James Horner
- Data urodzenia:
- 14.08.1953
- Data śmierci:
- 22.06.2015
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Džeimss Horners, James Roy Horner
- Kategorie:
- kompozytor, ofiara wypadku/katastrofy
- Narodowość:
- amerykańska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
James Roy Horner (ur. 14 sierpnia 1953 w Los Angeles, zm. 22 czerwca 2015 w Santa Barbara) – amerykański kompozytor muzyki filmowej. Stworzył muzykę do ponad 110 filmów.
Młodość i wykształcenie
James Roy Horner urodził się 14 sierpnia 1953 w Los Angeles, w rodzinie austriackich imigrantów. Jego ojcem jest Harry Horner – scenograf (zdobywca dwóch Oscarów) i reżyser, a matką Joan Fraenkel. Jest bratem Christophera i Anthonego. Rodzina Hornera w późnych latach 50. przeniosła się do Londynu. Tam, w wieku pięciu lat James rozpoczął naukę gry na fortepianie.
Studia kompozytorskie rozpoczął na Royal College of Music w Londynie, w klasie Györg'ego Ligetiego. Po roku, w latach 70. powrócił do Kalifornii, gdzie studiował na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, a następnie na Uniwersytet Kalifornijski, kampus Los Angeles (studiował m.in. w klasie Paula Chihary). Otrzymał tytuł magistra teorii muzyki i kompozycji i rozpoczął studia doktorskie jednocześnie nauczając oraz współpracując przy muzycznej ilustracji filmów studenckich Amerykańskiego Instytutu Filmowego. Po rozczarowującej pracy przy swoim pierwszym koncercie Spectral Shimmers zrezygnował z kariery pedagogicznej i kompozytorskiej, zwracając się ku karierze kompozytora muzyki filmowej.
Początki kariery
Horner początkowo tworzył muzykę do filmów studenckich, a w roku 1979 rozpoczął współpracę z wytwórnią New World Pictures Rogera Cormana specjalizującej się w niskobudżetowych horrorach i filmach fantastycznych. W ten sposób Horner stworzył swoje pierwsze oprawy muzyczne do filmów tj. Lady in Red, Humanoidy z głębiny, Bitwa wśród gwiazd. Tworzył także do filmów telewizyjnych.
Większy rozgłos przyniosły mu oprawy muzyczne do filmów: Ręka Olivera Stone'a i Star Trek II: Gniew Khana. Dzięki nim, Horner zaczął otrzymywać więcej propozycji filmowych, głównie science-fiction i fantasy. W roku 1984 Akademia Filmów Science-Fiction, Horror i Fantasy nagrodziła go dwoma nominacjami za muzykę do filmu Coś paskudnego tu nadchodzi i Krull oraz statuetką Saturna za muzykę do Burzy mózgów. W roku 1983, jako najmłodszy dyrygent w historii, współpracował z orkiestrą London Symphony Orchestra (po raz pierwszy przy Burzy mózgów i wielokrotnie w późniejszych latach).
W roku 1985 przy filmie Kokon po raz pierwszy współpracował z reżyserem Ronem Howardem. W roku 1986 dzięki muzyce do filmu Obcy - decydujące starcie Jamesa Camerona, otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara. Napisał także muzykę do filmu animowanego Amerykańska opowieść. Za piosenkę z filmu otrzymał nominację do Oscara oraz dwie nagrody Grammy. Była to także pierwsza jego praca do filmu wyprodukowanego przez Stevena Spielberga. Horner w późniejszych latach napisał muzykę do kilku wyprodukowanych przez niego filmów familijnych i animowanych jak Pradawny ląd, Kacper czy Balto. Dzięki zdobytym wyróżnieniom, Horner na przełomie lat 80. i 90. stał się jednym z najbardziej znanych kompozytorów Hollywood.
Lata 1990-1999
W roku 1990 Horner otrzymał swoją trzecią nominację do Oscara za muzykę do filmu Pole marzeń. W roku 1993 napisał muzykę aż do dziewięciu filmów. Nawiązał także współpracę z Melem Gibsonem przy filmie Człowiek bez twarzy. Pisał muzykę do filmów familijnych m.in. Jack Niedźwiadek, W sercu Afryki, Jumanji. W roku 1995 Horner zdobył dwie nominacje do Oscara za muzykę do Apollo 13 i Braveheart. Waleczne serce.
W roku 1997 Horner napisał muzykę do filmu Jamesa Camerona Titanic. Film okazał się kasowym sukcesem, a kompozytor został nagrodzony Oscarem i Złotym Globem. Piosenka My Heart Will Go On skomponowana przez Hornera także odniosła sukces przynosząc twórcy kolejnego Oscara, Złoty Glob i trzy nagrody Grammy. Płyta z muzyką z filmu stała się najlepiej sprzedającym się wydaniem z muzyką filmową w historii.
W kolejnych latach Horner skomponował muzykę m.in. do filmu katastroficznego Dzień zagłady i do filmów o przygodach Zorro (Maska Zorro w roku 1998).
Lata 2000-2015
Po roku 2000 Horner napisał muzykę do m.in. filmów wojennych (Wróg u bram, Cena honoru), kasowego filmu historycznego Troja, filmu Mela Gibsona Apocalypto. Stworzył także oprawę muzyczną do filmów Piękny umysł (2001) i Dom z piasku i mgły (2003) za które otrzymał nominacje do Oscara oraz do filmu Legenda Zorro (2004).
W roku 2009 Horner stworzył muzykę do kolejnego kasowego filmu Camerona Avatar. Otrzymał za nią nominacje do wielu nagród w tym do Oscara i Złotego Globu.
W kolejnych latach Horner pisał muzykę zarówno do filmów niszowych jak Czarne złoto i meksykański film For Greater Glory oraz do filmów kasowych jak Niesamowity Spider-Man.
Horner zginął 22 czerwca 2015 r. w katastrofie lotniczej, w wieku 61 lat.
Życie prywatne
Żoną Jamesa Hornera była Sarah Horner. Razem mieli dwie córki i mieszkali w Calabasas w Kalifornii.
Filmy i seriale telewizyjne
1981
- Angel Dusted (reż. Dick Lowry)
- A Few Days in Weasel Creek (reż. Dick Lowry)
1982
- Fortepian dla pani Cimino (A Piano For Mrs. Cimino) (reż. George Schaefer)
- Rascals and Robbers: The Secret Adventures of Tom Sawyer and Huck Finn (reż. Dick Lowry) (wydanie płytowe: FSM, 2011)
1983
- Między przyjaciółmi (Between Friends) (reż. Lou Antonio)
1985
- Surviving (reż. Waris Hussein)
- Niesamowite historie (Amazing Stories) – serial TV: odc. 3, sezon 1 (Alamo Jobe) (reż. Michael D. Moore) (wydanie płytowe: La-La Land: Amazing Stories, anthology 1, 2006)
- Faerie Tale Theatre – serial TV: odc. 3, sezon 4 (The Pied Piper of Hamelin) (reż. Nicholas Meyer)
1990
- Opowieści z krypty (Tales From the Crypt) – serial TV: odc. 3, sezon 2 (Cutting Cards) (reż. Walter Hill)
1992
- Croassroads – serial TV: temat (reż. Michael Apted)
- Fish Police – serial TV: temat i odc. 1 (The Shell Game)
2000
- Pieśń wolności (Freedom Song) (reż. Phil Alden Robinson) (wydanie płytowe: Sony Classical, 2000)
Filmy dokumentalne
- In Her Own Time (reż. Lynne Littman) (1985)
Filmy krótkometrażowe
- Let’s Go (reż. Douglas Trumbull) (1985)
- Kapitan EO (Captain EO) (reż. Francis Ford Coppola) (1986)
- Tummy Trouble (reż. Rob Minkoff) (1989)
- Norman and the Killer (reż. Bob Graham) (1991)
Kompozycje do filmów Amerykańskiego Instytutu Filmowego
1975
- The Drought
1978
- Fantasies
- Gist and Evans
- Landscapes
- Just for a Laugh
- The Watcher
Inne kompozycje
Kompozycje koncertowe
- Conversations, utwór kameralny na 16 wykonawców (1976)
- Spectral Shimmers (koncert) (1977)
- A Forest Passage (koncert) (2000)
Inne prace
Inne kompozycje Jamesa Hornera to m.in.:
- Tematy do logo wytwórni filmowych: Imagine Entertainment, Universal Pictures (1990 – 1997), Icon Productions, CBS Films
- Muzyka do spotu reklamowego THX «Cimarron»
- Muzyka do pokazu akrobatycznego grupy lotniczej The Horsemen Aerobatic Team (The Flying Horsemen)
- Oprawa muzyczna do CBS Evening News (2006)
Inne wyróżnienia
Nagroda Broadcast Film Critics Association
- 2006 – Nominacja – Najlepszy kompozytor – za muzykę do filmu Podróż do Nowej Ziemi
Nagroda Chicago Film Critics Association
- 1998 – Wygrana – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Titanic
- 2002 – Nominacja – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Piękny umysł
- 2009 – Nominacja – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Avatar
Nagroda Las Vegas Film Critics Society (Sierra Award)
- 1998 – Wygrana – Najlepsza piosenka – za piosenkę My Heart Will Go On z filmu Titanic (wspólnie z Willem Jeningsem)
Nagroda Los Angeles Film Critics Association
- 1982 – Wygrana – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu 48 godzin
Nagroda Online Film Critics Society
- 2006 – Nominacja – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Podróż do Nowej Ziemi
Nagroda Phoenix Film Critics Society
2002 – Nominacja – Najlepsza muzyka – za muzykę do filmu Piękny umysł
Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | David Ogden Stiers | znajomy |