Felicja Kaftalowa

Felicja (Fella) Kaftalowa (ur. 1844, zm. 3 czerwca 1907) – warszawska Żydówka, pierwsza warszawska dziennikarka.

Była jednym z siedmiorga dzieci Bernarda Jollesa, bankiera, zaangażowanego w budowie pierwszych kolei niemieckich i Teresy Blumberg. Wychowywała się w Niemczech. Kształciła się w Berlinie. Po tym jak jej ojciec zbankrutował, wyszła za mąż za Izydora Kaftala (1824-1901) i wówczas przeniosła się do Warszawy.

Była pierwszą warszawską kobietą dziennikarką. Współpracowała z "Kurierem Warszawskim" – pierwszą gazetą drukującą lokalne wiadomości dla mieszkańców stolicy – oraz "Kurierem Porannym". Marian Fuks, w książce Żydzi w Warszawie wspomina salon u Felicji i Izydora Kaftalów przy ul. Senatorskiej 28, gdzie odbywały się spotkania towarzyskie i przyjęcia, którym towarzyszyła muzyka - gościem wśród warszawskiej elity i przedstawicieli dyplomacji bywał m.in. Bolesław Prus. Zgodnie z opisem Fuksa, W "Kurierze Porannym" Kaftalowa prowadziła rubrykę "Z życia towarzyskiego Warszawy", dział mód i pisywała recenzje z koncertów, przedstawień operowych i teatralnych. Tłumaczyła także nowiny z prasy zagranicznej (posługiwała się angielskim, niemieckim, francuskim i włoskim - lepiej niż polskim) i była wyrocznią w kwestii mody dla warszawskich dam. Ponadto, wraz z mężem preparowała żartobliwe anegdoty na jego temat, które umieszczała w rubryce "Pan Izydor powiedział..." w "Kurierze Świątecznym", długie lata bawiąc Warszawę.

W 1893 wraz z córką przeszła na katolicyzm. Po śmierci męża w 1901 Kaftalowa przejęła magazyn starożytności na rogu ul. Niecałej i Wierzbowej, nadal działając jako dziennikarka.

Felicja i Izydor Kaftal mieli córkę Marię Małgorzatę Kazimierę Gustawę (Margot) Kaftal (1873-1942), znaną śpiewaczkę operową.

Felicja Kaftalowa spoczywa wraz ze swoim mężem na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 208–I–14).