Wacław Kowalski
- Data urodzenia:
- 02.05.1916
- Data śmierci:
- 27.10.1990
- Kategorie:
- aktor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Brwinów, cmentarz parafialny
Wacław Kowalski (ur. 2 maja 1916 w Gżatsku, obecnie Gagarin w Rosji, zm. 27 października 1990 w Brwinowie) – polski aktor filmowy i teatralny.
Kowalski urodził się w mieście Gżatsk (od 1968 nosi nazwę Gagarin) w Rosji. Dzieciństwo i młodość spędził w miejscowości Gnojno, gdzie mieszkał wraz z rodzicami i 3 siostrami. W czasie I wojny światowej ojciec Kowalskiego, który był kowalem wraz z rodziną został zabrany przez wojska rosyjskie na wschód, dlatego też aktor urodził się na Kresach. Rodzina Kowalskich wróciła do Gnojna dopiero po zakończeniu wojny. W 1937 ukończył Seminarium Nauczycielskie Leśnej Podlaskiej i podjął pracę w Instytucie Pedagogiki Specjalnej. Po wojnie rozpoczął studia w łódzkim Konserwatorium Muzycznym, marząc o karierze śpiewaka operowego. Przebywając wówczas w Łodzi zgłosił się jako statysta do Teatru Wojska Polskiego. Tam wypatrzył go Leon Schiller i powierzył mu niewielką śpiewającą rólkę. Tak rozpoczęła się jego przygoda z aktorstwem. W 1946 zadebiutował na dużym ekranie epizodyczną rolą, śpiewaka z gitarą w pierwszym powojennym polskim filmie Zakazane piosenki. W 1951 zdał egzamin eksternistyczny. W latach 1948-55 występował w Łodzi; w Teatrze Pinokio (1948-49) i w Teatrze Nowym (1949-55). W 1955 przeniósł się do Warszawy grając kolejno w: Teatrze Klasycznym w latach 1955-69, Teatrze Polskim w latach 1970-77 i Teatrze na Woli w latach 1977-81.
Z filmem związał się na dobre w latach 50. Największą popularność i uznanie przyniosła mu rola Kazimierza Pawlaka w komediowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego, na którą składają się filmy: Sami swoi (1967), Nie ma mocnych (1974) oraz Kochaj albo rzuć (1977). Stworzył w nich niezapomniany i chyba najsłynniejszy w historii polskiego kina duet z Władysławem Hańczą. Kolejną słynną rolą Kowalskiego, która spotkała się z ogromną popularnością jest dozorca Popiołek w serialu Dom Jana Łomnickiego. Ponadto zagrał w przeszło 100 filmach i serialach telewizyjnych, kreując zwykle role drugoplanowe i epizodyczne jednakże niezwykle wyraziste.
W 1988 otrzymał nagrodę Wiktora dla najpopularniejszej postaci TVP.
Życie prywatne
Żoną aktora była Stanisława Kowalska (z domu Osikowska). Byli małżeństwem przez 47 lat (od 1943 do śmierci Kowalskiego w 1990). Mieli dwóch synów: Jan (ur. 1946) oraz Maciej (ur. 1956 - zm. 1982). W 1982 młodszy z synów, student medycyny, zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Wacław Kowalski bardzo to przeżył. Wycofał się z aktorstwa. Zrezygnował również z roli w serialu Dom, co było jedną z głównych przyczyn zakończenia realizacji serialu w latach 80. i uśmiercenia postaci Ryszarda Popiołka. Kowalski już nigdy nie pojawił się na ekranie, konsekwentnie odrzucał wszystkie propozycje. Ostatnie lata życia spędził w swoim domu w Brwinowie pod Warszawą. Zmarł nagle w wyniku udaru mózgu. Jest pochowany na cmentarzu parafialnym w Brwinowie wraz z żoną i synem.
Filmografia
Filmy
- Zakazane piosenki (1946) jako śpiewak z gitarą
- Przygoda na Mariensztacie (1953) jako Stefan Wachowiak, murarz
- Żołnierz zwycięstwa (1953) jako żołnierz hiszpański
- Autobus odjeżdża 6.20 (1954) jako woźny w biurze Poradzkiego
- Pod gwiazdą frygijską (1954) jako sekretarz partii
- Trudna miłość (1954) jako Kubala
- Trzy starty (1955) jako kolejarz
- Szkice węglem (1956) jako chłop z Baraniej Głowy
- Pożegnanie z diabłem (1956) jako chłop
- Ziemia (1956) jako Banach
- Pętla (1957) jako Kostek
- Ewa chce spać (1957) jako rusznikarz na komisariacie
- Wolne miasto (1958) jako Wiśniewski, listonosz
- Kalosze szczęścia (1958) jako strażak na Wieży Mariackiej
- Sygnały (1959) jako taksówkarz
- Tysiąc talarów (1959) jako strażnik w zakładzie psychiatrycznym
- Ostrożnie Yeti (1960) jako kolejarz
- Walet pikowy (1960) jako portier w banku
- Rok pierwszy (1960) jako piekarz
- Szczęściarz Antoni (1960) jako wysłannik Pałacu Młodzieży Kultury w sprawie czołgu
- Kwiecień (1961) jako sanitariusz
- Drugi człowiek (1961) jako Zygmunt Filarski
- Ogniomistrz Kaleń (1961) jako plutonowy Kolanowski
- Dwaj panowie N (1961) jako Henryk Nowak, badylarz
- O dwóch takich co ukradli księżyc (1962) jako kowal w Zapiecku
- Klub kawalerów (1962) jako Stanisław Wygodnicki
- Rozwodów nie będzie (1963) jako portier w Pałacu Kultury i Nauki
- Liczę na wasze grzechy (1963) jako Marzec, pracownik zakładu pogrzebowego
- Naganiacz (1963) jako Tomasik
- Wiano (1963) jako Stadny
- Gdzie jest generał... (1963) jako plutonowy Kaziuk
- Spotkanie ze szpiegiem (1964) jako niemowa
- Agnieszka 46 (1964) jako Kondera
- Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) jako sługa Van Wordena ojca
- Barwy walki (1964) jako Niemiec
- Życie raz jeszcze (1964) jako kolejarz w parowozowni
- Bigos (1965; film z cyklu Dzień ostatni - dzień pierwszy) jako "Pomidor", dostawca kapusty
- Trzy kroki po ziemi (1965) jako woźny sądowy (w noweli Rozwód po polsku)
- Jutro Meksyk (1965) jako Fruńka, pracownik ośrodka sportowego
- Lekarstwo na miłość (1965) jako milicjant ścigający "18-tkę"
- Pieczone gołąbki (1966) jako Kołodziejczyk, członek brygady Wierzchowskiego
- Szyfry (1966) jako Madeja, zarządca PGR-u w Gorczy
- Don Gabriel (1966) jako Hawrot, żołnierz Legii Straceńców
- Sami swoi (1967) jako Kazimierz Pawlak
- Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg (1967) jako John Wharton Bilson
- Komedia z pomyłek (1967) jako mieszkaniec miasteczka
- Zamrożone błyskawice (1967; film niemiecki, oryg. tytuł - Die Gefrorenen Blitze) jako chłop
- Cyrograf dojrzałości (1967) jako nauczyciel Wiktora
- Kierunek Berlin (1968) jako szeregowy Ostrejko
- Lalka (1968) jako wozak Wysocki
- Jarzębina czerwona (1969) jako kapral Podarzyn
- Ostatnie dni (1969) jako szeregowy Ostrejko
- Paragon gola (1969) jako Anielak, wspólnik Wawrzysiaka
- Rzeczpospolita babska (1969) jako weterynarz
- Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) jako Kiedros, sierżant Legii Cudzoziemskiej
- Album polski (1970) jako Mazur
- Akcja Brutus (1970) jako Sowa, komendant MO
- Legenda (1970) jako policjant
- Prom (1970) jako kapral
- Raj na ziemi (1970) jako kapral Machura
- Przystań (1970) jako Matusiak
- Lokis. Rękopis profesora Wittembacha (1970) - konduktor w pociągu (tylko głos; rola Władysława Dewoyno)
- Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni... (1971) jako wachmistz Bronisław Misztal/we współczesności strażnik w Petrochemi Płockej
- Kłopotliwy gość (1971) jako szef Piotrowskiego, kierownik działu planowania PZMC
- Milion za Laurę (1971) jako góral kupujący kradzione drewno
- Kardiogram (1971) jako leśniczy
- Na przełaj (1971) jako dozorca parku
- Niebieskie jak Morze Czarne (1971) jako dyrektor Górny
- Złote Koło (1971) jako dozorca kamienicy
- Antek (1971) jako kum Andrzej
- Nie lubię poniedziałku (1971) jako dźwigowy
- Kopernik (1972) jako Dołuski
- Kwiat paproci (1972) jako Zyndram
- Siedem czerwonych róż, czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych (1972) jako dyrektor
- Opowieść (1972) jako Kępczyk
- Zniszczyć pirata (1972) jako portier na lotnisku
- Sobie król (1973) jako kierowca ciężarówki z prosiakami
- Chłopcy (1973) jako Smarkul
- Nie ma mocnych (1974) jako Kazimierz Pawlak
- Janosik (1974) jako góral Marcin Bruzda
- Złoto (1974; film z cyklu Najważniejszy dzień życia) jako restaurator Stanisław Włodarek
- Święty Mikołaj pilnie poszukiwany (1974) jako pracownik domu dziecka
- Zwycięstwo (1974) jako szeregowy Ostrejko
- Tylko się jeździ (1974) jako fotograf
- Obrazki z życia (1975) jako portier (w noweli Sprawa mydła)
- Kochaj albo rzuć (1977) jako Kazimierz Pawlak
- Azyl (1978) jako leśniczy Hryncewicz
Seriale telewizyjne
- Barbara i Jan (1964) jako Karolczyk, szef hotelowej recepcji (w odc. 4. pt. "Oszustka")
- Wojna domowa (1965-66) jako strażnik w Łazienkach (w odc. 11. pt. "Co każdy chłopiec")
- Do przerwy 0:1 (1969) jako Anielak, wspólnik Wawrzysiaka
- Wakacje z duchami (1970) jako majster
- Przygody psa Cywila (1970) jako przemytnik
- Kopernik (1972) jako Dołuski (w odc. 2. pt. "Ziemia")
- Janosik (1973) jako góral Marcin Bruzda
- Droga (1973) jako Kazimierz Pawlak (w odc. 5. pt. "Rysopis uwodziciela")
- Czterdziestolatek (1974-77) jako Popielak
- Polskie drogi (1976) jako Wawrzyniec Kulpiński, kościelny
- 07 zgłoś się (1976-87) jako taksówkarz Dołmontowicz (w odc. pt. "Wisior" z 1976)
- Zielona miłość (1978) jako Zaborek, pacjent w szpitalu
- Dom (1979-2000) jako Ryszard Popiołek
- Białe tango (1981) jako Stanisław Radziejewski (w odc. 8. pt. "Oferta")
- Przygrywka (1982) jako sołtys
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1955)
- Nagroda na festiwalu Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie za najlepszą rolę męską w filmie Nie ma mocnych (1974)
- Nagroda na festiwalu KSF Młodzi i film - Koszalin za film Nie ma mocnych (1974)
- Nagroda przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji (1983)
- Wiktor dla najpopularniejszej postaci TVP (1988)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
08.01.1947 | Premiera pierwszego polskiego powojennego filmu fabularnego "Zakazane piosenki" w reżyserii Leonarda Buczkowskiego
Zakazane piosenki – polski muzyczny film fabularny z 1946 roku, w reżyserii Leonarda Buczkowskiego według scenariusza Ludwika Starskiego. Film upamiętnia antyniemiecką i partyzancką twórczość muzyczną czasów II wojny światowej, jednocześnie przedstawiając w epizodach historię okupacji niemieckiej od kapitulacji wrześniowej, aż po wkroczenie Armii Czerwonej do Warszawy. Przedstawione w nim piosenki są w większości oparte na autentycznej twórczości wykonawców ulicznych i orkiestr podwórkowych.
15.09.1967 | Premiera filmu "Sami swoi"
Sami swoi – komedia Sylwestra Chęcińskiego opowiadająca o Ziemiach Odzyskanych. Sukces kasowy filmu spowodował powstanie trylogii. Kontynuację stanowią: Nie ma mocnych (1974) i Kochaj albo rzuć (1977). Film, początkowo w wersji czarno-białej, został skoloryzowany w 2000 r. przez firmę Dynacs Digital Studios z Hollywood na zlecenie Polsatu. Większość scen kręcono w Dobrzykowicach pod Wrocławiem, gdzie znajdowały się zagrody, a sceny w miasteczku kręcono w Lubomierzu. W miasteczku mieści się muzeum Kargula i Pawlaka.