Raffaella Carrà

Raffaella Maria Roberta Pelloni [raffaˈɛlla karˈra] (ur. 18 czerwca 1943 w Bolonii, zm. 5 lipca 2021 w Rzymie) – włoska piosenkarka, tancerka i aktorka, osobowość telewizyjna. Absolwentka Centro Sperimentale di Cinematografia. W latach 70. kilkakrotnie prowadziła program Canzonissima.

Spis treści

Lata 50.

Raffaella Pelloni dzieciństwo spędziła w Bellaria-Igea Marina, niedaleko Rimini. Gdy miała osiem lat, przeprowadziła się do Rzymu, aby pójść w ślady Jii Ruskai, założycielki Accademia nazionale di danza. W 1952 roku zadebiutowała w filmie Tormento del Passato w reżyserii Mario Bonnarda, kreując rolę Grazielli pod swym prawdziwym nazwiskiem Raffaella Pelloni. Ukończyła Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie, a wkrótce potem, w roku 1960 miał miejsce jej prawdziwy debiut filmowy – Długa noc w 1943 (La lunga notte del '43) w reżyserii Florestano Vanciniego.

Lata 60.

W 1961 roku Raffaella Pelloni oficjalnie przyjęła pseudonim Raffaella Carrà. Kontynuowała karierę, występując w takich filmach jak: komedia 5 marines per 100 ragazze (1962, reżyseria Mario Mattioli, z udziałem między innymi Ugo Tognazziego, Virny Lisi, Bice Valori, Mario Carotenuto, Raimondo Vianello). W Hiszpanii wystąpiła w filmie L'Ombra di Zorro (1962, reżyseria Joaquín Luis Romero Marchent), a we Francji w La Chance et l'Amour (1964, reżyseria Bertrand Tavernier, Claude Berri, Charles L. Bitsch i Éric Schlumberger). W 1963 roku wzięła udział w Towarzyszach Mario Monicellego (z udziałem Marcello Mastroianniego). W 1965 roku wystąpiła u boku Franka Sinatry w filmie Ekspres von Ryana.

Lata 70. i następne

W 1970 roku z powodzeniem wystąpiła w telewizji, w programie Io Agata e tu (razem z Nino Taranto i Nino Ferrerem), w którym tańczyła przez kilka minut w charakterystycznym dla siebie stylu. W tym samym roku zadebiutowała u boku Corrado w programie Canzonissima, śpiewając piosenkę „Ma che musica maestro!”. Canzonissimę poprowadziła również w roku następnym, lansując swoje kolejne hity: „Tuca Tuca” i „Chissà se va”.

W 1974 roku poprowadziła Canzonissimę po raz trzeci. Asystowali jej Topo Gigio i para komików Cochi e Renato. W trakcie programu wylansowała pierwszą włoską piosenkę w stylu disco, „Rumore”, spopularyzowaną następnie we wszystkich włoskich dyskotekach oraz za granicą, w Hiszpanii, Francji, Grecji, Turcji, Holandii, Japonii, ZSRR, Kanadzie i Ameryce Południowej. Po powrocie do Włoch w 1978 roku Raffaella Carrà wylansowała swój kolejny przebój, „Tanti auguri”, (znany również jako „Com'è bello far l'amore da Trieste in giù). Sukcesy te były wstępem do jej kariery telewizyjnej: Ma che sera (1978), Fantastico 3 (1982) i Pronto, Raffaella? (1984 i 1985), Buonasera Raffaella, Domenica In (1985/1986). W 1987 roku odeszła z Rai do Mediaset, dla której zrealizowała programy Raffaella Carrà Show i Il principe azzurro. Nie zdobyły one jednak dużej widowni, więc artystka w 1989 roku powróciła do Rai, w której do 1991 roku wspólnie z Johnnym Dorellim prowadziła program Fantastico 12. W latach 1992–1995 pracowała dla Telewizji Hiszpańskiej prowadząc program Hola Raffaella. W 1995 roku powróciła do Włoch realizując cieszący się powodzeniem program Carràmba che sorpresa. W 2001 roku była prezenterką VI edycji Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. W kolejnych latach prowadziła różne programy telewizyjne, między innymi: Sogni (2004) i Amore (2006).

W 2014 roku Raffaella Carrà wystąpiła gościnnie na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, śpiewając (i tańcząc) dwie piosenki: „Fun fun fun” i „Ciao Ciao”.

Zmarła 5 lipca 2021 w Rzymie w wieku 78 lat na raka płuc, na którą cierpiała przez długi czas, ale szczegóły zostały ujawnione dopiero po jej śmierci.

Dyskografia

Albumy włoskie

• 1971 – Raffaella Carrà
• 1971 – Raffaella
• 1972 – Raffaella senzarespiro
• 1973 – Scatola a sorpresa
• 1974 – Milleluci
• 1974 – Felicita' Ta' Ta'
• 1975 – Il meglio di Raffaella Carrà
• 1976 – Forte Forte Forte
• 1977 – I successi di Raffaella Carrà
• 1977 – Fiesta
• 1977 – Ritratto di Raffaella Carrà
• 1978 – Carrà sera
• 1978 – Raffaella
• 1979 – Applauso (picture disc)
• 1979 – Applauso
• 1980 – Mi spendo tutto
• 1982 – Raffaella Carrà
• 1982 – Fantastica
• 1983 – Fatalità
• 1984 – Bolero
• 1984 – Pronto.... Raffaella?
• 1985 – Fidati!
• 1986 – Curiosità
• 1987 – I grandi successi di Raffaella Carrà (2LP)
• 1988 – Raffaella
• 1988 – Parti di me
• 1990 – Applauso
• 1990 – Mi spendo tutto
• 1990 – Inviato Speciale
• 1991 – Raffaella Carrà
• 2013 – Replay (The Album)

Inne albumy (wybór)

• 1975 – Rumore
• 1976 – Male
• 1976 – Raffaella Carrà (En Castellano)
• 1977 – Liebelei
• 1977 – Σώου (Show)
• 1977 – A Far L'Amore Comincia Tu
• 1978 – Hay Que Venir Al Sur
• 1980 – Latino
• 1982 – Raffaella Carrà '82
• 1982 – Raffaella Carrà '82
• 1984 – Raffaella Carrà
• 1996 – Fiesta - Grandes Exitos
• 1996 – Carràmba Che Rumba!
• 1998 – Carramix
• 2004 – Cuando Calienta El Sol
• 2013 – Replay The Album
• rok nieznany – Greatest Hits
• rok nieznany – Sus 14 Grandes Éxitos

Single włoskie

• 1970 – „Ma che musica maestro” / „Non ti mettere con Bill”
• 1970 – „Reggae rrr! (parte prima)” / „Reggae rrr! (parte seconda)”
• 1971 – „Chissà chi sei” / „Dudulalà”
• 1971 – „Chissà se va” / „Perdono, non lo faccio più”
• 1971 – „Tuca tuca” / „Vi dirò la verità”
• 1972 – „Maga Maghella” / „Papà"
• 1972 – „Borriquito” / „Raindrops keep fallin'on my head”
• 1972 – „Tuca tuca, si” / „Accidenti a quella sera”
• 1972 – „T'ammazzerei” / „Era solo un mese fa”
• 1974 – „Din don dan” / „Bumba mama”
• 1974 – „Felicità tà tà” / „Ma che sera”
• 1974 – „Rumore” / „Si, ci sto”
• 1974 – „Rumore” / „Mi viene da piangere”
• 1974 – „ Felicità tà tà” / „Il guerriero”
• 1975 – „Male” / „Sciocco”
• 1975 – „Tornerai” / „53 53 456”
• 1976 – „Forte forte forte” / „A far l'amore comincia tu”
• 1976 – „Forte forte forte” / „A far l'amore comincia tu” (wznowienie)
• 1977 – „Fiesta” / „A far l'amore comincia tu”
• 1978 – „Tanti Auguri” / „Black cat / A million dollars”
• 1978 – „ Tanti auguri” / „Amoa”
• 1979 – „E salutala per me” / „Ciak”
• 1980 – „Pedro” / „Maria Marì"
• 1980 – „Mi spendo tutto” / „Io non vivo senza te”
• 1982 – „Ballo ballo” / „Dammi un bacio”
• 1982 – „Ballo ballo” / „Dammi un bacio” (wznowienie w innej okładce)
• 1983 – „Soli sulla luna” / „Ahi”
• 1983 – „Fatalità” / „Ne con te, ne senza te”
• 1984 – „Que dolor” / „Spera, aspetta e spera”
• 1984 – „Dolce far niente” / „Io ti amo”
• 1985 – „Amico” / „Tele-telefonarti”
• 1985 – „Fidati” / „Bacio”
• 1988 – „Voglio tutto, soprattutto te” / „Abbracciami”
• 1990 – „Ballando soca dance” / „Sognando soca dance”
• 2013 – „Tuca tuca” / „Vi dirò la verità”