
15 marca (operacja „Dickens”) rozpoczęło się trzecie, najbardziej krwawe z dotychczasowych, natarcie tymi samymi siłami, poprzedzone bombardowaniem: w ciągu trzech i pół godziny 575 ciężkich i średnich bombowców oraz 200 myśliwców bombardujących zrzuciło na miasto i okolice blisko 1100 ton bomb, a artyleria wystrzeliła ponad 10 000 pocisków. Po tym przygotowaniu ogniowym, w trakcie którego Cassino zostało zrównane z ziemią, na pozycje niemieckie uderzyły ponownie trzy dywizje: 4. hinduska (trzy brygady piechoty), 2. nowozelandzka (również trzy brygady) i 78. brytyjska (dwie brygady piechoty i brygada pancerna).
18.05.1944 | Kampania włoska: 2. Korpus Polski zdobył Monte Cassino
Bitwa o Monte Cassino (zwana także bitwą o Rzym) – w rzeczywistości cztery bitwy stoczone przez wojska alianckie z Niemcami, które miały miejsce w 1944 roku w rejonie klasztoru na Monte Cassino. Bitwa ta uznawana jest za jedną z najbardziej zaciętych (obok walk pod Stalingradem, na Łuku Kurskim, lądowania w Normandii i powstania warszawskiego) w czasie II wojny światowej. Brytyjski historyk Matthew Parker napisał: Bitwa o Cassino – największa lądowa bitwa w Europie – była najcięższą i najkrwawszą z walk zachodnich aliantów z niemieckim Wehrmachtem na wszystkich frontach drugiej wojny światowej. Po stronie niemieckiej wielu porównywało ją niepochlebnie ze Stalingradem.