Franciszek Sokal
- Data urodzenia:
- 18.12.1881
- Data śmierci:
- 31.03.1932
- Kategorie:
- dyplomata, inżynier, konstruktor, minister, polityk
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, cmentarz ewangelicko-augsburski
Franciszek Sokal (ur. 18 grudnia 1881 we Lwowie, zm. 31 marca 1932 w Bernie) – polski inżynier, polityk, minister, dyplomata, wolnomularz.
Był synem Emila Sokala. Ukończył Politechnikę Warszawską z tytułem inżyniera technologa i przez wiele lat pracował jako inżynier konstruktor maszyn.
W 1915 został powołany na stanowisko kierownika Wydziału Spraw Robotniczych przy Komitecie Obywatelskim miasta stołecznego Warszawy. W 1916 został inspektorem pracy w Warszawie. Był pracownikiem Rady Departamentu Pracy Tymczasowej Rady Stanu. W 1918 został szefem Sekcji Ochrony Pracy w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, a w listopadzie 1918 został kierownikiem tegoż resortu w prowizorium rządowym Władysława Wróblewskiego. Następnie otrzymał zadanie stworzenia Inspekcji Pracy i do 1920 był pierwszym polskim głównym inspektorem pracy. W 1919 był delegowany na konferencję pokojową w Paryżu, gdzie jako ekspert wziął udział w Komisji Prawodawstwa Pracy. Również w tym samym roku reprezentował polski rząd na Międzynarodowej Konferencji Pracy w Waszyngtonie. Od 17 listopada 1924 do 14 listopada 1925 był ministrem pracy i opieki społecznej w rządzie Władysława Grabskiego.
Od 1920 do 1924 był członkiem delegacji polskiej do Ligi Narodów. Od 14 stycznia 1926 był delegatem RP w randze ministra pełnomocnego przy Lidze Narodów.
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Franciszek Sokal zmarł 31 marca 1932 w Bernie w Szwajcarii i został pochowany na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
19.12.1923 | Utworzono drugi rząd Władysława Grabskiego
Drugi rząd Władysława Grabskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Władysława Grabskiego, utworzony 19 grudnia 1923 roku po ustąpieniu rządu Wincentego Witosa. Rząd ustąpił 14 listopada 1925.
22.03.1925 | Odsłonięto Grób Nieznanego Żołnierza w Łodzi
Płyta Nieznanego Żołnierza w Łodzi – symboliczny pomnik zaprojektowany przez Stanisława Kazimierza Ostrowskiego, odsłonięty 22 marca 1925 r. jako pierwszy tego rodzaju pomnik w Polsce, poświęcony poległym na polach bitew bezimiennym żołnierzom.