Erich Priebke

Erich Priebke (ur. 29 lipca 1913 w Hennigsdorf, Niemcy, zm. 11 października 2013) - szef Gestapo w Brescii, odpowiedzialny za wykonanie egzekucji 335 Włochów w 1944.

Erich Priebke w 1933 wstąpił do NSDAP. Wstąpił również do SS gdzie dosłużył się stopnia SS-Hauptsturmführera. W 1943 został szefem Gestapo w Brescii.

Kiedy 23 marca 1944 33 niemieckich żołnierzy z batalionu SS zginęło po tym, jak zostali zaatakowani przez włoskich partyzantów na via Rasella w Rzymie, Adolf Hitler miał nakazać zabicie 10 Włochów za każdego zabitego Niemca. Ówczesny szef Gestapo w Rzymie, Herbert Kappler, przekazał Priebkemu listę 320 więźniów przeznaczonych do egzekucji. Po śmierci 33-go niemieckiego żołnierza dopisał jeszcze 10 więźniów. Następnego dnia Priebke wraz z Karlem Hassem przewiózł więźniów do nieczynnych kamieniołomów koło Rzymu. Tam więźniów stracono przez rozstrzelanie. Na miejscu okazało się, że przewieziono o pięciu więźniów więcej niż przewidziano, zostali jednak również zabici. Pluton egzekucyjny składał się z żołnierzy, z których większość nie brała wcześniej udziału w wykonywaniu takich wyroków, dlatego Kappler polecił wypicie koniaku celem ukojenia nerwów. Jeden z żołnierzy mimo wszystko nie chciał brać udziału w egzekucji, lecz został siłą zaciągnięty na miejsce przez samego Priebkego.

Po wojnie Priebke ukrywał się w Argentynie, w San Carlos de Bariloche. Żył tam nie niepokojony przez nikogo do 1994, kiedy udzielił wywiadu amerykańskiej telewizji ABC. W wywiadzie otwarcie mówił o swojej roli w egzekucjach twierdząc, że tylko wykonywał rozkazy Kapplera. Nie wyraził skruchy. Włochy wniosły o jego ekstradycję, ale proces był opóźniany przez adwokatów Priebkego. Został jednak wydalony w 1995 i osadzony w areszcie. Przed sądem Priebke nie przynał się do winy, ponownie uzasadniając swoje działania wykonywaniem rozkazu. W 1996 został uniewinniony, co wywołało oburzenie we Włoszech i na Świecie. Prokuratura odwołała się od wyroku i w 1998 uzyskała korzystny dla siebie wyrok: sąd apelacyjny skazał Priebkego na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Z powodu podeszłego wieku przebywał w domu opieki. W czerwcu 2007 sąd przyznał mu prawo wychodzenia do pracy, co wywołało protesty organizacji żydowskich; w efekcie decyzja sądu została uchylona.