Franciszek Teodor Ejsmond
- Data urodzenia:
- 29.03.1859
- Data śmierci:
- 13.08.1931
- Kategorie:
- artysta, malarz
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki
Franciszek Teodor Ejsmond (ur. 29 marca 1859 w Goździ, zm. 13 sierpnia 1931) – polski malarz.
Urodził się 29 marca 1859 roku w Goździ koło Radomia, jako syn Aleksandra (1834-1891) i Karoliny z Grudzińskich (1841-1864). Imię otrzymał zapewne po pradziadku - Franciszku Lizanowiczu. Po śmierci matki rodzina przeprowadziła się do majątku Krogulcza Mokra, który zakupili bracia Piotr i Aleksander Ejsmondowie. Tam też spędził dzieciństwo.
Studia odbywał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie w Akademii w Monachium (1879-1886). Tam studiował u Gyuli Benczúra i Antonina Wagnera. Nawiązał przyjaźń z Julianem Fałatem i Józefem Brandtem. Cieszył się znacznym uznaniem i rozgłosem międzynarodowym. Do kraju powrócił w roku 1897. Był dyrektorem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1913-1918 był prezesem Polskiego Towarzystwa Artystycznego.
Nawiązywał do malarstwa holenderskiego i monachijskiego, pozostawał na uboczu rozwoju nowoczesnego malarstwa. Malował idealizowane i sentymentalne sceny rodzajowe z życia patriarchalnie ujętych chłopskich rodzin z udziałem dzieci (Miłość macierzyńska, 1887). Jako zamiłowany myśliwy malował sceny z polowań, a także motywy wschodnie, portrety (Portret starca z brodą, 1881), martwe natury, pejzaże i obrazy religijne.
Życie prywatne
Miał bardzo liczne rodzeństwo - jego ojciec z 3 małżeństw pozostawił 15 dzieci. Ożenił się z Marią Wieniawską, córką znanego literata Juliana Wieniawskiego (o pseudonimie Jordan). Miał dwóch synów: Juliana, pisarza i Stanisława, malarza.
Spoczywa w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 194–I–16/17).
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Julian Ejsmond | syn | ||
2 | Julian Fałat | przyjaciel |
Nie określono wydarzenia