Hipolit Wawelberg
- Data urodzenia:
- 08.05.1843
- Data śmierci:
- 20.10.1901
- Kategorie:
- bankier, działacz społeczny, uczestnik walk wyzwoleńczych
- Narodowość:
- żydowska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Żydowski Okopowa (kirkut)
Hipolit Wawelberg (ur. 8 maja 1843 w Warszawie, zm. 20 października 1901 w Wiesbaden) – polski finansista pochodzenia żydowskiego i takiegoż wyznania, filantrop i działacz społeczny, współwłaściciel Domu Bankowego Hipolit Wawelberg w Warszawie (przy ulicy Fredry) i Petersburgu (przy Newskim Prospekcie). Brał udział w powstaniu styczniowym po którym udał się, by uniknąć represji, na studia w Akademii Handlowej w Berlinie.
Z okazji pięćdziesiątej rocznicy założenia banku została dokonana przez Wawelberga hojna darowizna w wysokości 300 tys. rubli na rzecz budowy tanich mieszkań na warszawskiej Woli dla robotników w rejonie dzisiejszych ulic Wawelberga, Górczewskiej i Działdowskiej (Kolonia Wawelberga) oraz dla ubogiej inteligencji przy ulicy Ludwiki.
- 1875 – współorganizacja Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie
- 1895 – ufundowanie wraz ze wspólnikiem Stanisławem Rotwandem Szkoły Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda
- 1890-1900 – członek Rady Banku Handlowego w Warszawie
Współzałożyciel ukazującego się w Petersburgu tygodnika "Kraj". Wspierał druk tanich wydań dzieł literackich znanych pisarzy polskich, m.in. H. Sienkiewicza, E. Orzeszkowej i B. Prusa. Przyczynił się znacząco do wydania pierwszego popularnego wydania dzieł A. Mickiewicza, a później do budowy jego pomnika w Warszawie.
Pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 20, rząd 3).
W 1928 jego imieniem nazwano ulicę na warszawskiej Woli.
Współcześnie przy ulicy Bobrowieckiej w Warszawie istnieje Prywatna Wyższa Szkoła Businessu i Administracji oraz Prywatne Liceum Ogólnokształcące nr 51 im. Hipolita Wawelberga, które pielęgnuje tradycje szkoły założonej przez H. Wawelberga.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
22.01.1863 | Wybuch Powstania styczniowego w Królestwie Polskim
Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, spowodowane narastającym rosyjskim terrorem wobec polskiego biernego oporu. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864. Zasięgiem objęło tylko ziemie zaboru rosyjskiego: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane.