Alicja Dorabialska
- Data urodzenia:
- 14.10.1897
- Data śmierci:
- 07.08.1975
- Kategorie:
- chemik, pedagog, nauczyciel, profesor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki
Alicja Dorabialska (ur. 14 października 1897 w Sosnowcu, zm. 7 sierpnia 1975 w Warszawie) – polska fizykochemik, profesor Politechniki Lwowskiej, Warszawskiej i Łódzkiej.
Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Emilii Plater w Sosnowcu. W 1914, po uzyskaniu świadectwa dojrzałości rozpoczęła studia w Towarzystwie Kursów Naukowych w Warszawie, a następnie do 1918 kontynuuje studia w Moskwie. W latach 1918–1922 była asystentką profesora Wojciecha Świętosławskiego w Zakładzie Chemii Fizycznej Politechniki Warszawskiej. W 1922 Dorabialska uzyskuje na Uniwersytecie Warszawskim tytuł doktora filozofii za pracę Badania termochemiczne nad stereoizomerią ketoksymów, napisaną pod kierunkiem prof. W. Lampego. W latach 1925–1926 pod kierunkiem Marii Skłodowskiej-Curie w Instytucie Radowym w Paryżu Dorabialska kontynuuje studia uzupełniające. Po powrocie do Warszawy, w 1928 habilituje się na Politechnice Warszawskiej w dziedzinie chemii fizycznej, a w 1934 r. uzyskuje tytuł profesora nadzwyczajnego oraz nominację na kierownika Katedry Chemii Fizycznej Politechniki Lwowskiej. W ten sposób jako pierwsza kobieta - została profesorem Politechniki Lwowskiej. W maju 1940 - w ramach umowy przesiedleńczej między Niemcami a ZSRR wyjechała ze Lwowa do Warszawy. W okresie okupacji wykładała na tajnych studiach w Warszawie. W 1945 otrzymała nominację na profesora zwyczajnego i jednocześnie objęła Katedrę Chemii Fizycznej na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. Została również pierwszym dziekanem Wydziału Chemicznego.
Zajmowała się głównie problematyką:
- ciepła promieniowania radioizotopów,
- mikrokalorymetrią,
- przemianami alotropowymi,
- korozją metali
- historią chemii.
W 1972 wydała wspomnienia zatytułowane Jeszcze jedno życie.
Zmarła w 1975 roku, spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 107–VI–6)[1].
Członkostwa
- Polskie Towarzystwo Chemiczne (1957–1960 wiceprezes, 1960–1963 prezes Zarządu Głównego, od 1965 Członek Honorowy)
- Towarzystwo Naukowe Warszawskie (od 1932 członek korespondent, od 1945 członek zwyczajny)
- Łódzkie Towarzystwo Naukowe (od 1947 członek, 1965–1969 wiceprezes)
- Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego Członek Honorowy Stowarzyszenia
Odznaczenia i nagrody
- Order Krzyża Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- nagroda miesięcznika naukowego „Problemy" za szczególną popularyzację wiedzy chemicznej
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Maria Skłodowska-Curie | nauczyciel |
Nie określono wydarzenia