Witold Radecki-Mikulicz
- Data urodzenia:
- 04.06.1891
- Data śmierci:
- 01.02.1979
- Kategorie:
- generał, pedagog, nauczyciel, uczestnik I wojny światowej
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Londyn, Cmentarz North Sheen
Witold Marian Radecki–Mikulicz (ur. 4 czerwca 1891 w majątku Lipki na Wołyniu, zm. 1 lutego 1979 w Londynie) – generał brygady Wojska Polskiego.
Witold Marian Radecki–Mikulicz urodził się 4 czerwca 1891 w majątku Lipki na Wołyniu. Oficer armii rosyjskiej, a od lutego 1918 dowódca oddziału konnego i adiutant gen. Dowbor-Muśnickiego w I Korpusie Wschodnim. W 1919 pełnił funkcję adiutanta dowództwa Wojsk Wielkopolskich w Poznaniu, a następnie był w komisji ustalania granicy polsko–niemieckiej.
W wojnie z bolszewikami dowodził w 115 Pułku Ułanów 1 szwadronem w stopniu rotmistrza, a w sierpniu został jego dowódcą. Zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem 1 czerwca 1919. Dowódca 15 Pułku Ułanów w latach 1921-1922 i w barwach pułku był w latach 1922-1928 słuchaczem, a następnie wykładowcą taktyki kawalerii w Wyższej Szkole Wojennej.
Mianowany podpułkownikiem Sztabu Generalnego 1 stycznia 1927. Był dowódcą 6 Pułku Ułanów od marca 1928 do maja 1930, a następnie powrócił na wykładowcę historii wojen do Wyższej Szkoły Wojennej. Od 1935 do 1937 pełnił obowiązki dowódcy 2 Pułku Szwoleżerów, a następnie powraca na poprzednie stanowisko w Wyższej Szkole Wojennej. 19 marca 1937 mianowany pułkownikiem dypl.
Przydzielony został w 1939 do Polskiej Misji Wojskowej we Francji, a później został szefem Gabinetu Naczelnego Wodza we Francji i Anglii. Attaché wojskowy od lutego 1941 do listopada 1942 przy rządach: belgijskim i holenderskim w Londynie, oficer łącznikowy w latach 1942–1946 przy Dowództwie Wojsk Wolnych Francuzów i ponownie attaché wojskowy w Paryżu. Po wojnie pozostał w Anglii i zamieszkał w Londynie.
Naczelny Wódz awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 1 stycznia 1964. Zmarł 1 lutego 1979. Pochowany na cmentarzu North Sheen.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi (1930)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Komandor Orderu Leopolda (Belgia, 1937)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Józef Dowbor-Muśnicki | dowódca |
Nie określono wydarzenia