Samuel Morse

Samuel Finley Breese Morse (ur. 27 kwietnia 1791 w Charlestown, zm. 2 kwietnia 1872 w Nowym Jorku) – amerykański wynalazca, malarz, rzeźbiarz, prekursor telegrafii.

Biografia

Był pierwszym dzieckiem pastora i geografa, Jedidiaha Morse'a i Elizabeth Ann Breese Morse. Na początku uczęszczał do Phillips Academy, naukę w college'u zaczął w wieku 14 lat. Oddał się wówczas sztuce i został uczniem Washingtona Allstona – znanego amerykańskiego malarza. Podczas studiów w Yale uczęszczał na wykłady o elektryczności prowadzone przez Benjamina Sillimana i Jeremiaha Daya. Utrzymywał się głównie z malowania portretów. W 1810 r. został absolwentem Uniwersytetu Yale. W 1811 r. towarzyszył Allstonowi w jego podróży po Europie.

W 1832 r. Morse wykorzystał zjawisko magnetyzmu do stworzenia telegrafii elektromagnetycznej, a następnie opracował specjalny układ kodów znany później jako alfabet Morse'a (jego wynalezienie przypisuje się też Alfredowi Vailowi), który był oparty na systemie trójkowym (brak sygnału, krótki sygnał i długi sygnał). Mimo że jako pierwszy opatentował telegraf, to faktycznie nie był pierwszą osobą, która stworzyła ten wynalazek.

Za pierwowzór telegrafu należy uznać pomysł telegrafu optycznego opracowanego przez Claude'a Chappe'a. Miał on jednak wiele wad, mianowicie do jego obsługi potrzebnych było wielu wykwalifikowanych pracowników, którzy byli odpowiedzialni za przesyłanie wiadomości pomiędzy sobą. Wynalazek Chappe'a, mimo swoich braków był znany w całej Europie. Telegraf elektryczny prawdopodobnie nie odniósłby sukcesu bez użycia do przesyłania wiadomości alfabetu Morse'a. Natomiast sam telegraf elektryczny istniał już w 1833 r., kiedy to został zbudowany przez Carla Friedricha Gaußa i Wilhelma Eduarda Webera w Getyndze. W 1837 r. skonstruowany został natomiast telegraf igłowy przez Charlesa Wheathsone'a. Joseph Henry zbudował swój własny model telegrafu elektrycznego na długo przed Morse'em. Później pomiędzy nimi toczył się proces o prawa patentowe. Henry jednak przegrał, a Morse skorzystał z otwartych dla wszystkich rozwiązań Henry'ego i skopiował je do swojego modelu telegrafu, który potem bezkarnie opatentował.

Podczas studiów w Rzymie w 1830 r. Morse poznał duńskiego rzeźbiarza Bertela Thorvaldsena. Jesienią 1835 r. Morse zademonstrował prototyp swojego telegrafu rejestrującego z przesuwającą się taśmą papierową w tym samym roku, w którym ubiegał się bezskutecznie o posadę burmistrza Nowego Jorku.

W 1836 r. jego telegraf już działał, składał się z jednoczęściowego ogniwa i prostego elektromagnesu. Wiadomości nim przekazywane docierały jedynie na krótkie odległości (do ok. 12 metrów). W zimie 1836/37 Morse zademonstrował swój prototyp Leonardowi Gale'owi – profesorowi chemii na Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie Morse wykładał malarstwo. Gale znał wówczas prace Josepha Henry'ego nad transmisją elektromagnetyczną. Bazując na tej wiedzy, Gale zalecił Morse'owi kilka ulepszeń i zalecił mu zapoznanie się z literaturą naukową pióra Henry'ego z 1831 r. Po tych poprawkach Morse i Gale mogli już przekazywać wiadomości na odległości do 16 kilometrów.

We wrześniu 1837 r. Alfred Vail – student Uniwersytetu Nowojorskiego był świadkiem demonstracji pracy telegrafu. Morse zgodził się na współpracę z Vailem. Dzięki znajomościom ojca Vaila udało się zdobyć dodatkowe fundusze na kontynuowanie prac.

W 1838 r. Morse zmienił szyfr telegraficzny ze słownika telegraficznego na kod liczbowy, który został przypisany każdej literze. Dyskusyjną sprawą jest, kto wymyślił ten prostszy szyfr, czy był to Vail, czy Morse, jednak większość badaczy twierdzi, iż był to Vail. Nowy kod został nazwany na cześć Morse'a "alfabetem Morse'a" i tak pozostało do dziś.

8 lutego 1838 r. Morse zaprezentował telegraf po raz pierwszy gronu naukowemu w Instytucie Franklina w Filadelfii, a 21 lutego prezydentowi Martinowi van Burenowi. Niedługo potem szef Izby Reprezentantów, F. Smith, został wspólnikiem Morse'a. Próbował nawet przeprowadzić w Kongresie ustawę dającą 33 tys. $ na wybudowanie linii telegraficznej, która jednak nie przeszła.

Morse był także pionierem telegrafii bezprzewodowej, zastosował środki transmitowania sygnału telegraficznego takie jak: szyny kolejowe czy woda i inne przewodniki. Uważa się też, że zastosował pewnego rodzaju anteny nadawcze, co mogło być pierwowzorem radia.

W 1839 r. Morse opublikował pierwszy amerykański opis fotografii wykonywanych za pomocą dagerotypu i wprowadził go do Stanów Zjednoczonych. 24 maja 1844 r. wysłał pierwszą wiadomość telegraficzną, która brzmiała: What hath God wrought (sentencja ta pochodziła z Pisma Świętego z Księgi Liczb). Została ona przesłana z Sądu Najwyższego w Waszyngtonie do asystenta Vaila znajdującego się w Baltimore.

W latach sześćdziesiątych XIX wieku Morse zasłynął jako aktywny obrońca instytucji niewolnictwa, uważając je za zgodne z wolą boską. Morse wynalazł także maszynę do cięcia marmuru, za pomocą której można było wykonywać trójwymiarowe kształty.

Samuel Morse zmarł w swoim domu w Nowym Jorku w kwietniu 1872 r. w wieku 80 lat i został pochowany na cmentarzu Greenwood w Brooklynie.

Odznaczenia

• Order Nīshāna al-Iftikāra (Tunezja)
• Wojskowy Order Wieży i Miecza (Portugalia)
• Kawaler Orderu Dannebroga (Dania)
• Kawaler Legii Honorowej (Francja)
• Kawaler Orderu Domowego pw. świętych Maurycego i Łazarza (Zjednoczone Królestwo Włoch)
• Złoty Medal Sztuki i Nauki (Królestwo Wirtembergii)
• Krzyż Komandorski Numerowany Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)