Walery Przyborowski
Walery Przyborowski
- Data urodzenia:
- 27.11.1845
- Data śmierci:
- 13.03.1913
- Kategorie:
- historyk, pisarz, uczestnik walk wyzwoleńczych
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki
Walery Przyborowski, pseudonim Zygmunt Lucjan Sulima (ur. 27 listopada 1845 w Domaszowicach koło Kielc, zm. 13 marca 1913 w Warszawie) – polski pisarz, uczestnik i historyk powstania styczniowego.
Przyborowski urodził się w rodzinie nauczyciela, byłego księdza katolickiego, który dokonał konwersji na luteranizm. Uczył się w szkole elementarnej i gimnazjum w Kielcach, a następnie Radomiu. Uczestniczył w powstaniu styczniowym, po którego upadku był przez kilka miesięcy więziony przez władze carskie. Po studiach na Wydziale Filozoficzno-Historycznym w warszawskiej Szkole Głównej współpracował z różnymi czasopismami, w latach 1885-1886 redagował pismo "Chwila". Po 1900 był nauczycielem gimnazjalnym w Radomiu, gdzie uczył historii. Jako powieściopisarz debiutował w 1869. Opublikował również kilka ważnych prac historycznych dotyczących powstania styczniowego: Historja dwóch lat 1861/62 (1892-1896), Ostatnie chwile powstania styczniowego (1887-1888), Dzieje 1863 r. (1897).
Ogromną popularność zyskały mu powieści historyczno-przygodowe dla młodzieży (publikowane często pod pseudonimem Zygmunt Lucjan Sulima), które przypominały wydarzenia narodowej historii i budziły świadomość narodową, m.in.: Bitwa pod Raszynem (1881), Szwoleżer Stach (1900), Szwedzi w Warszawie (1901), Upiory (1902), Noc styczniowa (1903), Rycerz bez skazy i trwogi (1913).
Pod pseudonimem Zygmunta Lucjana Sulimy wydał "Pamiętnik powstańca z 1863 roku" oraz "Wspomnienia ułana z 1863 roku". Pisał także wielotomowe dzieła historyczne na ten temat. Pisarz umieszczał także akcję swoich utworów literackich na Kielecczyźnie.
Wybrana bibliografia
- Wspomnienia ułana z 1863 roku Cz. 1 (1874);
- Wspomnienia ułana z 1863 roku Cz. 2 (1878);
- Bitwa pod Raszynem (1881);
- Włościanie u nas i gdzieindziej (1881);
- Chrobry (1889);
- Król Krak i królewna Wanda (1887);
- Lelum-Polelum (1888);
- Myszy króla Popiela (1888);
- Szwoleżer Stach (1900);
- Historya Franka i Frankistów (1893);
- Na San Domingo (1902);
- Szwedzi w Warszawie (1901);
- Aryanie: powieść historyczna z XVII wieku [1] (1910).
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
22.01.1863 | Wybuch Powstania styczniowego w Królestwie Polskim
Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, spowodowane narastającym rosyjskim terrorem wobec polskiego biernego oporu. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864. Zasięgiem objęło tylko ziemie zaboru rosyjskiego: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane.