Opactwo Westminsterskie
Opactwo westminsterskie (ang. Westminster Abbey), nazwa oficjalna – The Collegiate Church of St Peter, Westminster (Kolegiata św. Piotra w Westminsterze) to najważniejsza, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w londyńskim City, świątynia anglikańska.
Opactwo począwszy od Wilhelma Zdobywcy (1066) jest miejscem koronacji królów Anglii, z wyjątkiem Edwarda V i Edwarda VIII, którzy nie byli koronowani. Od XIII wieku opactwo to również miejsce pochówku królów i zasłużonych osób.
Historia
Według legend pierwsza świątynia powstała w roku 616 na miejscu, które nazywano wówczas Thorney Island. Datę powstania pierwszego klasztoru należy jednak przenieść w okolice roku 800.
Prawie 250 lat później Edward Wyznawca, który z powodów politycznych nie mógł dotrzymać ślubów udania się na pielgrzymkę do Rzymu, w zamian za zwolnienie z tych ślubów, zgodnie z sugestią papieża, miał przebudować opactwo. Przebudowa miała miejsce w latach 1045-1050 (w stylu romańskim), a nowe opactwo konsekrowano 28 grudnia 1065 (na tydzień przed śmiercią króla, który został tam pochowany).
W roku 1066 odbyła się pierwsza koronacja w Opactwie Westminsterskim. Jako pierwszy został tam koronowany Wilhelm Zdobywca. Od tamtego czasu prawie wszystkie koronacje mają miejsce w Opactwie.
W roku 1220 Henryk III dobudował Lady Chapel, a 25 lat później rozpoczął gruntowną przebudowę całego opactwa w kształcie, który zachował się do dziś. Następna poważna przebudowa miała miejsce za Henryka VII w wieku XVI w stylu gotyku angielskiego.
W roku 1534 Henryk VIII przejął opactwo w czasie swojej walki z Kościołem katolickim, a w roku 1540 zlikwidował opactwo benedyktyńskie. Maria I Tudor wskrzesiła opactwo na kilka lat, ale potem Elżbieta I ponownie je zlikwidowała.
Dwie zachodnie wieże, w stylu neogotyckim, dzieło Nicholasa Hawksmoora, ucznia Wrena, dobudowano dopiero w roku 1745. Dalsza przebudowa i renowacja miała miejsce w XIX wieku.
Koronacje królów i królowych Anglii w kolegiacie św. Piotra
- 1066 Wilhelm I Zdobywca
- 1068 Matylda z Flandrii
- 1087 Wilhelm II Rudy
- 1100 Henryk I Beauclerc i Matylda ze Szkocji
- 1121 Adelajda z Louvain
- 1135 Stefan z Blois
- 1136 Matylda z Boulogne
- 1154 Henryk II Plantagenet i Eleonora Akwitańska
- 1189 Ryszard I Lwie Serce
- 1199 Jan bez Ziemi
- 1200 Izabela z Angoulême
- 1220 Henryk III Plantagenet
- 1236 Eleonora Prowansalska
- 1274 Edward I Długonogi i Eleonora Kastylijska
- 1308 Edward II i Izabela Francuska
- 1327 Edward III
- 1328 Filipa de Hainault
- 1377 Ryszard II
- 1382 Anna Czeska
- 1397 Izabela de Valois
- 1399 Henryk IV Lancaster
- 1403 Joanna z Nawarry
- 1413 Henryk V Lancaster
- 1421 Katarzyna de Valois
- 1429 Henryk VI Lancaster
- 1445 Małgorzata Andegaweńska
- 1461 Edward IV York
- 1465 Elżbieta Woodville
- 1483 Ryszard III York i Anna Neville
- 1485 Henryk VII Tudor
- 1487 Elżbieta York
- 1509 Henryk VIII Tudor
- 1509 Katarzyna Aragońska
- 1533 Anna Boleyn
- 1547 Edward VI Tudor
- 1553 Maria I Tudor
- 1559 Elżbieta I Tudor
- 1603 Jakub I Stuart i Anna Duńska
- 1626 Karol I Stuart
- 1661 Karol II Stuart
- 1685 Jakub II Stuart
- 1685 Maria z Modeny
- 1689 Maria II Stuart i Wilhelm III Orański
- 1702 Anna Stuart
- 1714 Jerzy I Hanowerski
- 1727 Jerzy II Hanowerski i Karolina z Ansbachu
- 1761 Jerzy III Hanowerski i Charlotta Mecklenburg-Strelitz
- 1821 Jerzy IV Hanowerski
- 1831 Wilhelm IV Hanowerski i Adelajda z Saksonii-Meiningen
- 1838 Wiktoria Hanowerska
- 1902 Edward VII Koburg i Aleksandra Duńska
- 1911 Jerzy V i Maria Teck
- 1937 Jerzy VI Windsor i Elżbieta Bowes-Lyon
- 1953 Elżbieta II
W czasie koronacji Jerzego II Hanowerskiego George Frideric Handel wykonał cztery hymny koronacyjne, w tym hymn "Zadok the Priest". Od tego czasu utwór ten powtarza się na każdym kolejnym nabożeństwie koronacyjnym, tradycyjnie sprawowanym w Opactwie Westminsterskim.
Ciekawe miejsca w Westminster Abbey
- kaplica Edwarda Wyznawcy
- Grób Nieznanego Żołnierza
- kaplica św. Jerzego, pamięci miliona Brytyjczyków poległych w wojnach
- Zakątek Wigów
- Zakątek poetów (Poets' corner)
- kaplica św. Pawła
- grobowiec Elżbiety I
- nagrobek Margaret Beaufort
- Sala Kapitulna (Chapter House)
- Kaplica Pyxu
- Ciemny Krużganek
- Muzeum Opactwa (Abbey Museum)
- Kolegium św. Piotra
- College Gardens
- Krypta Normandzka (Norman Undercroft)
- Kaplica Królewskich Sił Powietrznych - witraże poświęcone Dywizjonom 303 i 302, widać tam polskie orły i polską flagę.
- Krzesło koronacyjne z 1301 r., na którym koronowano wszystkich, prócz dwóch królów Anglii.
Pochówki
Na terenie opactwa pochowanych jest ok. 3300 zmarłych. Wśród nich wybitni poeci i pisarze, muzycy, aktorzy, uczeni, politycy i architekci. Oprócz tego znajduje się tam ponad 600 tablic pamiątkowych poświęconych wybitnym osobom niepochowanym na terenie opactwa.
Pierwszym poetą pochowanym w Westminster Abbey był Geoffrey Chaucer w roku 1400. W opactwie znajdują się też groby:
- Bena Jonsona,
- Davida Garricka
- Samuela Johnsona,
- Karola Dickensa,
- Roberta Browninga
- Rudyarda Kiplinga.
Wielu poetów i pisarzy - np. z powodu mało przykładnego życia, jakie prowadzili, albo braku uznania za życia - nie otrzymywało zgody na pochówek. Dopiero wiele lat po ich śmierci umieszczano tylko tablice pamiątkowe; wśród nich:
- William Szekspir,
- William Blake,
- Benjamin Britten,
- Robert Burns,
- John Keats,
- George Gordon Byron,
- Percy Bysshe Shelley,
- David Herbert Lawrence,
- William Wordsworth,
- William Makepeace Thackeray,
- Thomas Hardy.
Pochowani uczeni to m.in.:
- Isaac Newton,
- Karol Darwin,
- Lord Kelvin,
- Ernest Rutherford.
Muzycy: Georg Friedrich Händel i Henry Purcell.
Architekci: Robert Adam, William Chambers, Charles Barry, George Gilbert Scott.
Źródło: wikipedia.org