Barbara Kwiatkowska-Lass

Barbara Kwiatkowska, pseudonim art. Barbara Lass (ur. 1 czerwca 1940 w Patrowie koło Gostynina, zm. 6 marca 1995 w Baldham w gminie Vaterstetten koło Monachium) – polska aktorka filmowa.

Dzieciństwo i wczesna młodość

Popularność zdobyła rolą Ewy w komedii Tadeusza Chmielewskiego Ewa chce spać (1957). Tę rolę aktorka otrzymała dzięki zwycięstwu w konkursie tygodnika „Film”, mającym wyłonić główną bohaterkę tego filmu (nie jest natomiast prawdą, że była laureatką konkursu pod hasłem „Piękne dziewczyny na ekrany”).

Barbara Kwiatkowska tańczyła w Zespole Pieśni i Tańca „Skolimów” oraz uczyła się w warszawskiej Szkole Baletowej. Mimo edukacji tanecznej została zawodową aktorką.

Kariera za granicą

W 1959 roku trafiła na Zachód, grając główną rolę – obok Jeana-Louisa Trintignanta – we francuskim obrazie Tysięczne okno. Rok później wystąpiła wraz z Alainem Delonem w filmie Co za radość żyć. Grała w produkcjach włoskich, francuskich i niemieckich. Wystąpiła m.in. w filmie Krzysztofa Zanussiego Blaubart (Sinobrody, 1983) oraz w głównej roli – jako Ines – obok Helmuta Griema w Stachel im Fleisch (1981).

Współpracowała z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa, działała w niepodległościowym Klubie Niezależnej Myśli Politycznej imienia Juliusza Mieroszewskiego.

Była wiceprzewodniczącą i jednym z założycieli Stowarzyszenia na Rzecz Porozumienia Niemiecko-Polskiego. Między innymi to jej zasługą było wprowadzenie do monachijskiej telewizji kablowej Telewizji Polonia.

Rodzina

W 1959 roku wyszła za reżysera Romana Polańskiego. Rozwiedli się w 1962 roku. Na planie filmu Rififi w Tokio poznała Karlheinza Böhma, który został jej drugim mężem. Owocem tego związku jest znana aktorka Katharina Böhm (ur. 1964). Po drugim rozwodzie partnerem życiowym Barbary Kwiatkowskiej był, aż do jej śmierci, muzyk jazzowy – Leszek Żądło.

Śmierć i pogrzeb

Zmarła nagle na wylew krwi do mózgu, 6 marca 1995 roku, podczas koncertu legendy muzyki swingowej Al Porcino. Spoczywa w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Grób i pomnik jest dziełem wybitnego rzeźbiarza – Mariana Koniecznego.

Upamiętnienie

Koncert ku pamięci Barbary Kwiatkowskiej odbył się w Monachium w Teatrze „Kleine Komedie”, 6 marca 2005 roku w dziesiątą rocznicę jej śmierci.

Wybrana filmografia

• 1957: Ewa chce spać, jako Ewa Bonecka – za tę rolę otrzymała nominację do nagrody Złota Kaczka
• 1958: Dwaj ludzie z szafą, jako Dziewczyna (niewymieniona w czołówce)
• 1958: Pan Anatol szuka miliona, jako Iwona Słowikowska
• 1958: Żołnierz królowej Madagaskaru, jako Sabina Lamięcka
• 1959: Obrazki z podróży, (niewymieniona w czołówce)
• 1959: Tysiąc talarów, jako Kasia Wydech
• 1959: Gdy spadają anioły, jako staruszka w młodości
• 1959: Słoń, jako Uczennica
• 1960: Ostrożnie Yeti, jako Panna młoda (niewymieniona w czołówce)
• 1960: Zezowate szczęście, jako Jola
• 1960: La Millième fenêtre (Tysięczne okno), jako Ania
• 1961: Che gioia vivere (Co za radość żyć), jako Franca Fossati (pod pseudonimem Barbara Lass)
• 1961: Lycanthropus, jako Priscilla
• 1962: Spóźnieni przechodnie, jako ona sama
• 1963: Du rififi à Tokyo (Rififi w Tokio), jako Françoise Merigne
• 1963: La Vice et la vertu (Występek i cnota), jako kelnerka (niewymieniona w czołówce)
• 1965: Serenade für zwei Spione (Serenada dla dwóch szpiegów), jako Tamara
• 1967: Jowita, jako Agnieszka „Jowita”