Jan Ptasiński

Jan Ptasiński (ur. 21 kwietnia 1921 w Dłutowie, zm. 2 września 2015) – żołnierz GL i AL, pułkownik UB, wiceminister MBP, poseł na Sejm PRL I, III i IV kadencji.

Syn Wincentego i Stanisławy. W 1935 skończył szkołę powszechną, od 1938 pracował w firmie budowlanej w Warszawie jako pomocnik murarza, potem murarz. We wrześniu 1939 brał udział w cywilnej obronie Warszawy, kopiąc rowy i wznosząc barykady, po kapitulacji Warszawy wrócił do rodzinnej wsi. Członek organizacji Rewolucyjne Rady Robotniczo-Chłopskie "Młot i Sierp" (od 1940), PPR (od 1942), a później PZPR. W 1940 wraz z ojcem zorganizował pierwszą w Dłutowie (i jedną z pierwszych w powiecie płońskim) komórkę "Młota i Sierpa", od lipca 1941 był członkiem Komitetu Powiatowego tej organizacji w Płońsku. Od maja 1942 członek Komitetu Powiatowego PPR w Płońsku. Od lipca 1942 do stycznia 1945 należał do GL (pseudonim "Wiarus"), był członkiem Dowództwa XVIII Okręgu GL, następnie AL. W maju 1944 jego ojciec został aresztowany, a brat Marian zastrzelony podczas próby aresztowania. Początki kariery politycznej: W 1945 I Sekretarz Komitetu Powiatowego w Płońsku, w 1946 kierownik wydziału Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego, w 1947 II Sekretarz, a w latach 1948–1951 I Sekretarz KW w Rzeszowie, w 1952 I Sekretarz Komitetu Łódzkiego PZPR. W latach 1948-1949 słuchacz dwuletniej Centralnej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR.

Uchwałą Prezydium KRN z 30 lipca 1946 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. Ponadto otrzymał Order Sztandaru Pracy I i II klasy i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

5 grudnia 1952 został jednym z czterech wiceministrów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, którą to funkcję sprawował do 9 grudnia 1954. Od 14 grudnia 1954 do 11 grudnia 1956 był zastępcą przewodniczącego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów. Po Październiku mianowany I Sekretarzem KW PZPR w Bydgoszczy (od października do listopada 1956). Od 12 grudnia 1956 do 15 lutego 1960 był zastępcą Komendanta Głównego Milicji Obywatelskiej.

W latach 1960–1967 był I Sekretarzem KW PZPR w Gdańsku, następnie od stycznia 1968 do lipca 1971 był ambasadorem PRL w Moskwie. W latach 1952–1957 i 1961–1965 był posłem na Sejm PRL. W latach 1954–1964 był zastępcą członka, a w latach 1964–1971 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Po zakończeniu misji dyplomatycznej w Moskwie (1971) objął w 1973 roku funkcję wiceprezesa Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy. Od 1983 roku na emeryturze.

Wieloletni członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego ZBoWiD. Od 2001 był członkiem Zarządu Krajowego Stowarzyszenia Kawalerów Orderu Wojennego Krzyża Grunwaldu. Pochowany na Powązkach Wojskowych.

Autor książek:

• Dzienniki ambasadora : 1968-1969 : wybór, Wydawnictwo Mag, 2009
• Dzienniki ambasadora : 1970 : wybór , Wydawnictwo Mag, 2009
• Gomułka u szczytu powodzenia - drugi zwrot, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988
• Z mazowieckich pól, (wydanie pierwsze i drugie : Książka i Wiedza 1959, Książka i Wiedza 1962, wydanie trzecie: Wydawnictwo MON, Warszawa 1968)
• Na północ od Warszawy. Szkice z dziejów ruchu oporu 1939-1945, Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1984
• Obrachunek własny, Wydawnictwo MON, Warszawa 1984
• Pierwszy z trzech zwrotów, czyli rzecz o Władysławie Gomułce, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1983
• Walka o Łódź socjalistyczną, Wydawnictwo Łódzkiego Komitetu Wyborczego Frontu Narodowego, Łódź 1952
• Walki ciąg dalszy: 1945-1946, Wydawnictwo MON, Warszawa 1979
• Wydarzenia poznańskie: czerwiec 1956, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986
• Ziemia płońska w latach 1939-1945, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1981