Mieczysław Jankowski

Mieczysław Jankowski (ur. 15 października 1917, zm. 10 kwietnia 2005 w Warszawie) – polski tancerz Opery i Teatru Wielkiego w Warszawie i pedagog warszawskiej Państwowej Szkoły Baletowej, długoletni partner życiowy Jerzego Waldorffa.

Urodził się w rodzinie wileńskiego sędziego sądu grodzkiego. Mając kilkanaście lat pobierał pierwsze lekcje tańca klasycznego w szkole pani Muraszowej. Podczas okupacji od grudnia 1939 mieszkał w Warszawie, gdzie uczęszczał do konspiracyjnej średniej szkoły baletowej mieszczącej się na rogu ulic Mokotowskiej i Wilczej. Ćwiczył w niej pod okiem legendarnego tancerza Leona Wójcikowskiego. Jesienią 1943 złożył publiczny szkolny egzamin.

Kariera zawodowa

Tuż po wojnie został przyjęty do grupy tanecznej w nowo utworzonym Zespole Artystycznym Centralnego Domu Żołnierza, w którym występował przez kilka lat. W latach 50. występował w Operze i Filharmonii Warszawskiej, m.in. w Panu Twardowskim Ludomira Różyckiego (1951) i Jeziorze łabędzim Piotra Czajkowskiego (1956).

Później został tancerzem i asystentem baletmistrza Teatru Wielkiego w Warszawie. Pełnił także funkcję inspektora baletu i wykładowcy tańca klasycznego w Państwowej Szkole Baletowej w Warszawie. Jego wychowankiem jest m.in. choreograf Andrzej Glegolski,

Twórczość Role baletowe

• Opera – Warszawa
  • Pan Twardowski (premiera 1951), jako stwór piekielny
  • Jezioro łabędzie (premiera 1956), jako mistrz ceremonii

Realizacje spektakli

• Opera – Warszawa
  • Jezioro łabędzie (premiera 1956), jako inspektor baletu
• Teatr Wielki – Warszawa
  • Coppelia (premiera 1974), jako asystent baletmistrza
  • Adam i Ewa (premiera 1975), jako asystent baletmistrza
  • Księżycowy renifer (premiera 1975), jako asystent baletmistrza
  • Panna Julia (premiera 1975), jako asystent baletmistrza
  • Giselle (premiera: 1976), jako asystent baletmistrza
  • III Symfonia (premiera 1976), jako asystent baletmistrza
  • Stanisław i Anna Oświecimowie (premiera 1976), jako asystent baletmistrza
  • Wesele w Ojcowie (premiera 1976), jako asystent baletmistrza
  • Córka źle strzeżona (premiera 1977), jako asystent baletmistrza
  • Symfonia g-moll (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • W górę-w dół (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • Wariacje na temat Franka Bridge'a (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • Defile (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • Fedra (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • Auric Georges (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • Suite en blanc (premiera 1978), jako asystent baletmistrza
  • Popołudnie fauna (premiera 1978), jako asystent baletmistrza

Związek z Jerzym Waldorffem

W 1939 podczas pobytu w Warszawie 22-letni Mieczysław Jankowski poznał 29-letniego wówczas Jerzego Waldorffa. Do stolicy przyjechał w odwiedziny do kuzynki, a poznali się u jednej ze wspólnych znajomych. Ich związek rozpoczął się jednak dopiero przy kolejnym spotkaniu. Wkrótce odbyli wspólną podróż do Krynicy ze wspólną znajomą, Krystyną Nowosielską. Po pobycie w Krynicy, 1 maja 1939 przedstawili oficjalnie swój związek rodzinie Jerzego .Wydarzenie to, oprócz akceptacji matki Jerzego, stało się przyczyną infamii ze strony warszawskich krewnych. Gdy jesienią Jankowski wrócił do Wilna, zastał go tam wybuch wojny. W październiku Jerzy przedostał się przez granicę okupacyjną i przyjechał do rodziny Jankowskich. Na Boże Narodzenie sprowadził Mieczysława do Warszawy.

Zamieszkali razem i prowadzili wspólne życie. Podczas okupacji Jerzy Waldorff zajmował się organizowaniem koncertów muzycznych pod szyldem Rady Głównej Opiekuńczej, a Mieczysław Jankowski uzupełniał edukację na tajnych kompletach.

Do związku i wzajemnego uczucia przyznawali się tylko wobec najbliższej rodziny i przyjaciół. Oficjalnie Mieczysław Jankowski przedstawiany był jako kuzyn i przysposobiony przez matkę brat Jerzego. Według relacji przyjaciół to Jankowski prowadził ich wspólny dom. Zajmował się również Jerzym Waldorfem, gdy ten pod koniec życia wymagał stałej opieki. Waldorff i Jankowski od dawna starali się zabezpieczyć swój związek, wiedząc, że polski system prawny nie zna pojęcia związków partnerskich. Już w 1959 Jerzy Waldorff uczynił Jankowskiego swoim spadkobiercą, a dla zapewnienia niepodważalności testamentu poczynił wszelkie możliwe konstrukcje prawne. Związek obydwu trwał przez 60 lat – Jerzy Waldorff zmarł w 1999.

Mieczysław Jankowski zmarł 10 kwietnia 2005. Jego prochy spoczywają we wspólnym grobie z Jerzym Waldorffem na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim