Wirgiliusz Gryń
- Data urodzenia:
- 09.06.1928
- Data śmierci:
- 03.09.1986
- Kategorie:
- aktor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Łódź, Cmentarz Doły
Wirgiliusz Gryń (ur. 9 czerwca 1928 w Mydlicach (obecnie dzielnica Dąbrowy Górniczej), zm. 3 września 1986 w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny.
Karierę rozpoczynał w Sosnowcu i Katowicach, gdzie był najczęściej statystą. Z czasem zaczął grywać poważniejsze role w różnych teatrach. W Warszawie należał do zespołu pieśni i tańca. W latach 1952–1955 występował w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1957 w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu, 1957–1959 w Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, w latach 1959–1962 w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, 1962–1964 w Teatrze w Zielonej Górze, 1964–1973 w Teatrze Polskim w Poznaniu. Od 1975 był aktorem Teatru im. Jaracza w Łodzi.
W filmie zadebiutował w 1963. Jego najbardziej znaną rolą była postać Jasińskiego z serialu Dom. Często obsadzany w rolach „dobrych komunistów”. Zagrał ponad 100 ról w filmach, ale często epizodycznych.
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi (kwatera XXXII, rząd 5, grób 10).
Filmografia
- 1963: Gdzie jest generał... – radziecki major
- 1964: Beata – latarnik
- 1964: Koniec naszego świata – Rosjanin, więzień Oświęcimia
- 1967: Julia, Anna, Genowefa... – Władek Szymgała
- 1967: Żywot Mateusza – Jan
- 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – Józek Kryska
- 1969: Księżyc – komisarz oddziału czerwonych
- 1970: Kolumbowie – plutonowy Szymuś (odc. 5)
- 1970: Południk zero – „Witek” Witkiewicz
- 1970: Pułapka – pułkownik Karcz
- 1971: Jak daleko stąd, jak blisko – plutonowy MO
- 1971: Nos – rewirowy
- 1971: Zaraza – traktorzysta
- 1972: Chłopi – mieszkaniec Lipiec
- 1972: Wesele – Upiór
- 1973: Bułeczka – Adam Sitek z Brzezin, opiekun Bułeczki
- 1973: Chłopi – mieszkaniec Lipiec
- 1973: Droga – kierowca (odc. 1, 2, 4)
- 1973: Myśliwy – Kuba Pudras
- 1973: Nagrody i odznaczenia - sierżant z oddziału „Szpaka”
- 1973: Wielka miłość Balzaka – sługa Hańskiego (odc. 1)
- 1973: Zasieki – Serafin
- 1974: Gniazdo – Żegota
- 1974: Najważniejszy dzień życia – Nowoczek, kierownik pompowni w kopalni
- 1974: Potop – Zbyszko
- 1974: Wiosna panie sierżancie – Kazakow, rosyjski żołnierz
- 1975: Czerwone i białe – spadochroniarz radziecki
- 1975: Grzech Antoniego Grudy – milicjant
- 1975: Hazardziści – Jasio, znajomy Jaskólskiego
- 1975: Skazany – prezes klubu sportowego Korona
- 1975: Trzecia granica – kapitan Oksza (odc. 6)
- 1975: Zawodowcy – Malinowski
- 1976: Daleko od szosy – kierownik Leszka w MPK (odc. 6, 7)
- 1976: Hasło – Michał Kopera
- 1976: Krótkie życie – Wilk
- 1976: Mgła – sekretarz partii
- 1976: Przepłyniesz rzekę – sekretarz partii
- 1976: Ptaki, ptakom... – Kopocz
- 1976: Zaklęty dwór – Gaworek, woźny sądowy
- 1976: Znaki szczególne – Michał, brat Zawady (odc. 2, 5)
- 1977: Gdzie woda czysta i trawa zielona – sierżant MO
- 1977: Lalka – dróżnik Kacper Wysocki (odc. 8)
- 1977: Milioner – urzędnik
- 1977: Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości – inżynier Wesołowski
- 1977: Szarada – oficer śledczy
- 1977: Tańczący jastrząb – robotnik
- 1977: Wszyscy i nikt – Ksobie
- 1978: Azyl – komendant posterunku w Momajnach
- 1978: Bestia – Lipkowski, ojciec Anny
- 1978: Koty to dranie – kanalarz
- 1978: Ślad na ziemi – Marian Matyja, budowniczy huty (odc. 2)
- 1978: Umarli rzucają cień – Wasyl
- 1979: Aria dla atlety – Georg Hitzler
- 1979: Biała gorączka – górnik Roman Samodur
- 1979: Detektywi na wakacjach – ojciec Zosi (odc. 3-5)
- 1979: Gazda z Diabelnej – drwal Nieściorek
- 1979: Klucznik – klucznik Kazimierz
- 1979: Operacja Himmler – sturmbannfuhrer Hoffmann
- 1979: Wściekły – dyrektor biura kryminalnego Komendy Głównej MO
- 1979: Zerwane cumy – Ignacy Krzemiński
- 1980: Czułe miejsca – minister
- 1980–1982: Dom – Stanisław Jasiński, ojciec Lidki
- 1980: Kłusownik – stajenny Wojko
- 1980: Młyn Lewina – Nieswandt
- 1980: Wizja lokalna 1901 – Smólkowski, ojciec Kacpra
- 1981: Bołdyn – generał Bołdyn
- 1981: Klejnot wolnego sumienia – Mielecki
- 1981: Kłamczucha – ojciec
- 1981: Limuzyna Daimler-Benz – nauczyciel gimnastyki
- 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – kapitan Kazimierz Orzechowski
- 1981: Wierne blizny – operator koparki
- 1981: „Anna” i wampir – kapitan Andrzej Jaksa
- 1982: Do góry nogami – niemiecki policjant
- 1982: Na tropach Bartka – stajenny Wojko
- 1982: Pajęczyna – gospodarz
- 1982: Przygrywka – nieznajomy (odc. 4)
- 1982: Punkty za pochodzenie
- 1982: Wyłap – prywaciarz, sąsiad Rysia
- 1983: Katastrofa w Gibraltarze – generał w sztabie głównym we wrześniu 1939 roku
- 1983: Pastorale heroica – Józef Łopuch
- 1984: 1944
- 1984: Pan na Żuławach – Władysław Leszczak
- 1984: Przemytnicy
- 1984: Ultimatum – Łobot, sekretarz ambasady
- 1985: Diabelskie szczęście – Świetlikowski
- 1986: Czas nadziei – oficer MO
- 1986: Kolega Pana Boga
- 1987: Ballada o Januszku – zakładowy sekretarz partii, później dyrektor Zakładów Akumulatorowych
Odznaczenia i nagrody
- Złoty Krzyż Zasługi (1979)
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania (1970)
- Nagroda aktorska na XIII Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie za rolę w filmie Pastorale heroica (1983)
- Nagroda MON I stopnia za film Pastorale heroica w reżyserii Henryka Bielskiego (1983)
- „Srebrny Pierścień” – nagroda za rolę Kelina Ababija w sztuce Największa świętość (1978)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
02.04.1970 | Premiera komedii filmowej "Jak rozpętałem drugą wojnę światową" w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego
Jak rozpętałem drugą wojnę światową – polski film fabularny nakręcony w 1969 roku, na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego Przygody kanoniera Dolasa. Film składa się z trzech części: Ucieczka (86 min), Za bronią (72 min) i Wśród swoich (73 min). Na etapie kolaudacji scenariusza planowano dwie części: Jak rozpocząłem drugą wojnę światową i Jak zakończyłem drugą wojnę światową (po ok. 120 min każda). Oryginalnie film został zrealizowany jako czarno-biała produkcja. W 2001 roku firma Dynacs Digital Studios z Hollywood, na zlecenie Studia Filmowego Oko oraz telewizji Polsat, stworzyła kolorową wersję stosując cyfrową obróbkę.