Powiedz o tym miejscu
pl

Wirgiliusz Gryń

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
09.06.1928
Data śmierci:
03.09.1986
Kategorie:
aktor
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Łódź, Cmentarz Doły

Wirgiliusz Gryń (ur. 9 czerwca 1928 w Mydlicach (obecnie dzielnica Dąbrowy Górniczej), zm. 3 września 1986 w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny.

Karierę rozpoczynał w Sosnowcu i Katowicach, gdzie był najczęściej statystą. Z czasem zaczął grywać poważniejsze role w różnych teatrach. W Warszawie należał do zespołu pieśni i tańca. W latach 1952–1955 występował w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1957 w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu, 1957–1959 w Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, w latach 1959–1962 w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, 1962–1964 w Teatrze w Zielonej Górze, 1964–1973 w Teatrze Polskim w Poznaniu. Od 1975 był aktorem Teatru im. Jaracza w Łodzi.

W filmie zadebiutował w 1963. Jego najbardziej znaną rolą była postać Jasińskiego z serialu Dom. Często obsadzany w rolach „dobrych komunistów”. Zagrał ponad 100 ról w filmach, ale często epizodycznych.

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi (kwatera XXXII, rząd 5, grób 10).

Filmografia

  • 1963: Gdzie jest generał... – radziecki major
  • 1964: Beata – latarnik
  • 1964: Koniec naszego świata – Rosjanin, więzień Oświęcimia
  • 1967: Julia, Anna, Genowefa... – Władek Szymgała
  • 1967: Żywot Mateusza – Jan
  • 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – Józek Kryska
  • 1969: Księżyc – komisarz oddziału czerwonych
  • 1970: Kolumbowie – plutonowy Szymuś (odc. 5)
  • 1970: Południk zero – „Witek” Witkiewicz
  • 1970: Pułapka – pułkownik Karcz
  • 1971: Jak daleko stąd, jak blisko – plutonowy MO
  • 1971: Nos – rewirowy
  • 1971: Zaraza – traktorzysta
  • 1972: Chłopi – mieszkaniec Lipiec
  • 1972: Wesele – Upiór
  • 1973: Bułeczka – Adam Sitek z Brzezin, opiekun Bułeczki
  • 1973: Chłopi – mieszkaniec Lipiec
  • 1973: Droga – kierowca (odc. 1, 2, 4)
  • 1973: Myśliwy – Kuba Pudras
  • 1973: Nagrody i odznaczenia - sierżant z oddziału „Szpaka”
  • 1973: Wielka miłość Balzaka – sługa Hańskiego (odc. 1)
  • 1973: Zasieki – Serafin
  • 1974: Gniazdo – Żegota
  • 1974: Najważniejszy dzień życia – Nowoczek, kierownik pompowni w kopalni
  • 1974: Potop – Zbyszko
  • 1974: Wiosna panie sierżancie – Kazakow, rosyjski żołnierz
  • 1975: Czerwone i białe – spadochroniarz radziecki
  • 1975: Grzech Antoniego Grudy – milicjant
  • 1975: Hazardziści – Jasio, znajomy Jaskólskiego
  • 1975: Skazany – prezes klubu sportowego Korona
  • 1975: Trzecia granica – kapitan Oksza (odc. 6)
  • 1975: Zawodowcy – Malinowski
  • 1976: Daleko od szosy – kierownik Leszka w MPK (odc. 6, 7)
  • 1976: Hasło – Michał Kopera
  • 1976: Krótkie życie – Wilk
  • 1976: Mgła – sekretarz partii
  • 1976: Przepłyniesz rzekę – sekretarz partii
  • 1976: Ptaki, ptakom... – Kopocz
  • 1976: Zaklęty dwór – Gaworek, woźny sądowy
  • 1976: Znaki szczególne – Michał, brat Zawady (odc. 2, 5)
  • 1977: Gdzie woda czysta i trawa zielona – sierżant MO
  • 1977: Lalka – dróżnik Kacper Wysocki (odc. 8)
  • 1977: Milioner – urzędnik
  • 1977: Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości – inżynier Wesołowski
  • 1977: Szarada – oficer śledczy
  • 1977: Tańczący jastrząb – robotnik
  • 1977: Wszyscy i nikt – Ksobie
  • 1978: Azyl – komendant posterunku w Momajnach
  • 1978: Bestia – Lipkowski, ojciec Anny
  • 1978: Koty to dranie – kanalarz
  • 1978: Ślad na ziemi – Marian Matyja, budowniczy huty (odc. 2)
  • 1978: Umarli rzucają cień – Wasyl
  • 1979: Aria dla atlety – Georg Hitzler
  • 1979: Biała gorączka – górnik Roman Samodur
  • 1979: Detektywi na wakacjach – ojciec Zosi (odc. 3-5)
  • 1979: Gazda z Diabelnej – drwal Nieściorek
  • 1979: Klucznik – klucznik Kazimierz
  • 1979: Operacja Himmler – sturmbannfuhrer Hoffmann
  • 1979: Wściekły – dyrektor biura kryminalnego Komendy Głównej MO
  • 1979: Zerwane cumy – Ignacy Krzemiński
  • 1980: Czułe miejsca – minister
  • 1980–1982: Dom – Stanisław Jasiński, ojciec Lidki
  • 1980: Kłusownik – stajenny Wojko
  • 1980: Młyn Lewina – Nieswandt
  • 1980: Wizja lokalna 1901 – Smólkowski, ojciec Kacpra
  • 1981: Bołdyn – generał Bołdyn
  • 1981: Klejnot wolnego sumienia – Mielecki
  • 1981: Kłamczucha – ojciec
  • 1981: Limuzyna Daimler-Benz – nauczyciel gimnastyki
  • 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – kapitan Kazimierz Orzechowski
  • 1981: Wierne blizny – operator koparki
  • 1981: „Anna” i wampir – kapitan Andrzej Jaksa
  • 1982: Do góry nogami – niemiecki policjant
  • 1982: Na tropach Bartka – stajenny Wojko
  • 1982: Pajęczyna – gospodarz
  • 1982: Przygrywka – nieznajomy (odc. 4)
  • 1982: Punkty za pochodzenie
  • 1982: Wyłap – prywaciarz, sąsiad Rysia
  • 1983: Katastrofa w Gibraltarze – generał w sztabie głównym we wrześniu 1939 roku
  • 1983: Pastorale heroica – Józef Łopuch
  • 1984: 1944
  • 1984: Pan na Żuławach – Władysław Leszczak
  • 1984: Przemytnicy
  • 1984: Ultimatum – Łobot, sekretarz ambasady
  • 1985: Diabelskie szczęście – Świetlikowski
  • 1986: Czas nadziei – oficer MO
  • 1986: Kolega Pana Boga
  • 1987: Ballada o Januszku – zakładowy sekretarz partii, później dyrektor Zakładów Akumulatorowych

Odznaczenia i nagrody

  • Złoty Krzyż Zasługi (1979)
  • Odznaka Honorowa Miasta Poznania (1970)
  • Nagroda aktorska na XIII Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie za rolę w filmie Pastorale heroica (1983)
  • Nagroda MON I stopnia za film Pastorale heroica w reżyserii Henryka Bielskiego (1983)
  • „Srebrny Pierścień” – nagroda za rolę Kelina Ababija w sztuce Największa świętość (1978)

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        02.04.1970 | Premiera komedii filmowej "Jak rozpętałem drugą wojnę światową" w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego

        Jak rozpętałem drugą wojnę światową – polski film fabularny nakręcony w 1969 roku, na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego Przygody kanoniera Dolasa. Film składa się z trzech części: Ucieczka (86 min), Za bronią (72 min) i Wśród swoich (73 min). Na etapie kolaudacji scenariusza planowano dwie części: Jak rozpocząłem drugą wojnę światową i Jak zakończyłem drugą wojnę światową (po ok. 120 min każda). Oryginalnie film został zrealizowany jako czarno-biała produkcja. W 2001 roku firma Dynacs Digital Studios z Hollywood, na zlecenie Studia Filmowego Oko oraz telewizji Polsat, stworzyła kolorową wersję stosując cyfrową obróbkę.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe