Kazimierz Brandys

Kazimierz Brandys (ur. 27 października 1916 w Łodzi, zm. 11 marca 2000 w Paryżu) – polski prozaik, eseista, autor scenariuszy filmowych.

Pochodził z inteligenckiej, zasymilowanej rodziny żydowskiej. Brat pisarza Mariana Brandysa, mąż tłumaczki Marii Zenowicz. Ukończył Wydział Prawa UW. Debiutował w 1935 na łamach miesięcznika „Kuźnia Młodych” jako krytyk teatralny.

Podczas okupacji ukrywał się w Warszawie, poza gettem, po aryjskiej stronie.

W latach 1945-1950 członek zespołu redakcyjnego tygodnika „Kuźnica”, od 1946 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, od 1956 rzecznik „odnowy” i „oczyszczenia moralnego” partii i władzy; w latach 1956-1960 członek zespołu redakcyjnego tygodnika „Nowa Kultura”. W 1966 wystąpił z partii w proteście przeciwko represjom wobec Leszka Kołakowskiego. W latach 1970-1971 wykładowca literatur słowiańskich na Sorbonie. W 1976 podpisał „Memoriał 101”, protestując przeciwko zmianom w Konstytucji PRL. W latach 1977-1980 był członkiem redakcji drugoobiegowego czasopisma opozycji demokratycznej „Zapis”, w 1978 został członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych.

Od 1981 mieszkał na stałe poza krajem. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Pochowany na Cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

Twórczość

• 1946 Drewniany koń
• 1946 Miasto niepokonane
• Między wojnami
  • 1948 Samson
  • 1948 Antygona
  • 1949 Troja, miasto otwarte
  • 1951 Człowiek nie umiera
• 1953 Sprawiedliwi ludzie
• 1954 Obywatele
• 1956 Czerwona czapeczka: wspomnienia z teraźniejszości
• 1957 Matka Królów
• 1958 Listy do pani Z.: wspomnienia z teraźniejszości
• 1960 Romantyczność
• 1963 Sposób bycia
• 1965 Bardzo starzy oboje
• 1966 Obrona Grenady i inne opowiadania
• 1966 Dżoker
• 1968 Rynek
• 1970 Jak być kochaną i inne opowiadania
• 1970 Mała księga
• 1972 Wariacje pocztowe
• 1974 Pomysł
• 1975 Nowele filmowe
• 1977 Nierzeczywistość
• 1980 Miesiące: 1978-1979
• 1982 Rondo
• 1984 Miesiące: 1982-1984
• 1987 Miesiące: 1980-1981
• 1987 Miesiące: 1985-1987
• 1991 Charaktery i pisma

Scenariusze filmowe:

• 1961 Samson
• 1962 Jak być kochaną
• 1965 Sposób bycia
• 1967 Bardzo starzy oboje
• 1981 Spokojne lata

W 1954, w 10 rocznicę Polski Ludowej został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy. W 1952 Prezydent RP Bolesław Bierut nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W 1955 odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej.

Nagrody

• 1948 – nagroda miasta Warszawy za Miasto niepokonane
• 1950 – nagroda państwowa II stopnia za Między wojnami
• 1955 – nagroda państwowa II stopnia za Obywateli
• 1982 – nagroda im. Jurzykowskiego
• 1986 – nagroda Prato-Europa
• 1986 – nagroda im. Ignazio Silone
• 1993 – francuski Order Sztuk Pięknych i Literatury
• 1998 – Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego