Powiedz o tym miejscu
pl

Aleksander Dumas (ojciec)

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
24.07.1802
Data śmierci:
05.12.1870
Inne nazwiska/pseudonimy:
Alexandre Dumas der Ältere, Alexandre Dumas, Александр Дюма (отец), Aleksandrs Dimā (tēvs), маркиз Александр Дюма Дави де Ла Пайетри, Dumas Davy de la Pailleterie, Alexandre Dumas Davy de la Pailleteri
Kategorie:
hrabia , mason, pisarz
Narodowość:
 francuska
Cmentarz:
Określ cmentarz

Aleksander Dumas, fr. Alexandre Dumas (ur. 24 lipca 1802, zm. 5 grudnia 1870) – pisarz francuski.

Dumas pisał przede wszystkim powieści przygodowe związane z historią Francji. Jego książki pełne były romansów, pojedynków na broń białą, spisków i podstępów.

Życiorys

Pochodzenie i młodość

Aleksander Dumas urodził się w posiadłości Dumas Davy de la Pailleterie w Villers-Cotterêts, Aisne, około 80 km na północny wschód od Paryża. Był wnukiem markiza Antoniego Aleksandra Davy de la Pailleterie. Dziadek Aleksandra, dawny pułkownik i generalny komisarz artylerii, kupił w 1760 plantację na San Domingo (obecnie Dominikana) i osiadł na wyspie. W dniu 27 marca 1762 czarna niewolnica Marie-Céssette Dumas urodziła syna, Tomasza Aleksandra. Cessette Dumas zmarła w 1772. W 1780 markiz de la Pailleterier wrócił z synem do Francji. W 1786 Tomasz Aleksander zaciągnął się do armii. Posługiwał się nazwiskiem matki – Dumas. W służbie w dragonach został brygadierem (w 1792); w październiku tegoż roku został mianowany podpułkownikiem kawalerii w Wolnym Legionie Amerykanów kawalera de Saint-Georges'a. W listopadzie 1792 Dumas ożenił się z Marie-Louise Elizabeth Labouret, która urodziła córkę Aimée i syna Aleksandra. Podczas wojen w obronie rewolucji ojciec przyszłego pisarza okazał się doskonałym dowódcą, dzięki czemu w wieku 31 lat został mianowany generałem.

Ojcem chrzestnym Aleksandra został towarzysz broni generała Dumasa, generał Brune. Rodzina zamieszkała we wsi Haramont pod Villers-Cotterêts. W 1806 generał Dumas zmarł, popadłszy wcześniej w niełaskę u Napoleona. Czteroletnim Aleksandrem opiekowała się matka, a o utrzymanie wdowy troszczyli się Labouretowie. Młody Dumas uczył się, choć niezbyt pilnie, u księdza Gregoire'a w Villers-Cotterêts. W 1823 Dumas został kancelistą u notariusza w Villers-Cotterêts. W tym czasie spotkał kilka osób, które miały wpływ na wybór jego sposobu życia: Adolfa de Leuvena, Karolinę Collard, Amadeusza de la Ponce. Dumas założył amatorski teatr, na którego potrzeby wspólnie z de Leuvenem napisali kilka sztuk. Dwudziestoletni Aleksander postanowił przenieść się do Paryża i dzięki protekcji generała Foy znalazł pracę w sekretariacie księcia Orleańskiego (przyszłego króla Ludwika Filipa I) w Palais-Royal.

Dalsze lata

Dumas, poza swoim głównym zajęciem, pisywał artykuły do prasy. Jednak przede wszystkim fascynował go teatr. Napisał kilka sztuk teatralnych; w 1829 pierwsza z nich została wystawiona i dobrze przyjęta. W następnym roku inna jego sztuka odniosła sukces, co pozwoliło mu na traktowanie pisania jako głównego źródła dochodu.

W 1830 we Francji wybuchła kolejna rewolucja. Do połowy lat trzydziestych XIX stulecia we Francji było niespokojnie, jednak w końcu kraj zaczął się rozwijać. Dla Dumasa najcenniejszym osiągnięciem rewolucji było położenie kresu cenzurze.

Dumas zaczął pisać dla prasy powieści w odcinkach; pierwszą była powieść pt. Kapitan Paul, która była przeróbką wcześniejszej sztuki teatralnej.

W 1840 poślubił Idę Ferrier. Małżeństwo nie przeszkodziło mu w spłodzeniu trojga nieślubnych dzieci z kochankami. Jednym z nich był jego imiennik, który miał w przyszłości również zostać pisarzem.

Dzięki swoim książkom Dumas sporo zarabiał, co nie uchroniło go od kilkakrotnego bankructwa. Udział w tym miały jego liczne kochanki. Victor Hugo powiedział o Dumasie, że dziesięć razy robił fortunę, by ją natychmiast przefrymarczyć. Po abdykacji króla i przejęciu władzy przez Napoleona III Dumas w 1851 przeniósł się do Brukseli.

Następnie pojechał do Rosji, gdzie spędził dwa lata. W marcu 1861 proklamowano królestwo Włoch. Przez trzy lata Dumas zaangażowany był w walkę o zjednoczenie Włoch, po czym w 1864 wrócił do Paryża. Przed śmiercią zajmował się czytaniem własnych prac; jak twierdził – wcześniej nie miał na to czasu.

Dumas został pochowany tam, gdzie się urodził – w Villers-Cotterêts. W 2002 na wniosek prezydenta Francji jego ciało przeniesiono do Panteonu w Paryżu.

Dom Aleksandra Dumasa, Château Monte Cristo, został odrestaurowany i otwarty dla zwiedzających.

Wybrane książki

  • książki o muszkieterach:
    • Trzej muszkieterowie (1844, Les trois mousquetaires, wyd. polskie 1846)
    • Dwadzieścia lat później (1845, Vingt ans après, 1846)
    • Wicehrabia de Bragelonne (1848-1850, Le vicomte de Bragelonne, wyd. polskie 1849)
  • Wilczyce, (1858, Les louves de Machecoul)
  • Hrabia Monte Christo (1844, Le comte de Monte Christo, wyd. polskie 1846)
  • Córka regenta (1845)
  • Biesiada widm
  • Królowa Margot (1845, La Reine Margot)
  • Pamiętniki lekarza - cykl powieściowy zawierający następujące części:
    • Józef Balsamo (1846–1848)
    • Naszyjnik królowej
    • Anioł Pitou
    • Hrabina de Charny
    • Kawaler de Maison-Rouge
  • Czarny tulipan (1850)
  • Królewski poseł
  • Dwie Diany
  • Opowieści o duchach
  • Dziadek do orzechów - przeróbka utworu E. T. A. Hoffmanna

Adaptacje

Książki Dumasa zostały przetłumaczone na prawie dwieście języków, a na ich podstawie powstało więcej niż 200 filmów.

Powieść Hrabia Monte Christo zainspirowała François Taillandiera do napisania jej kontynuacji – Pamiętników hrabiego Monte Christo i Juliusza Verne'a do napisania powieści Mateusz Sandorf.

Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv, calend.ru

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Aleksander Dumas, synAleksander Dumas, synsyn27.07.182427.11.1895
        2Giuseppe GaribaldiGiuseppe Garibaldiznajomy04.07.180702.06.1882
        3Sarah BernhardtSarah Bernhardtstudent, uczeń22.10.184426.03.1923
        Dodaj słowa kluczowe