Marian Szumlakowski

Marian Szumlakowski (ur. 10 października 1893 w Radziechowie, zm. 7 grudnia 1961 w Madrycie) – polski dyplomata i działacz sportowy, prezes Polskiego Związku Tenisowego (1932-1933), kawaler maltański.

Ukończył Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1915-1916 działał w Towarzystwie Pomocy Ofiarom Wojny w Charkowie, a potem w Biurze Prasowym Polskiego Komitetu Wykonawczego w Kijowie.

Od listopada 1918 w służbie dyplomatycznej II RP. Zwolennik koncepcji federacyjnej Józefa Piłsudskiego. Zaufany współpracownik Ministra Spraw Zagranicznych RP Augusta Zaleskiego, kierował jego sekretariatem (1927-1928), a następnie był dyrektorem Gabinetu Ministra (1928-1933). W latach 1933-1935 był ministrem pełnomocnym w Lizbonie, następnie od 1 marca 1935 sprawował funkcję posła w Madrycie. W okresie hiszpańskiej wojny domowej ocalił życie grupie uchodźców, którzy w obawie przed aresztowaniami ze strony władz lewicowego Frontu Ludowego znaleźli schronienie na terenie polskiej placówki, skąd następnie mogli przedostać się m.in. do Gdyni. Opowiadał się wówczas za uznaniem rządu narodowego gen. Franco przez polskie władze. Oskarżany przez niektóre środowiska emigracji londyńskiej o to, że nie podjął zdecydowanych działań u władz frankistowskich w sprawie uwolnienia polskich jeńców z hiszpańskiego obozu Miranda de Ebro, został w marcu 1944 odwołany i zastąpiony w czerwcu 1944 na placówce w Madrycie przez Józefa Potockiego.

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji. Współpracował z Radiem Madryt (1949-1952). W 1954 mianowany ambasadorem RP przez prezydenta Augusta Zaleskiego, nie został uznany przez władze hiszpańskie, które w dalszym ciągu honorowały popieranego przez tzw. Radę Trzech posła Potockiego.

Ordery i odznaczenia

• Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 1961)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
• Krzyż Wolności III kategorii III klasy (Estonia, 1925)
• Wielka Wstęga Orderu Świętego Sawy (Jugosławia, 1931)
• Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy, 1932)
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Portugalia, 1931)
• Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 1935)
• Krzyż Magistralny Orderu Maltańskiego (SMOM, 1937)