Kurt Waldheim

Kurt Josef Waldheim (ur. 21 grudnia 1918 w St. Andrä-Wördern, zm. 14 czerwca 2007 w Wiedniu) – austriacki polityk i dyplomata,sekretarz generalny ONZ od 1 stycznia 1972 do 31 grudnia 1981 i prezydent federalny Austrii w latach 1986 - 1992.

Urodził się 21 grudnia 1918 w St. Andrä-Wördern w Dolnej Austrii. Po maturze zaciągnął się do służby wojskowej w armii austriackiej, gdzie ukończył Akademię Konsularną i rozpoczął studia prawnicze, które przerwała II wojna światowa. Podczas wojny służył w Wehrmachcie.

Po zakończeniu wojny wstąpił do służby dyplomatycznej. Był przedstawicielem Austrii we Francji, Kanadzie i Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). W 1968 r. powołany przez kanclerza Josefa Klausa na stanowisko ministra spraw zagranicznych Austrii, a od roku 1970 pełnił funkcję ambasadora Austrii przy ONZ. W 1972 r. powołany został na stanowisko sekretarza generalnego ONZ, pełnił tę funkcję do roku 1981. W latach 1982-1984 wykładał na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie. Dnia 8 lipca 1986 roku, jako kandydat Austriackiej Partii Ludowej, został wybrany na Prezydenta Republiki Austrii. Obowiązki prezydenckie pełnił do 8 lipca 1992.

W 1979 r. (ogłoszonym przez ONZ Międzynarodowym Rokiem Dziecka) po wystąpieniu Kanclerza Kapituły Cezarego Leżeńskiego przed Zgromadzeniem Ogólnym Sekretarz Generalny ONZ Kurt Waldheim nadał polskiemu Orderowi Uśmiechu rangę międzynarodową. Od tej pory Kapituła Orderu Uśmiechu przyjęła nazwę - Międzynarodowa Kapituła Orderu Uśmiechu, a samo odznaczenie stało się jedynym międzynarodowym odznaczeniem nadawanym dorosłym na wniosek dzieci. Za działalność na rzecz dzieci, szczególnie wkład w umiędzynarodowienie Orderu Uśmiechu, na wniosek dzieci z Austrii i Polski 21 sierpnia 1979 w Wiedniu Kurt Waldheim został 205.Kawalerem Orderu Uśmiechu.

Jeszcze przed wyborami w 1986 r. zostały upublicznione zafałszowania zawarte w niedawno wydanej oficjalnej autobiografii. W szczególności dotyczyło to ukrywania przynależności do nazistowskiej organizacji SA oraz faktu służby wojskowej w latach 1943 i 1944. Wyrażano przypuszczenia, że Waldheim mógł brać udział w zbrodniach wojennych Wehrmachtu na Bałkanach (12 Armii stacjonującej wAlbanii, Bośni i Grecji), ponieważ w tym czasie Waldheim pełnił służbę adiutanta (lub tłumacza) skazanego później za zbrodnie wojenne generała Löhra w Salonikach. Nigdy jednak nie został uznanym za winnego żadnych zbrodni wojennych. To ujawnienie jego przeszłości przyczyniło się do częściowej alienacji Austrii na arenie międzynarodowej w okresie jego prezydentury, było powodem uznania jego osoby za persona non grata w wielu krajach świata (m. in. w USA). W konsekwencji w czasie swojej prezydentury jedynym państwem w Europie, które oficjalnie odwiedził jako szef państwa był Watykan.

12 lipca 1977 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.