Duke Ellington

Edward Kennedy „Duke” Ellington (ur. 29 kwietnia 1899 w Waszyngtonie, zm. 24 maja 1974 w Nowym Jorku) – amerykański pianista, bandlider, kompozytor i aranżer jazzowy, wybitna postać w muzyce Stanów Zjednoczonych.

Urodzony w Waszyngtonie. Jego rodzice pochodzili z czarnej klasy średniej. W domu otrzymał bardzo dobre wychowanie i maniery, stąd już w szkole nazywano go „Książę” (ang. duke). Jego zainteresowania jazzem były jednak nie w smak rodzicom, Duke uciekł więc z domu i w 1922 wraz z zespołem, w którym grał, przyjechał do Nowego Jorku, będącego w owym czasie głównym ośrodkiem jazzu. Wtedy zespół nie odniósł sukcesu, jednak Ellington spróbował jeszcze rok później jako członek zespołu The Washingtonians, tym razem z większym powodzeniem. Stary lider grupy próbował oszukiwać muzyków i stracił ich zaufanie – wtedy kierownictwo objął Duke. Udało im się dostać kontrakt w Harlemie, a w 1928 znaleźli zatrudnienie w słynnym „Cotton Clubie”.

W tym czasie grali u niego m.in. Johnny Hodges (saksofon altowy), Barney Bigard (klarnet), Cootie Williams (trąbka) i Juan Tizol (puzon wentylowy).

W 1933 Duke Ellington wraz z big bandem odbył tournée po Europie (Anglia, Francja, Holandia).

Tworzył także muzykę filmową, m.in. do Anatomii morderstwa (Anatomy of a Murder) Otto Premingera, w której zagrał też epizodyczną rolę pianisty w barze.

Został pochowany na Woodlawn Cemetery w Nowym Jorku.

Wybrane kompozycje

• Black and Tan Fantasy (1927)
• C Jam Blues (1942)
• Cotton Tail (1940)
• Creole Love Call (1927)
• Don't Get Around Much Anymore (1940)
• I Got It Bed (1941)
• I'm Beginning to See the Light (1944)
• In a Mellotone (1939)
• In a Sentimental Mood (1935)
• It Don't Mean a Thing (If It Ain't Got That Swing) (1931)
• Mood Indigo (1930)
• Prelude to a Kiss (1938)
• Satin Doll (1953)
• Solitude (1934)
• Sophisticated Lady (1932)