Józef Radwan
- Data urodzenia:
- 19.03.1887
- Data śmierci:
- 22.03.1977
- Kategorie:
- minister, urzędnik
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Józef Radwan (ur. 19 marca 1887 w Machorach, zm. 22 marca 1977 w Zalesiu Dolnym) – polski urzędnik, minister reform rolnych II Rzeczypospolitej.
Urodził się w rodzinie administratora majątku ziemskiego. Uczęszczał do gimnazjum w Radomiu, relegowany za udział w strajku szkolnym podczas rewolucji 1905 roku. Maturę złożył eksternistycznie w Samarze w 1906. Absolwent prawa uniwersytetu w Dorpacie. Pracował w Warszawie jako aplikant sądowy. Podczas I wojny światowej w armii rosyjskiej, dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w obozie jenieckim w Saksonii.
Do Polski wrócił jesienią 1918, po odzyskaniu niepodległości zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego. W 1919 rozpoczął pracę w Głównym Urzędzie Ziemskim jako naczelnik wydziału, następnie dyrektor departamentu. W latach 1919-1923 członek PSL „Wyzwolenie”. W lutym 1924 mianowany na wiceprezesa Głównej Komisji Ziemskiej w Ministerstwie Reform Rolnych.
Od 25 kwietnia 1925 do 14 listopada 1925 był kierownikiem resortu reform rolnych, a następnie od 20 listopada 1925 do 14 maja 1926 ministrem tegoż resortu w rządach: Władysława Grabskiego, Aleksandra Skrzyńskiego i Wincentego Witosa. Po przewrocie majowym ponownie wiceprezes Głównej Komisji Ziemskiej, w 1927 był dyrektorem Departamentu Ogólnego Ministerstwa Reform Rolnych, a następnie został podsekretarzem stanu w tym resorcie, urząd ten piastował również po połączeniu w lipcu 1932 r. Ministerstwa Rolnictwa oraz Ministerstwa Reform Rolnych w Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych. 1 października 1932 mianowany na stanowisko dyrektora Państwowego Banku Rolnego.
W latach 1934-1937 na emeryturze. 28 kwietnia 1937 mianowany na sędziego Najwyższego Trybunału Administracyjnego. Podczas okupacji niemieckiej mieszkał w Zalesiu Dolnym pod Warszawą.
Od sierpnia 1945 do kwietnia 1947 pracował w Biurze Prezydialnym Krajowej Rady Narodowej, później w Ministerstwie Ziem Odzyskanych i w Ministerstwie Administracji Publicznej. W latach 1949 - 1953 sędzia Trybunału Ubezpieczeń Społecznych, w 1954 przeniesiony na podrzędne stanowisko w tym trybunale, w 1957 przywrócono do pełnienia funkcji sędziowskich. W 1963 przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (31 grudnia 1923)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
| Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 |  | Wiesław Kopczyński | poprzednik |
19.12.1923 | Utworzono drugi rząd Władysława Grabskiego
Drugi rząd Władysława Grabskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Władysława Grabskiego, utworzony 19 grudnia 1923 roku po ustąpieniu rządu Wincentego Witosa. Rząd ustąpił 14 listopada 1925.
20.11.1925 | Utworzono rząd Aleksandra Skrzyńskiego
Rząd Aleksandra Skrzyńskiego – rząd koalicyjny utworzony przez Aleksandra Skrzyńskiego 20 listopada 1925 roku. W skład rządu weszli politycy z ZLN, ChD, NPR, PSL "Piast" i PPS. Rząd działał do 5 maja 1926 roku. Upadł w rezultacie wycofania się (20 kwietnia 1926) z koalicji PPS, nie mogącej się pogodzić z przedstawionym przez Jerzego Zdziechowskiego planem ratowania budżetu kosztem mas pracujących.
20.11.1925 | Powstał rząd Aleksandra Skrzyńskiego
Rząd Aleksandra Skrzyńskiego – rząd koalicyjny utworzony przez Aleksandra Skrzyńskiego 20 listopada 1925 roku. W skład rządu weszli politycy z ZLN, ChD, NPR, PSL „Piast” i PPS. Rząd działał do 5 maja 1926 roku. Upadł w rezultacie wycofania się (20 kwietnia 1926) z koalicji PPS, niemogącej się pogodzić z przedstawionym przez Jerzego Zdziechowskiego planem ratowania budżetu kosztem mas pracujących.
10.05.1926 | Utworzono trzeci rząd Wincentego Witosa
Trzeci rząd Wincentego Witosa powstał 10 maja 1926 roku po utracie poparcia PPS-u przez rząd Aleksandra Skrzyńskiego (który upadł 5 maja 1926). Był to kolejny rząd Wincentego Witosa utworzony przez Chrześcijański Związek Jedności Narodowej i PSL Piast.