Witold Kiewlicz
- Data urodzenia:
- 06.06.1909
- Data śmierci:
- 02.10.1977
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- wujek
- Kategorie:
- ofiara represji sowieckiego reżimu, oficer, partyzant, porucznik, uczestnik II wojny światowej
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Białystok, Cmentarz Farny
Urodził się w Suwałkach. Syn Tadeusza Ludwika Mariana i Emilii Stefanii Brygidy z Odyńców, dziedziców majątku Szurpity na Suwalszczyźnie skonfiskowanego przez cara po Powstaniu Styczniowynw (1863r.) Absolwent Gimnazjum w Grudziądzu w 1927 r. Powołany do odbycia służby wojskowej Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii ukończył w 1929 r. Rozpoczął studia w Szkole Weterynarii, które przerwał wstępując do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Komorowie, ukończył ją w 1936 r. w stopniu podporucznika. Służbę stałą rozpoczął w Sarnach. W początkach 1939 r. został przeniesiony do nowo formowanego Batalionu Fortecznego w Ostrowcu, a następnie do Wizny. W wojnie 1939 r. brał udział jako Dowódca Odcinka Giełczyn. Ranny wycofał się do Białegostoku, a następnie do Wilna. Po zaleczeniu ran, został przymusowo wysiedlony na Litwę Kowieńską. Jesienią 1941 r. powrócił do Wilna, został zaprzysiężony i przystąpił do działań konspiracyjnych w Związku Walki Zbrojnej Okręgu Wileńskiego. Otrzymał skierowanie do organizowania komórek ZWZ w rejonie Świra. Staż partyzancki odbył w 5 Brygadzie mjr Zygmunta Szyndzielarza ps. „Łupaszko”. W marcu 1944 r. objął dowództwo 1 plutonu oddziału partyzanckiego "Źejmana" (od 8 lipca 1944r. 36. Brygady Partyzanckiej) Armii Krajowej Okręgu Litewskiego. Uczestniczył w odprawie oficerów Armii Krajowej w Boguszach, gdzie został aresztowany przez wojska NKWD i więziony przy ul. Ofiarnej w Wilnie. Wiosną 1945 roku został wywieziony do obozu NKWD w Riazaniu, zwolniony w listopadzie 1947 r. powrócił do Kraju i osiedlił się w Białymstoku. Pochowany na Cmentarzu Farnym w Białymstoku
Odznaczenia : Krzyż Orderu Virtuti Militari 5 kl.
Krzyż Walecznych (trzykrotnie).
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Stefania Emilia Brygida Kiewlicz | matka | ||
2 | Tadeusz Kiewlicz | syn | ||
3 | Eleonora Kiewlicz | żona | ||
4 | Zygmunt Szendzielarz | dowódca |
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.