Lingwen
- Data urodzenia:
- 00.00.1355
- Data śmierci:
- 19.06.1431
- Kategorie:
- książę
- Narodowość:
- litewska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Lingwen Semen Olgierdowicz (ur. 1355, zm. po 19 czerwca 1431) – książę litewski, książę Nowogrodu Wielkiego i Mścisławia, przejściowo Smoleńska i Krzyczewa, z dynastii Giedyminowiczów.
Syn wielkiego księcia litewskiego Olgierda i Julianny twerskiej, brat Władysława II Jagiełły.
W 1379 obok innych książąt litewskich podpisał pokój w Trokach z zakonem krzyżackim. W 1385 Krewie podpisał akt unii z Polską. Odparł atak księcia Światosława Smoleńskiego na Mścisław w 1386.
W styczniu 1388 Władysław Jagiełło zażądał od Nowogrodu Wielkiego namiestnictwa dla Lingwena. Nowogrodzianie chętnie to przyjęli, a Lingwen złożył w Sandomierzu 25 kwietnia 1389 hołd lenny Koronie Królestwa Polskiego z Nowogrodu i tych ziem, które w przyszłości podbije.
W 1390 odniósł zwycięstwo na czele pułków nowogrodzkich nad Republiką Pskowską. Na skutek zdrady Witolda w 1392, musiał uchodzić z Nowogrodu przed Moskwą. W ramach rekompensaty dostał od Jagiełły księstwo mścisławskie. W 1404 wraz z Witoldem opanował Smoleńsk. W latach 1407–1412 powrócił do Nowogrodu. W 1410 dowodził pułkami smoleńskimi w bitwie pod Grunwaldem. W 1411 obronił republikę nowogrodzką przed Szwedami.
W 1380 założył monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Pustyńce.
W 1440 roku syn Lingwena, Jerzy otrzymał od wielkiego księcia Kazimierza Mścisław i Krzyczew.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Algirdas | ojciec | ||
2 | Kaributas | brat | ||
3 | Władysław II Jagiełło | brat | ||
4 | Sigismund Korybut | bratanek/siostrzeniec | ||
5 | Kazimierz IV Jagiellończyk | bratanek/siostrzeniec | ||
6 | Jadwiga Andegaweńska | szwagierka | ||
7 | Ģedimins | dziadek | ||
8 | Witold Kiejstutowicz | kuzyn |
15.07.1410 | Wielka wojna: pod Grunwaldem krzyżacy ponieśli klęskę w bitwie z armią polsko-litewską pod wodzą króla Władysława II Jagiełły
Bitwa pod Grunwaldem (w literaturze niemieckiej pierwsza bitwa pod Tannenbergiem) – jedna z największych bitew w historii średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników), stoczona na polach pod Grunwaldem 15 lipca 1410 w czasie trwania wielkiej wojny między siłami zakonu krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie (głównie z Czech, z wielu państewek na Śląsku, z Pomorza Zachodniego i z pozostałych państewek Rzeszy), pod dowództwem wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami polskimi i litewskimi (złożonymi głównie z Polaków, Litwinów i Rusinów) wspieranymi lennikami obu tych krajów (Hospodarstwo Mołdawskie, Księstwo Mazowieckie, Księstwo Płockie, Księstwo Bełskie, Podole i litewskie lenna na Rusi) oraz najemnikami z Czech, Moraw i z państewek ze Śląska oraz uciekinierami ze Złotej Ordy i chorągwiami prywatnymi (między innymi chorągiew z Nowogrodu Wielkiego księcia Lingwena Semena), pod dowództwem króla Polski Władysława II Jagiełły. Bitwa ta zakończyła się zwycięstwem wojsk polsko-litewskich i pogromem sił krzyżackich, nie została jednak wykorzystana dla całkowitego zniszczenia zakonu.