Paweł Sapieha
Paweł Sapieha (zm. w marcu 1579) – wojewoda nowogródzki od 1558 i podlaski od 1556.
Był synem Iwana Sapiehy, ojcem Mikołaja. W latach 1502-1504 wraz z bratem Piotrem studiował na Akademii Krakowskiej. W 1519 r. po śmierci ojca otrzymał Kodeń z przyległościami. W wyniku zatargów granicznych utracił go przejściowo latach 1542-1547.
Uczestnik wojny z Moskwą w latach 1534-1535. W 1549 r. prowadził rozmowy w imieniu króla z poselstwem moskiewskim w sprawie przedłużenia rozejmu. W 1556 r. otrzymał województwo podlaskie, a w 1558 r. województwo nowogródzkie. Uczestnik ośmiu kolejnych sejmów litewskich w latach 1559-1568. Mimo początkowego oporu podporządkował się uchwałom unii lubelskiej, jego pieczęć i podpis widnieją na akcie unii. Był wyznawcą prawosławia, a przez pewien czas życia kalwinizmu.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
| Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 |  | Andžejs Sapeha | syn | |
| 2 |  | Mikołaj Sapieha | syn |
01.07.1569 | Zawarcie Unii lubelskiej
Unia lubelska – umowa międzynarodowa między Koroną Królestwa Polskiego a Wielkim Księstwem Litewskim zawarta 1 lipca 1569 na sejmie walnym w Lublinie. Określana jako unia realna, w odróżnieniu od poprzednich, wiążących oba państwa tylko osobą władcy (unia personalna). Została przyjęta 28 czerwca, a podpisana 1 lipca 1569, ostatecznie ratyfikowana przez króla 4 lipca 1569. W jej wyniku powstało państwo znane w historiografii jako Rzeczpospolita Obojga Narodów – ze wspólnym monarchą, herbem, sejmem, walutą, polityką zagraniczną i obronną – zachowano odrębny skarb, urzędy, wojsko i sądownictwo. Akt unii lubelskiej przechowywany jest w Archiwum Głównym Akt Dawnych.