Aleksander Błażejowski

Aleksander Błażejowski, (ur. 15 maja 1890 we Lwowie, zm. w grudniu 1940) – polski pisarz i dziennikarz, autor powieści kryminalnych.

Syn dr. Bronisława Błażejowskiego, adwokata we Lwowie i jego żony Aleksandry z Krzemieńskich. Edukację rozpoczął we Lwowie, po czym ukończył Gimnazjum w Bochni. Służył w armii austriackiej. W Wiedniu rozpoczął studia prawnicze, które ukończył we Lwowie. Po studiach pracował w kancelarii swojego ojca. W 1914 został wcielony do armii austriackiej i wysłany na front rosyjski. Niebawem dostał się do niewoli i zesłano go do obozu jenieckiego na północy Rosji. Aleksander Błażejowski przebywał w nim 2 lata - uciekł podczas rewolucji 1917 roku. Przez Moskwę przedostał się do Lwowa, gdzie w stopniu porucznika został wcielony do Polskich Sił Zbrojnych. Brał udział w walkach z Ukraińcami o Galicję Wschodnią. Pod koniec wojny został prawnikiem wojskowym w Warszawie i awansował na stopień kapitana. Po zakończeniu wojny 1920 roku przeniesiony do rezerwy.

Od 1921 rozpoczął karierę pisarską. Początkowo redaktor pisma „Rzeczpospolita”, w 1922 przeniósł się do Bydgoszczy, aby wraz z Adamem Grzymałą Siedleckim tworzyć „Gazetę Bydgoską”. W 1925 przeniósł się do Krakowa do redakcji „Gońca Krakowskiego”. W tym roku powstała pierwsza powieść kryminalna Błażejowskiego - Czerwony Błazen, uważany także za pierwszy polski kryminał. Do 1939 powieść miała 3 wydania i została zekranizowana przez Henryka Szaro. Kolejne lata przynoszą następne powieści, w tym Walizka P.Z. oraz Tajemnica doktora Hiwi, które cieszyły się dużo popularnością.

W 1934 Błażejowski wrócił do Lwowa i objął kancelarię adwokacką po ojcu. Wojna 1939 roku zastała go w Krakowie, skąd próbował powrócić do Lwowa. Po drodze internowany przez Niemców i osadzony w obozie pod Lwowem. Udało mu się uciec dopiero w listopadzie 1939 roku, ale Lwów był już zajęty przez wojska sowieckie. Na początku 1940 roku zarejestrował się pod przymusem Sowietów jako były oficer wojsk polskich. W kwietniu 1940 roku aresztowany i wysłany do obozu w głąb ZSRR. Prawdopodobnie zmarł w łagrze w Chersoniu w grudniu tego roku (brak oficjalnych informacji).

Rodzina Błażejowskiego (żona, syn, ojciec) 13 kwietnia 1940 roku została wywieziona do Kazachstanu, do miejscowości Semipałatyńsk. Obecnie rodzina mieszka w Australii.

W PRL obowiązywał zakaz wydawania książek Aleksandra Błażejowskiego, w szczególności tytułu Czerwony Błazen. Jego publikacje były usuwane z państwowych bibliotek. Książki Błażejowskiego są wznawiane sukcesywnie dopiero od 2012 roku w serii Kryminały przedwojennej Warszawy.

Powieści sensacyjne i kryminalne

• Czerwony Błazen (1925; wznowiona 2012)
• Sąd nad Antychrystem (1927; wznowiona 2013)
• Walizka P.Z. (1928)
• Tajemnica Doktora Hiwi (1928; 3 wydania przed wojną)
• Tekturowy Człowiek (1929)
• Zemsta Grzegorza Burowa (1931; wznowiona 2013)
• Korytarz podziemny B (1931; wznowiona 2013)