Wacław Grubiński

Wacław Grubiński (ur. 25 stycznia 1883 w Warszawie, zm. 8 czerwca 1973 w Londynie), polski dramatopisarz i prozaik, felietonista i recenzent teatralny.

Ojcem Wacława był Henryk Grubiński, aktor i reżyser. Wacław Grubiński po ukończeniu szkoły średniej podróżował kilka lat po Niemczech, Włoszech i Francji. Debiutował w 1904 w tygodniku „Ogniwo” utworem dramatycznym Noc. W tym samym czasopiśmie publikował też nowele i artykuły związane z teatrem. W 1907 władze wytoczyły mu proces z powodu noweli Uczta Baltazara, którą uznały za agitację przeciw porządkowi społecznemu. W latach 1916-1918 przebywał w Rosji.

W 1931 został prezesem Związku Autorów Dramatycznych. W 1936 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury..

W styczniu 1940 aresztowany we Lwowie przez NKWD. Jako autor opublikowanej w 1921 roku komedii Lenin, skazany na karę śmierci, zamienioną na 10 lat łagru. Uwolniony po układzie Sikorski-Majski, pracownik ambasady RP w Kujbyszewie, ewakuowany z ZSRR na Bliski Wschód. Wspomnienia z obozów koncentracyjnych Gułagu (Między młotem a sierpem) opublikował w Londynie w roku 1948.

W 1943 zamieszkał na stałe w Londynie. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1945 był współzałożycielem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, zaś w 1957 gazety „Rzeczpospolita Polska”.

Odznaczony Wielką Wstęgą (1965) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (1956) Orderu Odrodzenia Polski.

Jako publicysta związany był z wieloma czasopismami, takimi jak „Książka” (1905-1908), „Świat” (1909-1914, od 1923), „Kurier Poranny” (1911-1914, 1919-1923), „Tygodnik Ilustrowany” (1913-1915), „Wiadomości Literackie” (1924-1925), „Kurier Warszawski” (od 1926). W latach 1928-1931 był redaktorem naczelnym pism „Teatr i życie wytworne” oraz „Echo Tygodnia”. Od 1957 był publicystą Wiadomości.

Publikacje

• Wacław Grubiński, Między młotem a sierpem , Londyn 1948, Warszawa 1990. wyd. I krajowe Czytelnik ISBN 83-07-02160-X
• Wacław Grubiński, Diogenes z Synopy i Aleksander Wielki albo sławienie próżniactwa (wystawione w 1905, wyd. 1914);
• Wacław Grubiński, Kochankowie (1915),
• Wacław Grubiński, Niewinna grzesznica (1926, wystawiona w 1925);
• Wacław Grubiński, Listy pogańskie (1938);polskie wydanie Alfa 1991;
• Wacław Grubiński, O literaturze i literatach (1948).