Powiedz o tym miejscu
pl

Sarah Vaughan

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
27.03.1924
Data śmierci:
03.04.1990
Kategorie:
jazzman, piosenkarz/śpiewak
Narodowość:
 amerykańska
Cmentarz:
Bloomfield, Glendale Cemetery

Sarah Lois Vaughan (zwana Sassy i The Divine One) (ur. 27 marca 1924 w Newark, zm. 3 kwietnia 1990 w Hidden Hills) – amerykańska wokalistka jazzowa.

Sarah Vaughan - Over the rainbow

The Best of Sarah Vaughan

Ojciec Sary Vaughan – Asbury „Jake” Vaughan był cieślą, lecz grywał na gitarze i pianinie, a matka – Ada Vaughan pracowała w pralni i śpiewała w chórze kościelnym. Młoda Sarah Vaughan przez dziesięć lat pobierała lekcje fortepianu, śpiewała też w chórze kościelnym Mount Zion Baptist Church, a w wieku 12 lat została w nim organistką. W 1942 r. wygrała amatorski konkurs talentów w Apollo Theater w Harlemie. Billy Eckstine, który śpiewał wówczas w big-bandzie Earla „Fatha” Hinesa, dostrzegł jej talent i w 1943 r. zaproponował jej posadę wokalistki i drugiej pianistki w zespole. Rok później Eckstine zaangażował ją do swojej własnej grupy. W niej Sarah Vaughan zetknęła się z pionierami modern jazzu: Charliem Parkerem i Dizzym Gillespiem. Dzięki wspólnym nagraniom z zespołem Eckstine’a, dokonanym w 1945 r., poznała podstawy nowej muzyki, która charakteryzowała cały jej późniejszy dorobek.

Po odejściu od Eckstine’a przez krótki czas występowała w zespole Johna Kirby’ego (1945–46), po czym zdecydowała się na karierę solową. W 1947 r. wyszła za trębacza George’a Treadwella, który został jednocześnie jej menedżerem. Pracę studyjną i koncertową lat 50. rozpoczęła w 1950 r. od wspólnych nagrań z Milesem Davisem, po czym nagrała liczne albumy z muzyką popularną w Mercury Records oraz muzykę bliższą jazzowi w wytwórni EmArcy. Nagrania te powstały przy współudziale Clifforda Browna, Cannonballa Adderleya i muzyków zespołu Counta Basiego. W latach 60. Vaughan miała już ustaloną markę. Odeszła też od jazzu w kierunku komercyjnych nagrań z towarzyszeniem orkiestry.

Dopiero w latach 70. zaczęła ponownie regularnie występować i nagrywać z muzykami jazzowymi. W 1974 r. wystąpiła na Festiwalu Jazzowym w Monterey, a w 1978 r. nagrała album z kwartetem: Oscar Peterson, Joe Pass, Ray Brown i Louie Bellson. Rok później ukazał się Duke Ellington Song Book One, w którego realizacji wzięli udział tacy muzycy jak: Zoot Sims, Frank Foster, Frank Wess, J.J. Johnson i Joe Pass. W 1980 r. Vaughan wystąpiła na koncercie w Carnegie Hall, powróciła też do śpiewania z Eckstine’em w Apollo Theater, w miejscu, gdzie zaczęła się jej kariera. Koncertowała i nagrywała z najwybitniejszymi muzykami od Parkera i Petersona po Herbiego Hancocka, Rona Cartera, Billa Higginsa, Dizzy’ego Gillespiego, Dona Cherry’ego, Maynarda Fergusona, Chucka Mangione. Śpiewała również w zespołach Jimmy’ego Jonesa (1948–52, 1954–58), Roya Hayesa (1953–58), Richarda Daviesa, (przełom lat 50. i 60.), Rolanda Hanny’ego 1961–63), Boba Jamesa (1965–68), Jana Hammera (1970–71), Jimmy’ego Cobba (1970–78), Andy’ego Simpkinsa (Od 1979) i Harolda Jonesa (od 1980).

W 1945 r. Vaughan wygrała w ankiecie czytelników pisma „Esquire”, w latach 1947–52 triumfowała w magazynie „Down Beat”, a w latach 1948–52 w „Metronome”. Obdarzona niezwykłą skalą i idealną modulacją, potrafiła subtelnie panować nad jakością swego głosu. Często frazy śpiewane delikatnym, ciepłym głosem kontrastowały z fragmentami interpretowanymi szorstkim, nosowym vibrato czy gardłowym warczeniem. Zdobyta w czasie współpracy z Eckstine’em wiedza na temat bebopu pozwoliła jej wplatać do śpiewu nowocześniejsze elementy jazzowej struktury.

W 1989 otrzymała nagrodę NEA Jazz Masters Award.

Wybrana dyskografia

  • Billy Eckstine (1945)
  • It's You or No One (1946-47)
  • Tenderly (1947)
  • Time and Again (1947-48)
  • The Devine Sarah Vaughan: The Columbia Years (1949-53)
  • Perdido: Live at Birdland (1953)
  • Sarah Vaughan and Clifford Brown (1954)
  • In the Land of Hi-Fi (1955)
  • Sassy (1956)
  • The Rodgers and Hart Songbook (1956)
  • Sings Broadway (1954-56)
  • Swingin' Easy (1957)
  • The George Gershwin Songbook (1957)
  • No Count Sarah (1958)
  • I'll Be Seeing You (1949-60)
  • Misty (1958)
  • After Hours (1961)
  • Sissy Swings the Tivoli (1963)
  • Sarah Sings Soulfully (1963)
  • Sarah Plus 2 (1964)
  • Sassy Swings Again (1967)
  • Sarah Vaughan & Michel Legrand (1972)
  • Live in Japan (1973)
  • How Long Has This Been Going On (1978)
  • Duke Ellington Songbook (1979)
  • Send in the Clowns (1981)
  • Songs of the Beatles (1981)
  • Crazy and Mixed Up (1982)
  • Brazilian Romance (1987)

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Quincy JonesQuincy Joneskolega/koleżanka14.03.193303.11.2024
        2Kitty  KallenKitty Kallenkolega/koleżanka25.05.192107.01.2016
        3Joe  JacksonJoe Jacksonznajomy26.07.192827.06.2018
        4Aretha Louise  FranklinAretha Louise Franklinznajomy25.03.194216.08.2018
        5Marie  DoroMarie Doroznajomy25.05.188209.10.1956
        6Pearl BaileyPearl Baileyznajomy29.03.191817.08.1990

        Nie określono wydarzenia

        Dodaj słowa kluczowe