Hermann Fegelein

Hermann Fegelein (ur. 30 października 1906 w Ansbach, zm. 29 kwietnia 1945 w Berlinie) – SS-Gruppenführer, osobisty przedstawiciel Heinricha Himmlera, oficer łącznikowy Waffen-SS przy Głównej Kwaterze Adolfa Hitlera.

Po maturze 1926 w Monachium i próbie studiów uniwersyteckich, w 1927 krótki epizod aspiranta oficerskiego w policji bawarskiej w Monachium. Zapalony adept jeździectwa, zawodnik tej dyscypliny. Od 1929 praca w Szkole Jazdy Konnej swojego ojca Johanna Fegeleina. Od 1931 członek NSDAP, 1933 członek SS, założyciel Szkoły Jazdy Konnej SS w Monachium, a od 1937 jej komendant. Uczestnik kampanii wrześniowej. Od 1940 SS-Obersturmbannführer, dowódca szwadronu konnego Totenkopf, a następnie brygady kawalerii SS i w 1943 dowódca 8 Dywizji Kawalerii SS "Florian Geyer" cieszącej się złą sławą z walk z oddziałami partyzanckimi Polski, ZSRR i Chorwacji.

Ranny, po odbytej rekonwalescencji, od 1 stycznia 1944 oficer łącznikowy Waffen-SS przy Głównej Kwaterze Wodza. 3 czerwca 1944 powodowany jedynie względami kariery zawodowej ożenił się w Salzburgu z siostrą wieloletniej partnerki, a na krótko przed śmiercią, żony Hitlera, Evy Braun – Margarete (Gretl) Braun. Przyjęcie weselne odbyło się w willi Hitlera na Kehlsteinie, a w prezencie ślubnym Hitler mianował go generałem dywizji Waffen-SS.

25 kwietnia 1945 opuścił potajemnie bunkier Hitlera pod Kancelarią Rzeszy prawdopodobnie z zamiarem ucieczki do neutralnej Szwajcarii. Po tym jak telefonicznie usiłował nakłonić Evę Braun do ucieczki z Berlina, odnaleziony 27 kwietnia w stanie ciężkiego upojenia alkoholowego, w swoim berlińskim mieszkaniu w towarzystwie niezidentyfikowanej rudowłosej kobiety (prawdopodobnie agentki brytyjskiej zatrudnionej w poselstwie tureckim), został aresztowany przez szefa Dienststelle I RSD Petera Högla. Christa Schroeder – sekretarka Hitlera i inne osoby z jego kręgu były przekonane, iż Fegeleina i Evę Braun łączył co najmniej platoniczny romans.

Na polecenie Hitlera, po doprowadzeniu do bunkra zdegradowany (właściwie autodegradacja – sam zerwał dystynkcje) w celu dalszego pełnienia służby liniowej jako zwykły szeregowiec. W dalszej kolejności, za namową Otto Günschego oddany pod doraźny sąd wojenny pod przewodnictwem Wilhelma Mohnkego. Po odroczonym na kilkanaście godzin z powodu upojenia alkoholowego uproszczonym procesie skazany(?) na karę śmierci.

Wyroku nie wykonano. Fegelein został nocą 28/29 kwietnia 1945 wyprowadzony z miejsca osadzenia pod pozorem doprowadzenia na widzenie z Hitlerem, a następnie zastrzelony strzałem w plecy, oddanym poprzez konwojującego go agenta RSD w ogrodach Kancelarii Rzeszy[1].

Odznaczenia

• Odznaka za waleczność – srebrna
• Odznaka piechoty – srebrna
• Odznaka za Rany – srebrna
• Krzyż Żelazny
  • II klasa
  • I klasa
• Krzyż Niemiecki - złoty (1 listopada 1943)
• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami
  • Krzyż Rycerski (2 marca 1942)
  • Liście Dębu (22 grudnia 1942)
  • Miecze (30 lipca 1944)