Michał Górski

Michał Górski (ur. 15 września 1911 w Zakopanem, zm. 19 marca 1985 tamże) – biegacz narciarski, uczestnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1936 w Garmisch-Partenkirchen. Z zawodu inżynier architekt.

W 1936 roku był członkiem Polskiej sztafety 4x10 km w biegach narciarskich na Olimpiadzie w Garmisch-Partenkirchen - zespół ukończył konkurencję na 7 pozycji. Wystartował tez w biegu na 18 km, który ukończył na 22 pozycji.

***

inżynier architekt, twórca wielu obiektów sportowych, narciarz Wisły Zakopane, olimpijczyk z Ga-Pa (1936). Urodzony 15 września 1911 w Zakopanem łączył w latach młodzieńczych naukę ze sportem. Po ukończeniu miejscowego gimnazjum studiował w poznańskiej Państwowej Szkole Budownictwa (tam zyskał uprawnienia budowlane) i Politechnice Warszawskiej, którą ukończył z tytułem magistra inżyniera architekta.

Poświęcił się narciarstwu biegowemu i budownictwu sportowemu. Startując w barwach zakopiańskiej Wisły (był potem także jej działaczem), zdobył m. in. 3 tytuły mistrza Polski w biegu na 18 km (1935), w sztafetach 4 x 10 km (1935) i 5 x 10 km (1934) oraz 3-krotnie wicemistrz Polski: w kombinacji klasycznej (1935) i w sztafecie 4 x 10 km (1937, 1938). Uczestnik Akademickich Mistrzostw Świata (1937 Zell am See, Austria).

Zdobywca Pucharu Kornela Makuszyńskiego w biegu z przeszkodami.

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, okres okupacji  przeżył w Zakopanem.

Tuż po wojnie przebywał  w Warszawie (1945-1949) uczestnicząc m. in. w odbudowie stołecznych szpitali (w 1948 organizował  wystawę Ziem Odzyskanych we Wrocławiu).

Po powrocie do Zakopanego (1949) i zorganizowaniu tam Miejskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego, poświęcił się całkowicie przebudowie i budowie obiektów turystycznych i sportowych (remont schronisk tatrzańskich, budowa tras narciarskich w Beskidach i kolei linowej na Skrzyczne).

Od 1957 był pracownikiem Centralnego Ośrodka Sportu w Zakopanem m. in. kierując budową hotelu sportowego Zakopane, kolei linowej na Nosal, zespołu boisk sportowych (wraz z torem do jazdy szybkiej na lodzie). Współdziałał z żoną Anną, twórczynią stylu neozakopiańskiego w architekturze.

Odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł w Zakopanem 19 marca 1985 i pochowany został na tamtejszym Starym Cmentarzu.

Źródło: http://www.pkol.pl