Powiedz o tym miejscu
pl

Anna Iwanowna

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
28.01.1693
Data śmierci:
17.10.1740
Inne nazwiska/pseudonimy:
Anna Iwanowna, Anna Ioannovna, Anna Ketlere, Anna I, Krievijas imperatore, Анна Иоанновна Романова, Анна I, Romanova, Анна Иоанновна, Anna of Russia, Ana Ivanovna, Anna Ivanovna, Anna Ketlere, Anna I, Krievijas i
Kategorie:
szlachcic, władca
Narodowość:
 rosyjska
Cmentarz:
Sobór Świętych Piotra i Pawła w Petersburgu

Anna Iwanowna Romanow (ros. Анна Иоанновна) (ur. 28 stycznia/7 lutego 1693 w Moskwie, zm. 17 października/28 października 1740 1740 w Petersburgu) – księżna Kurlandii i Semigalii w latach 1711-1731, cesarzowa Rosji w latach 1730-1740, córka cara Iwana V Aleksiejewicza i Praskowii Fiodorowny Sałtykowej.

Życiorys

Księżna Kurlandii i Semigalii

Anna Iwanowna spędziła dzieciństwo i młodość wraz z rodzicami z dala od dworskich intryg i spraw politycznych. Początkowo nie była uwzględniana w prawach do rosyjskiego tronu, gdyż te zostały zarezerwowane dla Piotra I Wielkiego i jego potomków. W 1710 roku przeznaczona została na żonę młodego księcia Kurlandii i Semigalii Fryderyka Wilhelma Kettlera, który jednak zmarł kilka miesięcy po zawarciu z nią związku małżeńskiego. Owdowiała księżna Anna z powodu ciągłej nieobecności prawowitego następcy Ferdynanda Kettlera stała się faktyczną władczynią księstwa nadbałtyckiego i od tej pory rezydowała w Mitawie. Nie interesowała się zbytnio sprawami państwa pozostawiając te kwestie swoim doradcom i faworytowi Ernestowi Janowi Bührenowi.

Oddanie przez Annę Iwanowną Księstwa Kurlandii i Semigalii pod opiekę Rosji spowodowało zachwianie równowagi sił w regionie. Przeciwko jej panowaniu wypowiedział się wrogo król Prus Fryderyk Wilhelm I, który podjął starania mające na celu przejęcie księstwa dla Hohenzollernów drogą mariażu dynastycznego. Podobne starania podjęli również Wettynowie i szlachta kurlandzka. Nie mogąc liczyć na powrót Ferdynanda Kettlera stany księstwa zaczęły szukać sobie nowego księcia i przyszłego małżonka Anny w osobie Maurycego Saskiego, który mimo że otrzymał władzę w 1726 roku to i tak nie utrzymał się przy niej długo, gdyż sprzeciwił się temu kategorycznie Sejm Rzeczypospolitej oraz Rosja.

Cesarzowa Rosji

Zgodnie z testamentem Katarzyny I, rządy w Rosji po bezpotomnej śmierci Piotra II miały sprawować kolejno córki Piotra I, Anna i Elżbieta. Tymczasem Anna Piotrowna zmarła w 1728 roku, zaś przejęcie tronu przez Elżbietę Piotrowną nie było na rękę obozowi Dołgorukich, który zamierzał wprowadzić w Rosji oligarchię. Spowodowali więc zwołanie Najwyższej Tajnej Rady, na jej zebraniu przeforsowali uznanie cesarzem rosyjskim księżnej Anny Iwanowny, a następnie wprowadzili w życie Dwanaście punktów ograniczających samodzierżawie.

Po przybyciu w 1730 roku do Rosji, Anna Iwanowna po swojej koronacji w Moskwie nakazała powtórne przeniesienie stolicy do Sankt Petersburga. Rezydując w mieście nad Newą nie interesowała sprawami państwowymi, zajmowała się dworem, balami oraz zabawami. Ważniejsze stanowiska w państwie przejmowali Niemcy inflanccy, pod których wpływami cesarzowa się znajdowała. Realnie rządy w Rosji sprawował w jej imieniu Ernest Jan Bühren, który po otrzymaniu tytułu hrabiowskiego zmienił nazwisko na Biron. Stanął on na czele Tajnej Kancelarii i trzyosobowego Cesarskiego Gabinetu, który całkowicie sobie podporządkował. Otoczenie carycy, w którym znaleźli się między innymi Burkhard Christoph Münnich i Andriej Ostermann szybko odsunęło od władzy wszechwładną dotąd rodzinę Dołgorukich, która została zesłana na Syberię.

Z czasem podważono krępujące władzę cesarską Dwanaście punktów i zlikwidowano rząd Najwyższej Tajnej Rady. W Rosji rozpoczęła się dyktatura jednego ministra, który to okres nazywany jest w historii Bironowszczyzną.

Za panowania cesarzowej Anny Iwanowny rozszerzone zostały znacznie przywileje szlachty, Rosja prowadziła wojnę z Turcją z umiarkowanymi sukcesami i odstąpiła Persji pas terenów wzdłuż południowych wybrzeży Morza Kaspijskiego, zdobytych przez Piotra I. Zawarty też został tzw. traktat Trzech Czarnych Orłów, w którym: Rosja, Austria i Prusy zobowiązywały się wzajemnie, że nie dopuszczą do powrotu Stanisława Leszczyńskiego na tron polski lub umocnienia się władzy Wettynów w Rzeczypospolitej.

Sukcesja

Przed śmiercią Anna Iwanowna wyznaczyła na swojego następcę Iwana VI Antonowicza, wnuka swojej siostry Katarzyny. Nowy car niemowlę nigdy jednak nie przejął faktycznej władzy, gdyż intrygi dworskie, a następnie zamach stanu otworzyły drogę do tronu rosyjskiego Elżbiecie Piotrownej, która uwięziła młodego imperatora.

Anna Iwanowna została pochowana w Soborze Pietropawłowskim w Sankt Petersburgu.

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Ivans V RomanovsIvans V Romanovsojciec06.09.166629.01.1696
        2Katrīna Joanovna RomanovaKatrīna Joanovna Romanovasiostra29.10.169114.06.1733
        3Fridrihs III KetlersFridrihs III Ketlersmąż19.07.169221.01.1711
        4Piotr  I WielkiPiotr I Wielkiwujek30.05.167208.02.1725
        5Piotr III FiodorowiczPiotr III Fiodorowiczbratanek/siostrzeniec21.02.172817.07.1762
        6Piotr IIPiotr IIbratanek/siostrzeniec23.10.171530.01.1730
        7Ivans VI RomanovsIvans VI Romanovsbratanek/siostrzeniec23.08.174016.07.1764
        8Anna II RomanovaAnna II Romanovabratanica/siostrzenica18.12.171819.03.1746
        9Великая княжна Наталья АлексеевнаВеликая княжна Наталья Алексеевнаbratanica/siostrzenica21.07.171422.11.1728
        10Fryderyk Kazimierz  KettlerFryderyk Kazimierz Kettlerteść06.07.165022.01.1698
        11Elisabeth Sophie  of BrandenburgElisabeth Sophie of Brandenburgteściowa05.04.167422.11.1746
        12
        Marija Doroteja fon Brandenburga Švedteszwagierka00.00.168400.00.1743
        13Карл Леопольд Мекленбург-ШверинскийКарл Леопольд Мекленбург-Шверинскийszwagier26.11.167828.11.1747
        14Aleksejs I RomanovsAleksejs I Romanovsdziadek09.05.162929.01.1676
        15Ernests fon BīronsErnests fon Bīronspartner23.11.169028.12.1772
        16Mihails RomanovsMihails Romanovspradziadek12.07.159613.07.1645
        17Царевич Алексей ПетровичЦаревич Алексей Петровичkuzyn28.02.169007.07.1718
        18Piotr  RumiancewPiotr Rumiancewkuzyn15.01.172519.12.1796
        19Elizabete I RomanovaElizabete I Romanovakuzyn29.12.170905.01.1762
        20Анна ПетровнаАнна Петровнаkuzyn27.01.170804.03.1728
        21Maurycy SaskiMaurycy Saskiznajomy28.10.169630.11.1750
        22Ludvigs Hesens no HomburgasLudvigs Hesens no Homburgasznajomy, podwładny15.01.170523.10.1745
        23Ernst de MunnichErnst de Munnichznajomy30.12.170721.01.1788
        24Georg  BrowneGeorg Brownepodwładny15.06.169818.09.1792
        25Johans Bernhards FišersJohans Bernhards Fišerspodwładny28.07.168508.07.1772
        26Ernst Gideon von  LaudonErnst Gideon von Laudonpodwładny02.02.171714.07.1790
        27Karl Friedrich Hieronymus Freiherr von  MünchhausenKarl Friedrich Hieronymus Freiherr von Münchhausenpodwładny11.05.172022.02.1797
        28Johans fon KorfsJohans fon Korfspodwładny30.11.169707.04.1766
        29Bartolomeo RastrelliBartolomeo Rastrellipodwładny00.00.170029.04.1771
        30Karls fon BrevernsKarls fon Brevernspodwładny22.10.170421.10.1744
        Dodaj słowa kluczowe