Alois Hitler
- Data urodzenia:
- 07.06.1837
- Data śmierci:
- 03.01.1903
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Alois Schicklgruber
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Alois Hitler, Алоиз Гитлер, Aloizs Hitlers, , Alois Schicklgruber, Alois Hitler,
- Kategorie:
- urzędnik
- Cmentarz:
- Austria, Cimetière (fr)
Alois Hitler (ur. 7 czerwca 1837 w Strones jako Alois Schicklgruber, zm. 3 stycznia 1903) – ojciec Adolfa Hitlera.
Biografia
Urodził się we wsi Strones, jako nieślubny syn Marii Anny Schicklgruber i prawdopodobnie Johanna Georga Hiedlera (w metryce w miejscu na nazwisko ojca wpisu dokonano kilkadziesiąt lat później). Być może jego ojcem był młodszy brat Johanna Georga Hiedlera, Johann Nepomuk Hüttler (Hiedler), który wychowywał go po śmierci matki; bądź (wg relacji Hansa Franka) pochodzący z żydowskiej rodziny Leopold Frankenberg. Ochrzczony w dniu narodzin w Döllersheim. W 1847 zmarła jego matka, natomiast 1857 – domniemany ojciec.
Od roku 1855 Alois pracował jako urzędnik w austriackim ministerstwie finansów, gdzie po stażu i zdaniu egzaminów objął w 1861 r. stanowisko kierownicze. W 1864 r. objął stanowisko w służbie celnej, a w 1873 r. został celnikiem.
Następnie, w tym samym roku poślubił Annę Glassl, która wówczas była od niego starsza o 14 lat. Od roku 1880 małżonkowie byli w separacji (romans Aloisa ze służącą Fanni), a w 1887 r. Anna zmarła. Od 1875 Alois był inspektorem w urzędzie celnym.
W roku 1883 Alois wziął ponownie ślub. Tym razem jego wybranką była Franciszka (Fanni) Matzelsberger, z którą od dawna romansował i z którą miał już nieślubne dziecko – Alois Jr. (ur. 1882). W 1883 r. urodziła się ich córka – Angela. 10 sierpnia 1884 Fanni zmarła na gruźlicę.
7 stycznia 1885 miał miejsce ślub Aloisa z jego służącą, która była w ciąży – Klarą Pölzl. Z ich małżeństwa pochodzi sześcioro dzieci, z których tylko dwójka dożyła wieku dorosłego – Adolf Hitler i Paula Hitler.
W roku 1892 Alois awansował na stanowisko wyższego poborcy celnego i wraz z rodziną przeniósł się do Pasawy w Bawarii. W 1894 r. służbowo przeniesiono go do Linzu. Dopiero w kwietniu 1895 r. rodzina Aloisa, która przez prawie rok mieszkała nadal w Pasawie, przeprowadziła się do domu, który ojciec kupił, w pobliżu miejscowości Fischlham w pobliżu Lambach (ok. 50 km od Linzu).
W czerwcu 1895 Alois przeszedł na emeryturę. Dwa lata później cała rodzina przeniosła się do Lambach, a następnie, w listopadzie 1898 do Leonding (mała wioska na przedmieściach Linzu). 3 stycznia 1903 Alois zmarł i został tam pochowany. W 2012 grób Klary i Aloisa Hitlerów zlikwidowano.
Chronologia wydarzeń w życiu Aloisa Hitlera
- 1837: Urodzony jako nieślubne dziecko Marii Anny Schicklgruber w Strones koło Döllersheim. Po ślubie matki z Johannem Georgiem Hiedlerem, spędza dzieciństwo i wczesną młodość u Johanna Nepomuka Hüttlera w Spital przy granicy austriackiej.
- 1851–1855: Nauka szewstwa u spokrewnionego mistrza szewskiego, Ledermüllera, w Spital i w Wiedniu.
- 1855: Wstąpienie do c.k. straży granicznej (Finanzwache).
- 1860: Przeniesienie do Wels koło Linzu. Dalsze intensywne kształcenie.
- 1861: Awans.
- 1862: Przeniesienie do Saalfelden koło Salzburga.
- 1864: Awans i przeniesienie do Linzu. Obowiązkowe przejście do służby celnej (w charakterze urzędniczym).
- 1870: Amtsassistent z tytułem „Kontrollassistent”. Krajowe władze skarbowe mianują go „poborcą” filii urzędu celnego „Mariahilf” koło Passau (kategorii XI).
- 1871: Nominacja na „kontrolera w filii urzędu celnego I klasy w Braunau am Inn” (kategorii X). Jakkolwiek Alois Hitler ma tylko szkołę podstawową, dzięki osobistemu urokowi, swym zdolnościom i wiedzy robi karierę równie szybko, jak jego koledzy z maturą.
- 1873: Ślub ze starszą o 14 lat córką urzędnika celnego, Anną Glassl. Choroba żony i zatrudnienie w gospodarstwie domowym krewnej i przyjaciółki z dzieciństwa, Klary Pölzl z Spital.
- 1877: Urzędowo zezwolona i potwierdzona zmiana nazwiska Alois Schicklgruber na Alois Hitler. Widoczny rozwój pewności siebie. List do krewnej z rodu matki: „od chwili gdy szesnaście lat temu widziałaś mnie po raz ostatni awansowałem bardzo wysoko”.
- 1877: Zerwanie listownych kontaktów z krewnymi Schicklgruberami.
- 1880: Stosunki miłosne z 19-letnią Franziską Matzelsberger. Separacja („od stołu i łoża”) od Anny Glassl na jej wniosek. Hitler przyjmuje do domu Matzelsberger jako pomocnicę domową.
- 1882: Nieślubne narodziny syna (Aloisa) z Franziski Matzelsberger 13.01.1882.
- 1883: Usynowienie syna Aloisa 13.07.1883. Śmierć Anny Hitler (z domu Glassl) i zawarcie małżeństwa z Franziską Matzelsberger 06.04.1883. Przyjście na świat Angeli Hitler, matki siostrzenicy (i domniemanej kochanki) Adolfa Hitlera – Geli 28.07.1883.
- 1884: Śmierć Franziski Hitler, z domu Matzelsberger (gruźlica płuc) 10.08.1884. Klara Pölzl, która za sprawą Franziski Hitler musiała opuścić dom Hitlera i wrócić do Spital, jest z powrotem jeszcze przed śmiercią Franziski Hitler, i prawdopodobnie już w ciąży z Aloisem Hitlerem.
- 27 X 1884: Jakkolwiek Alois Hitler jest uważany za syna Johanna Georga Hiedlera, nie może bez trudności poślubić Klary Pölzl. Stąd on i Klara Pölzl zwracają się do ordynariatu biskupiego w Linzu z prośbą o uchylenie zakazu ślubu z powodu zbyt bliskiego pokrewieństwa. Katolickie władze kościelne w Linzu oświadczają, że nie mogą udzielić zezwolenia na ślub i przekazują podanie do Rzymu. W końcu stamtąd przychodzi pozwolenie.
- 17 V 1885: 280 dni po śmierci Franziski, przyjście na świat Gustawa Hitlera.
- 1885: Ślub z Klarą Pölzl. Z tego małżeństwa pochodzą następujące dzieci:
- Gustaw Hitler (ur. 17 maja 1885, zm. 8 grudnia 1887 na dyfteryt)
- Ida Hitler (ur. 25 września 1886, zm. 2 stycznia 1888 na dyfteryt)
- Otto Hitler (ur. 1887 roku, zmarł wkrótce po urodzeniu)
- Adolf Hitler (ur. 20 kwietnia 1889, samobójstwo 30 kwietnia 1945)
- Edmund Hitler (ur. 24 marca 1894, zm. 28 lutego 1900)
- Paula Hitler (ur. 21 stycznia 1896, zm. 1 czerwca 1960)
Zlikwidowany grób rodziców Adolfa Hitlera
- 1895: Przedwczesna emerytura „z powodu udowodnionej niezdolności do dalszej służby, potwierdzonej przez państwowego lekarza”, jednakże z poborem pełnej emerytury wskutek 40-letniej służby.
- 1903: Śmierć i pogrzeb w Leonding.
Handlowe aktywa
- 1888: Kupno zagrody i parceli w Wörnharts (nr 9) koło Spital.
- 1895: Nabycie domu i parceli w Lambach nad rzeką Traun.
- 1897: Kupno domu i parceli w Leonding (Michaelsbergstrasse 16) koło Linzu. Posiadłości w Wörnharts i Lambach sprzedał sam Alois Hitler, dom w Leonding Klara Hitler po śmierci męża.
Charakterystyka Aloisa Hitlera
Naznaczony piętnem nieślubnego dziecka, rekompensował sobie w dorosłym życiu wieloletnie upokorzenia i kompleksy. Po awansie w służbie celnej wymagał od sąsiadów, aby zwracali zawsze się do niego per pan wymieniając jego stanowisko („Herr Zollamtsoberofficial”).
Był bardzo surowym mężem i ojcem. Kiedy chciał przywołać do siebie syna Adolfa, nie wymieniał go po imieniu, tylko gwizdał na dwóch palcach. Kiedy mały Adolf nie zjawił się w porę przy ojcu, był bity. Matka nie mogła go obronić, gdyż sama bała się męża. Na jego nagrobku widnieje zdjęcie w mundurze służbowym Zollamtsoberofizials, ze zdecydowanym, skierowanym ku górze spojrzeniem, co jak komentowano: „wyraża prawdziwy respekt dla praw człowieka i głęboką troskę o ich dobro”.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Adolf Hitler | syn | ||
2 | Alois Hitler Jr. | syn | ||
3 | Angela Hammitzsch | córka | ||
4 | Paula Hitler | córka | ||
5 | Franziska Matzelsberger | żona | ||
6 | Klara Hitler | żona | ||
7 | Eva Braun | synowa | ||
8 | Leo Raubal | wnuk | ||
9 | Зинаида Попова | wnuczka | ||
10 | Geli Raubal | wnuczka |
04.04.1940 | Akcja T4: w dniach 2-4 kwietnia Niemcy wymordowali 499 pacjentów szpitala psychiatrycznego w Warcie koło Sieradza
Aktion T4, E-Aktion (niem.) – nazwa programu realizowanego w III Rzeszy w latach 1939–1944 polegającego na fizycznej "eliminacji życia niewartego życia" (zabijaniu) (schizofrenia, niektóre postacie padaczki, otępienie, pląsawica Huntingtona, stany po zapaleniu mózgowia, ludzie niepoczytalni, chorzy przebywający w zakładach opiekuńczych ponad 5 lat) oraz z niektórymi wrodzonymi zaburzeniami rozwojowymi (niem. "Vernichtung von lebensunwertem Leben" – "likwidacja życia niewartego życia"). Szacuje się, że w okresie szczytowym tego programu, tj. w latach 1940–1941, zabito w jego ramach 70 273 chorych i niepełnosprawnych, w tym także pensjonariuszy szpitali psychiatrycznych na terenach okupowanych.