Stanisław Roman Lewandowski
- Data urodzenia:
- 22.02.1859
- Data śmierci:
- 03.02.1940
- Kategorie:
- artysta, publicysta, rzeźbiarz
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Stanisław Roman Lewandowski (ur. 22 lutego 1859 w Kotlinach koło Piotrkowa, zm. 3 lutego 1940 w Warszawie) – polski rzeźbiarz, medalier, krytyk sztuki, dramatopisarz, wolnomularz
Rzeźbę studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (lata 1879 – 1882) u Matejki i Gadomskiego oraz na Akademii Wiedeńskiej. W latach 1890 do 1894 mieszkał i tworzył we Lwowie, następnie od 1894 do 1932 w Wiedniu, a od 1932 do 1940 w Warszawie. W r. 1924 został głównym medalierem mennicy polskiej w Warszawie, 1925 powrócił do Wiednia.
Nauczał w lwowskiej szkole artystycznej, następnie w wiedeńskim muzeum technicznym. Po powrocie do Polski został konserwatorem na Zamku Królewskim.
Tworzył w stylu realizmu akademickiego (prace Czarnogórka, Serbka, Marokanka, Derwisz, Wajdelota). Za rzeźbę Słowianin zrywający pęta został nagrodzony w 1888 przez warszawskie Towarzystwo Sztuk Pięknych. Na przełomie XIX i XX zaczął się skłaniać w kierunku secesji i symbolizmu (rzeźba Salome oraz epitafium Heleny Modrzejewskiej w Kościele św Krzyża w Krakowie).
Wybrane dzieła
- pomnik Mickiewicza w Rzeszowie, 1892, zniszczony 1940, replika 1986 autorstwa Krzysztofa Brzuzana
- medaliony: A. Małeckiego, „Legionów polskich” (1915), J. Piłsudskiego (1916), „Powstania Polski”
- popiersie K. Grocholskiego w gmachu Parlamentu w Wiedniu
- medalion na sarkofagu Adama Mickiewicza w krypcie Wieszczów w Katedrze Wawelskiej
- sarkofag Heleny Modrzejewskiej na Cmentarzu Rakowickim
- posąg św. Polikarpa w kościele parafialnym w Poli
- epitafium Marceliny Czartoryskich w kościele Mariackim w Krakowie
- popiersia Wincentego Pola w kościele Franciszkanów w Krakowie
- wystrój rzeźbiarski fasad nieistniejącego dziś tzw. domu Spokornego - kamienicy na rogu Chopina i Alei Ujazdowskich w Warszawie (1904-1906)
- medal Franciszka Nowodworskiego pierwszego prezesa Sądu Najwyższego RP
- medaliony i plakiety portretowe: Ziemiałkowskiego, Pola, Mickiewicza, Sienkiewicza, Chopina, Bilińskiego, ks. Józefa Poniatowskiego i in.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Jan Matejko | nauczyciel |
04.07.1890 | W Krypcie Wieszczów Narodowych na Wawelu odbył się ponowny pogrzeb sprowadzonych z Paryża szczątków Adama Mickiewicza
Uroczysty pogrzeb prochów sprowadzonych z Paryża odbył się 4 lipca 1890. Na stopniach katedry wawelskiej prochy poety przywitał Adam Asnyk. W specjalnie przygotowanej krypcie umieszczono sarkofag projektu Sławomira Odrzywolskiego, z popiersiem Mickiewicza w medalionie wyrzeźbionym przez Stanisława Romana Lewandowskiego. W niszy ołtarzowej umieszczono wizerunek Matki Boskiej Ostrobramskiej, patronki Litwy, wykonany w technice mozaikowej w pracowni Antonio Salviatiego w Wenecji.