Pierre Brice

Pierre Brice, właśc. Pierre Louis de Brice (ur. 6 lutego 1929 w Breście, zm. 6 czerwca 2015 w Paryżu) – francuski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, piosenkarz, autor tekstów oraz działacz charytatywny.

Pochodził ze starej bretońskiej rodziny szlacheckiej. W czasie II wojny światowej, w wieku 15 lat, wstąpił do francuskiego ruchu oporu, gdzie był kurierem. Po II wojnie wyjechał do Algierii, walczył też na wojnie w Indochinach. Po powrocie do Francji w 1951 r. odznaczony trzema medalami za odwagę, zaś w 2007 r., w uznaniu zasług dla kraju − orderem francuskiej Legii Honorowej.

Ukończył konserwatorium aktorskie w Paryżu. Pobierał lekcje m.in. u rosyjskiego aktora Grigorija Chmary z MChAT-u.

Zadebiutował w 1958 r. w filmie Zwierciadło o dwóch twarzach (Le miroir à deux faces). Sławę i uznanie przyniosły mu role w filmach o Winnetou w serii niemiecko-włosko-jugosłowiańskich westernów. Zagrał też Jana Ketusky'ego (czyli Skrzetuskiego) we włoskiej ekranizacji Ogniem i mieczem (Col ferro e col fuoco, 1962). Jako leciwy Winnetou powrócił w telewizyjnym filmie Winnetous Rückkehr w roku 1998.

We Francji był mało znany, największą popularność osiągnął w Austrii, Niemczech, Hiszpanii, we Włoszech oraz w krajach byłego bloku wschodniego.

Zdeklarowany przeciwnik faszyzmu i nazizmu. Za najważniejsze wartości uznawał pokój, wolność, tolerancję i godność człowieka.

Za działalność charytatywną w UNICEF odznaczony w 2000 r. nagrodą Thomasa More'a. Doceniono zorganizowanie konwoju pomocy dla dzieci-ofiar min przeciwpiechotnych w Kambodży.

W 1982 r. poślubił Niemkę Hellę Krekel, z którą mieszkał na przedmieściach Paryża.

W 2004 r. aktor wydał w Niemczech autobiografię Winnetou und Ich (Gustav Lübbe Verlag).

Filmografia (wybór)

• Siódme niebo (Le septième ciel) (1958)
• Oszuści (Les Tricheurs) (1958) – Bernard
• Lustro o dwóch twarzach (Le Miroir à deux faces) (1958) – Jacques
• Skarb w Srebrnym Jeziorze (Der Schatz im Silbersee) (1962) – Winnetou
• Ogniem i mieczem (Col ferro e col fuoco) (1962) – Jan
• Niepokonany jeździec (L'invincibile cavaliere mascherato) (1963) – Don Diego
• Zorro contro Maciste (1963) – Zorro
• Winnetou: Złoto Apaczów (Winnetou 1. Teil) (1963) – Winnetou
• Winnetou II: Ostatni renegaci (Winnetou 2. Teil) (1964) – Winnetou
• Winnetou wśród Sępów (Unter Geiern) (1964) – Winnetou
• Winnetou i Old Shatterhand (Old Shatterhand) (1964) – Winnetou
• Winnetou III: Ostatnia walka (Winnetou - 3. Teil) (1965) – Winnetou
• Winnetou i król nafty (Der Ölprinz) (1965) – Winnetou
• Winnetou i Old Surehand (Old Surehand) (1965) – Winnetou
• Winnetou i Apanaczi (Winnetou und das Halbblut Apanatschi) (1966) – Winnetou
• Waleczni przeciw rzymskim legionom (Dacii) (1966) – Septimius Servus
• Winnetou i Old Firehand (Winnetou und sein Freund Old Firehand) (1966) – Winnetou
• Winnetou w Dolinie Śmierci (Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten) (1968) – Winnetou
• Lalka gangstera (La Pupa del gangster) (1971) – komisarz Salvatore Lambelli
• Mój przyjaciel Winnetou (1980) – Winnetou
• Zwariowane świry (Zärtliche Chaoten) (1987) – Winnetou
• Laserowa misja 2 (Der blaue Diamant) (1993) – Pierre Latouche
• Powrót Winnetou (Winnetous Rückkehr, TV) (1998) – Winnetou
• Das Traumhotel (serial telewizyjny) (2004–2010) – Pierre Fontanne

Dyskografia (wybór)

• 1965: Ich steh' allein / Ribanna
• 1966: Keiner weiß den Tag / Wunderschön
• 1967: Lonely / Die Nacht beginnt
• 1976: Faire l'amour / Mehr als alles kann man nicht geben
• 1991: Wir sind die Welt / Was war, wird immer bleiben
• 1995: Gefühle (długogrająca)
• 2005: Die Leichtigkeit des Seins Palomy Würth, duet w piosence Mon coeur, je t'aime tant
• 2007: Du bist für mich die große Liebe

Odznaczenia

• Kawalwer Kegii Honorowej (2007, Francja)
• Krzyż Wojenny 1939–1945 (Croix de Guerre, Francja)
• Krzyż Zasługi I Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1992, Niemcy)