Powiedz o tym miejscu
pl

Gabriel Fauré

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
12.05.1845
Data śmierci:
04.11.1924
Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
Gabriel Urbain Fauré
Inne nazwiska/pseudonimy:
Gabriel Fauré, Gabriels Forē, Габриел Форе, Габриэль Форе́, Габриэль Урбен Форе́, Gabriel Urbain Fauré, Gabriel Fauré, Gabriels Forē, Габриель Урбен Форе́, Gabriel Urbain Fauré
Kategorie:
dyrygent, kompozytor, pedagog, nauczyciel
Narodowość:
 francuska
Cmentarz:
Określ cmentarz

Gabriel Urbain Fauré (ur. 12 maja 1845 Pamiers, zm. 4 listopada 1924 w Paryżu, pochowany na Cmentarzu Passy) – francuski kompozytor i organista.

W latach 1854-1864 studiował w szkole muzycznej L. Niedermeyera, gdzie jego profesorem gry na fortepianie był Camille Saint-Saëns, po czym został organistą w kościele St. Sauveur w Rennes; po 1870 był w Paryżu organistą kościołów St. Honore d’Eylau, St. Supplice i od 1877 St. Madeline. W 1896 został na miejsce J. Masseneta profesorem kompozycji w Konserwatorium Paryskim, a w 1905 – dyrektorem tej uczelni (do 1920). Jego uczniami byli m.in. M. Ravel, Ch. Koechlin, F. Schmitt, J. Roger-Ducasse, A. Caplet, N. Boulanger, E. Vuillermoz, G. Enescu. Pod koniec życia ogłuchł.

Fauré był mistrzem małych form, stąd przewaga w jego twórczości pieśni i utworów fortepianowych. Miał ogromną inwencję melodyczną, wrażliwość harmoniczną, poczucie proporcji, nie ulegając żadnym wpływom, doprowadził swoją sztukę do klasycznej prostoty i klarowności. Zwłaszcza we Francji zdobył sobie wysoką pozycję.

Wraz z Cezarem Franckiem reprezentuje narodową muzykę francuską. Prócz znakomitych pieśni i utworów fortepianowych, napisał sławną sonatę skrzypcową op. 13 i drobne liryki skrzypcowe, trio fortepianowe, dwa kwartety i kwintety fortepianowe, suitę orkiestralną, symfonię d-moll, utwory chóralne z orkiestrą, w końcu utwory religijne i mszę na 3 głosy żeńskie z organami.

Ważniejsze utwory

Utwory chóralne
  • Cantique de Jean Racine, Op. 11 (1865)
  • Les Djinns, Op. 12 (1875) – na podstawie wiersza Victora Hugo
  • La Naissance de Vénus, Op. 29
  • Requiem d-moll, Op. 48 (1877, zorkiestrowane w 1899)
  • Ave verum corpus, Op. 65 No. 1
  • Ave Maria, Op. 67
Utwory orkiestrowe
  • Pawana, Op. 50
  • Suita orkiestrowa F-dur
  • Symfonia d-moll
  • Masques et bergamasques suita ork.
Utwory kameralne
  • I Sonata A-dur na skrzypce i fortepian
  • Andante B-dur na skrzypce i fort.
  • II Sonaty na wiolonczelę d-moll,g-moll
  • Kwartet smyczkowy e-moll
  • Romans B-dur na skrzypce i fort
  • Papillon, A-dur, na wiolonczelę i fort.
Utwory fortepianowe
  • Kwartet fortepianowy c-moll, Op. 15
  • II Kwintety fortepianowe d-mol,op.89,c-moll,op.115
  • Kwartet fortepianowy g-moll,op.45
Utwory harfowe
  • Une châtelaine en sa tour, Op.110 (1918)
  • Impromptu, Op.86 (1904)

***

Gabriel Urbain Fauré (ur. 12 maja 1845 Pamiers, zm. 4 listopada 1924 w Paryżu[1], pochowany na Cmentarzu Passy) – francuski kompozytor i organista.

W latach 1854-1864 studiował w szkole muzycznej L. Niedermeyera, gdzie jego profesorem gry na fortepianie był Camille Saint-Saëns, po czym został organistą w kościele St. Sauveur w Rennes; po 1870 był w Paryżu organistą kościołów St. Honore d'Eylau, St. Supplice i od 1877 St. Madeline. W 1896 został na miejsce J. Masseneta profesorem kompozycji w Konserwatorium Paryskim, a w 1905 - dyrektorem tej uczelni (do 1920). Jego uczniami byli m.in. M. Ravel, Ch. Koechlin, F. Schmitt, J. Roger-Ducasse, A. Caplet, N. Boulanger, E. Vuillermoz, G. Enescu. Pod koniec życia ogłuchł.

Fauré był mistrzem małych form, stąd przewaga w jego twórczości pieśni i utworów fortepianowych. Miał ogromną inwencję melodyczną, wrażliwość harmoniczną, poczucie proporcji, nie ulegając żadnym wpływom, doprowadził swoją sztukę do klasycznej prostoty i klarowności. Zwłaszcza we Francji zdobył sobie wysoką pozycję.

Wraz z Cezarem Franckiem reprezentuje narodową muzykę francuską. Prócz znakomitych pieśni i utworów fortepianowych, napisał sławną sonatę skrzypcową op. 13 i drobne liryki skrzypcowe, trio fortepianowe, dwa kwartety i kwintety fortepianowe, suitę orkiestralną, symfonię d-moll, utwory chóralne z orkiestrą, w końcu utwory religijne i mszę na 3 głosy żeńskie z organami.

Ważniejsze utwory

Utwory chóralne
  • Cantique de Jean Racine, Op. 11 (1865)
  • Les Djinns, Op. 12 (1875) - na podstawie wiersza Victora Hugo
  • La Naissance de Vénus, Op. 29
  • Requiem d-moll, Op. 48 (1877, zorkiestrowane w 1899)
  • Ave verum corpus, Op. 65 No. 1
  • Ave Maria, Op. 67
Utwory orkiestrowe
  • Pawana, Op. 50
  • Suita orkiestrowa F-dur
  • Symfonia d-moll
  • Masques et bergamasques suita ork.
Utwory kameralne
  • I Sonata A-dur na skrz.i fort.
  • Andante B-dur na skrz.i fort.
  • II Sonaty na wioloncz. d-moll,g-moll
  • Kwartet smyczkowy e-moll
  • Romans B-dur na skrz. i fort
  • Papillon,A-dur,na wioloncz. i fort.
Utwory fortepianowe
  • Kwartet fortepianowy c-moll, Op. 15
  • II Kwintety fortepianowe d-mol,op.89,c-moll,op.115
  • Kwartet fortepianowy g-moll,op.45
Utwory harfowe
  • Une châtelaine en sa tour, Op.110 (1918)
  • Impromptu, Op.86 (1904)

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Claude  DebussyClaude Debussykolega/koleżanka22.08.186225.03.1918
        2Misia  SertMisia Sertstudent, uczeń30.03.187215.10.1950

        Nie określono wydarzenia

        Dodaj słowa kluczowe