Kazimierz Junosza-Stępowski
- Data urodzenia:
- 26.11.1880
- Data śmierci:
- 05.07.1943
- Kategorie:
- aktor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki
Kazimierz Junosza-Stępowski (ur. 26 listopada 1880 w Wenecji, zm. 5 lipca 1943 w Warszawie) – jeden z najwybitniejszych polskich aktorów przedwojennego kina.
Życiorys
Urodził się w bogatej rodzinie ziemiańskiej. Uczył się w Gimnazjum Nowodworskiego w Krakowie (1890-1892), później w gimnazjum jezuickim w Chyrowie (1892-1895), od 1895 w rosyjskim gimnazjum w Kamieńcu Podolskim. Aktorski debiut pod pseudonimem Junosza w roli Zabója w sztuce Alfreda Szczepańskiego Piast w 1898 roku w poznańskim Teatrze Polskim. Grał tutaj później niewielkie rólki do 1899 roku. W 1900 roku wstąpił do Klasy Dykcji i Deklamacji Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, gdzie uczył się pod kierunkiem Wincentego Rapackiego, Mieczysława Frenkla, Romana Żelazowskiego i Władysława Szymanowskiego. Już w następnym roku zaangażował się do krakowskiego teatru Józefa Kotarbińskiego. Występował w teatrach Krakowa, Łodzi, Poznania. W 1913 roku już jako znany aktor ponownie pojawił się w Warszawie. Zaangażował się do Teatru Polskiego prowadzonego przez Arnolda Szyfmana. Na deskach tej sceny odniósł liczne sukcesy teatralne.
Z filmem zetknął się już w 1902 roku, występując w kilku jednoaktówkach realizowanych przez pioniera polskiej kinematografii Kazimierza Prószyńskiego. Przez długie lata występował w kilku filmach rocznie.
Po wybuchu II wojny światowej prowadził przez pewien czas spółdzielczą kawiarnię aktorską "Znachor" przy ulicy Boduena nr 4. Pracowali tam znani aktorzy: Ewa Kunina, Maria Gella, Hanna Różańska, Anna Jaraczówna, Mieczysław Milecki i inni. Później porzucił jednak "Znachora" i pojawił się na scenie jawnego warszawskiego teatru "Komedia". Odmówił jednak np. udziału w antypolskim obrazie propagandowym "Heimkehr".
Na podstawie biografii Kazimierza Junoszy-Stępowskiego powstał film w reżyserii Jerzego Sztwiertni pt. Oszołomienie z 1988 roku.
W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za szerzenie zamiłowania do polskiej literatury dramatycznej.
Życie prywatne
Był stryjem Jaremy Stępowskiego.
5 lipca 1943 roku został postrzelony w swym warszawskim mieszkaniu przez oddział egzekucyjny polskiego podziemia, gdy zasłaniał ciałem swą żonę, Jadwigę Galewską, narkomankę – konfidentkę gestapo. Po kilku godzinach zmarł. Przypuszcza się, iż faktycznym celem wyroku była żona aktora, a aktor zginął niezamierzenie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 96–VI–9).
Filmografia
- 1902 – Przygoda dorożkarza – pasażer
- 1902 – Powrót birbanta – birbant
- 1916 – Ochrana warszawska i jej tajemnice – naczelnik ochrany Prozierow
- 1916 – Studenci – Jan Paszkowski
- 1917 – Tajemnica Alei Ujazdowskich
- 1917 – Pokój nr 13
- 1917 – Jego ostatni czyn – włamywacz
- 1917 – Carat i jego sługi – Jerzy, syn Dymitra, książę Garin
- 1917 – Kobieta – hrabia Łaski
- 1918 – Mężczyzna – Jan Borowski
- 1918 – Złote bagno – baron Oskar Rosset
- 1918 – Sezonowa miłość – Darski
- 1919 – Krysta – Łucki
- 1920 – Bohaterstwo polskiego skauta – porucznik Janicki
- 1920 – Córka pani X – lord Nootword
- 1920 – Powrót- publicysta Jerzy Laski
- 1921 – Cud nad Wisłą – agent bolszewicki
- 1922 – Strzał – Jan Czarski/Ryszard Czarski syn Jana
- 1922 – Tajemnica przystanku tramwajowego hrabia Roman Opolski
- 1927 – Uśmiech losu – Jan Kozłowski
- 1927 – Martwy węzeł – detektyw
- 1927 – Ziemia obiecana – Karol Borowiecki
- 1930 – Tajemnica lekarza – Richard Parson
- 1930 – Wiatr od morza – Friedrich von Arffberg
- 1931 – Uwiedziona – Rawicz
- 1933 – Dzieje grzechu – Płaza-Spławski
- 1934 – Przebudzenie
- 1934 – Córka generała Pankratowa – generał Pankratow
- 1934 – Młody las – profesor Pakotin
- 1935 – Dzień wielkiej przygody – szmugler
- 1935 – Kochaj tylko mnie – Żarski
- 1936 – Ada! To nie wypada! – hrabia Orzelski
- 1936 – Bohaterowie Sybiru – oficer gwardii carskiej
- 1936 – Pan Twardowski – szatan
- 1936 – Róża – naczelnik urzędu śledczego
- 1936 – Tajemnica panny Brinx – Karol Ulbert, szef agencji detektywistycznej
- 1936 – Trędowata – Maciej Michorowski
- 1936 – Wierna rzeka – Olbromski
- 1937 – Ordynat Michorowski – Maciej Michorowski
- 1937 – Płomienne serca – pułkownik Włodzimierz Stępiński
- 1937 – Ty, co w Ostrej świecisz Bramie – baron
- 1937 – Znachor – profesor Rafał Wilczur, alias Antoni Kosiba
- 1937 – Dziewczęta z Nowolipek – Mossakowski
- 1938 – Sygnały – Filip
- 1938 – Rena – prokurator Garda
- 1938 – Kobiety nad przepaścią – Wolak
- 1938 – Wrzos – prezes
- 1938 – Druga młodość – Ludwik Mohort
- 1938 – Ostatnia brygada – Kulcz
- 1938 – Profesor Wilczur – profesor Rafał Wilczur
- 1938 – Florian – dziadek Wereszczyński
- 1938 – Moi rodzice rozwodzą się – Józef Nałęcz, mąż Ady
- 1938 – Za winy niepopełnione – Józef Holski
- 1939 – U kresu drogi – Jan Turwid
- 1939 – Kłamstwo Krystyny – ojciec Marlecki
- 1939 – Doktór Murek – prezes Jaźwicz
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Jarema Stępowski | bratanek/siostrzeniec |
Nie określono wydarzenia