Zdzisław Żygulski

Zdzisław Żygulski (senior) (ur. 4 kwietnia 1888 w Przemyślu, zm. 22 października 1975 w Łodzi) – polski filolog, germanista, historyk literatury niemieckiej, wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego i wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. Ojciec Kazimierza i Zdzisława (juniora).

Studia i kariera naukowa

Studiował filologię germańską i klasyczną na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1906-1908, a następnie w latach 1908-1911 na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1914 r. uzyskał na Uniwersytecie Wiedeńskim doktorat na podstawie pracy Über die Gleichnisse in den Gesprächen Goethes. W 1939 r. habilitował się na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie na podstawie rozprawy Schillers tragisches Pathos (druk 1939). Od 1946 r. profesor nadzwyczajny. Od 1959 r. profesor zwyczajny. Doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (1975).

Praca zawodowa

W latach międzywojennych pracował jako nauczyciel gimnazjalny. W latach 1939–1941 i 1944–1945 pracował jako docent na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1945 r. związany z Uniwersytetem Łódzkim, był twórcą i pierwszym kierownikiem Katedry Filologii Germańskiej. Po zlikwidowaniu germanistyki na UŁ przeniósł się w 1953 r. na Uniwersytet Wrocławski, tam kierował Katedrą Filologii Germańskiej.

Działalność w stowarzyszeniach i komitetach naukowych

• Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego (ŁTN),
• Członek Komitetu Neofilologicznego Polskiej Akademii Nauk (PAN),
• Członek Komisji Literatur Zachodnioeuropejskich Polskiej Akademii Umiejętności (PAU).

Tematyka prac naukowych

Był przede wszystkim badaczem literatury niemieckiej XVIII i XIX stulecia, znawcą twórczości Fryderyka Schillera i Henryka Kleista

Z jego prac zawierających wątki historyczne wymienia się artykuły:

• Rok 1848 w literaturze niemieckiej (1948)
• Henryk Kleist w stosunku do swojej epoki (1950)
• Fryderyk Schiller wobec prądów politycznych i umysłowych swojej epoki (1960)
• Filologia germańska w dwudziestoleciu 1944-1964 (1964).

Podczas pobytu we Wrocławiu opublikował także antologię

• Silesiaca, zawierającą teksty pisarzy śląsko-niemieckich z XVII w., dotyczące m.in. recepcji literatury polskiej na tym obszarze (1957).