Hugues de Payns

Hugues de Payns (Hugo de Payens) (1070 w Troyes – 24 maja 1136) – francuski krzyżowiec, pierwszy wielki mistrz zakonu templariuszy w latach 1118-1136.

Pochodził z Szampanii z miejscowości Payns koło Troyes, a jego rodzina należała do wasali hrabiów Szampanii. Był właścicielem Montigny-Lassage i majątku ziemskiego w okolicach Tonnerre. Żonaty, miał syna Tybalda, który później też został templariuszem. Jego żona pochodziła z rodu de Montbard, była więc krewną św. Bernarda i Andrzeja de Montbard.

W 1104 i 1114 roku de Payens towarzyszył hrabiemu Hugonowi z Szampanii w wyprawach do Ziemi Świętej. Z drugiej już nie powrócił, pozostając w Palestynie. W roku 1118 wspólnie z 8 innymi braćmi zakłada zakon templariuszy i prowadzi misję dyplomatyczną na rzecz nowego zgromadzenia, pozyskując dla niego nowych członków i sympatyków. Za pośrednictwem Hugona z Szampanii, który również przystąpił w 1126 roku do templariuszy, poznał św. Bernarda, z którym połączyła go przyjaźń i wzajemny szacunek.

Uczestniczył w synodzie w Troyes w 1128 roku, na którym przedstawił cele nowego zakonu, uzyskując akceptację duchowieństwa oraz przyznanie reguły i stroju zakonnego. Następnie odwiedził Normandię, Anglię, Andegawenię i Prowansję, zyskując poparcie królów i możnowładców dla zgromadzenia, zakładając prowincje zakonne i uzyskując liczne nadania i przywileje. Około 1130 roku powrócił do Ziemi Świętej, gdzie zmarł.