Powiedz o tym miejscu
pl

Nikołaj Gumilow

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
15.04.1886
Data śmierci:
24.08.1921
Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
Nikołaj Stiepanowicz Gumilow
Inne nazwiska/pseudonimy:
Nikolay Gumilev, Николай Гумилев, Nikolajs Stepanovičs Gumiļevs, Николай Степанович, Nikolay Stepanovich Gumilev
Kategorie:
ofiara represji sowieckiego reżimu, poeta
Cmentarz:
Określ cmentarz

Nikołaj Stiepanowicz Gumilow, właśc. Nikołaj Gumiljow, ros. Николай Степанович Гумилëв (ur. 3 kwietnia 1886 w Kronsztadzie, rozstrzelany 24 sierpnia 1921 lub później w Berngardowce koło Petersburga), jeden z czołowych poetów rosyjskich początku XX wieku.

Biografia

Urodził się w Kronsztadzie, w rodzinie lekarza marynarki wojennej. Od dzieciństwa było słabym i chorym dzieckiem, cierpiał na ciągłe bóle głowy, reagował negatywnie na hałas. Unikał uczestniczenia w zabawach z rówieśnikami, wolał samotność lub towarzystwo zwierząt - "rudego psa, papug, świnek morskich". W 1894 roku wstąpił do szkoły, której dyrektorem był słynny poeta Innocenty Annenski, symbolista. W latach 1900-1903 mieszkał w Gruzji, wysłany tam przez ojca. Tutaj w "Posłańcu tyfliskim" 8 września 1902 roku opublikował swój pierwszy wiersz "Я в лес бежал из городов" (Do lasu pobiegłem z miasta). Zaczął uczęszczać do znanego gimnazjum Guriewicza, ale po roku zachorował i rodzice przysłali mu korepetytora, który zauważył upodobanie Gumilowa do zoologii i geografii.

Nikołaj Gumilow w 1907 wyjechał do Paryża, gdzie studiował literaturę francuską na Sorbonie. W czasopiśmie „Sirius” opublikował wtedy (1908) drugi tom wierszy Romantyczne kwiaty (Романтические цветы). Jego pierwsze utwory cechują nawiązania do poetyki parnasistów (w Rosji reprezentowanej przez Walerego Briusowa).

W 1908 roku odbył pierwszą podróż do Egiptu, która zainspirowała go Afryką. Motywy afrykańskie wprowadził do poezji rosyjskiej. Kolejne wyprawy zimą 1909/1910 i 1910/1911 do Abisynii zaowocowały cyklem wierszy Pieśni abisyńskie (Абиссинские песни), opublikowanych w zbiorze Obce niebo (Чужое небо, 1912).

 

Nikołaj Gumilow z żoną Anną Achmatową i synem

 

W 1909 Gumilow przeniósł się na wydział historyczno-filozoficzny Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, odbył też pojedynek z poetą Maksymilianem Wołoszynem o listy, które miał otrzymywać od poetki Cherubiny de Gabriak (w której wierszach się zakochał), w rzeczywistości nauczycielki Elizawiety Dmitriewej. Prawdopodopodobnie i wiersze i listy pisał sam Wołoszyn. W 1910 wydał zbiór wierszy Perły (Жемчуга), do którego przedmowę napisał Briusow. Stał się postacią znaną na petersburskiej scenie literackiej. Ożenił się w tym samym roku z Anną Achmatową (1889-1966) (mieli syna Lwa, późniejszego historyka i orientalistę). Wraz z nią i Osipem Mandelsztamem reprezentował kierunek poetycki znany pod nazwą akmeizmu, wspólnie założyli też w 1911 Gildię poetów (Цех поэтов). Tworzył programowe manifesty tego ruchu – akmeistyczny magazyn „Apollo” wydał Manifest dziedzictwa symbolizmu i akmeizmu.

W 1913 roku Gumilow odbył podróż badawczą do Afryki wspólnie z naukowcami, myśliwymi i poszukiwaczami przygód. W 1913 urodził sie także jego syn Orest Wysocki ze związku z Olgą Wysocką (1885-1966).

Od 1914 służył ochotniczo w pułku ułanów lejbgwardii. W czasie służby dwukrotnie został odznaczony Krzyżem świętego Jerzego. Wraz z rozpoczęciem I wojny światowej Gumilow publikuje swoje Notatki kawalerzysty (Записки кавалериста). Podczas wojny opublikował dwa zbiory poezji, w 1916 Kołczan (Колчан) i w 1918 Ognisko (Костер).

Na początku rewolucji Gumilow pozostał w swojej jednostce w Paryżu i Londynie. Wrócił jednak do Petersburga, gdzie od razu zaangażował się w życie literackie. W 1918 rozwiódł się z Achmatową i poślubił Аnnę Engelhardt (1895-1942), z którą miał córkę Helenę (obie zmarły z głodu w oblężonym Leningradzie). Został członkiem redakcji wydawnictwa literatury światowej (Всемирная литература). Dla jego potrzeb przetłumaczył Epos o Gilgameszu, dzieła Heinego i Coleridge’a na język rosyjski. Ponadto wykładał poezję i teorię przekładu na kursach dla młodych poetów. W 1921 został wybrany przewodniczącym oddziału Związku Poetów w Petersburgu. Opublikował też książkę Słup ognisty (Огненный столп).

Wkrótce po jej wydaniu został aresztowany przez Czeka i rozstrzelany w czasie nasilającego się czerwonego terroru pod wątpliwym zarzutem udziału w spisku kontrrewolucyjnym. Jego twórczość przez długie lata była w ZSRR zakazana.

Źródło informacji: wikipedia.org, calend.ru

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Ļevs GumiļovsĻevs Gumiļovssyn01.10.191215.06.1992
        2Larissa ReissnerLarissa Reissnerżona po ślubie cywilnym13.05.189509.02.1926
        3Anna AchmatowaAnna Achmatoważona po ślubie cywilnym, wyznawca tej samej idei23.06.188905.03.1966
        4Vasily Nemirovich-DanchenkoVasily Nemirovich-Danchenkoprzyjaciel06.01.184518.09.1936
        5Sergej KolbasevSergej Kolbasevkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei15.03.189830.10.1937
        6Вениамин КаверинВениамин Каверинwyznawca tej samej idei19.04.190202.05.1989
        7Jewgienij  ZamiatinJewgienij Zamiatinwyznawca tej samej idei20.01.188410.03.1937
        8Michaił  ZoszczenkoMichaił Zoszczenkowyznawca tej samej idei09.08.189522.07.1958
        9Boris  EichenbaumBoris Eichenbaumwyznawca tej samej idei04.10.188624.11.1959
        10Nikolai  NikitinNikolai Nikitinwyznawca tej samej idei27.07.188526.03.1963
        11Vladimir  PoznerVladimir Poznerwyznawca tej samej idei18.01.190519.02.1992
        12Jelizawieta  PołonskaJelizawieta Połonskawyznawca tej samej idei26.06.189011.01.1969
        13Nikołaj  TichonowNikołaj Tichonowwyznawca tej samej idei04.12.189608.02.1979
        14Konstantin  FiedinKonstantin Fiedinwyznawca tej samej idei24.02.189215.07.1977
        15Korniej  CzukowskiKorniej Czukowskiwyznawca tej samej idei31.03.188228.10.1969
        16Wsiewołod  IwanowWsiewołod Iwanowwyznawca tej samej idei24.02.189515.08.1963
        17Яков АграновЯков Аграновoponent12.10.189301.08.1938
        Dodaj słowa kluczowe