Jan Nepomucen Zboiński
Jan Nepomucen Zboiński
Jan Nepomucen Zboiński herbu Ogończyk (XVIII wiek) – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego, deputat na Trybunał Główny Koronny w 1779 roku, starosta mszański.
Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z województwa płockiego. Poseł sandomierski na sejm 1782 roku. Poseł ziemi dobrzyńskiej na Sejm Czteroletni w 1788 roku. 29 kwietnia 1791 roku przyjął obywatelstwo miejskie na Ratuszu Miasta Warszawy. Jako deputowany do konstytucji z prowincji Wielkopolskiej podpisał konstytucję 3 maja. Członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.
W 1791 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1781 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
03.05.1791 | Sejm Czteroletni uchwalił Konstytucję 3 Maja
Konstytucja 3 maja (właściwie Ustawa Rządowa z dnia 3 maja) – uchwalona 3 maja 1791 roku ustawa regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Powszechnie przyjmuje się, że Konstytucja 3 maja była pierwszą w Europie i drugą na świecie (po konstytucji amerykańskiej z 1787 r.) nowoczesną, spisaną konstytucją.