Władysław Cichorski

Władysław Roman Cichorski ps. Zameczek (ur. 1822, zm. w 1876) – polski powstaniec, pułkownik wojsk powstańczych powstania styczniowego, dowódca oddziału operującego na Podlasiu.

Urodził się w Kaliszu. Był synem radcy stanu i senatora Wincentego Cichorskiego.Przed powstaniem w 1861 ten geometra z zawodu został działaczem konspiracyjnym w okręgu tykocińskim oraz organizator z ramienia Komitetu Centralnego województwa łomżyńskiego. 22 stycznia 1863 roku Władysław Cichorski na czele oddziału złożonego ze szlachty zaściankowej zdobył Suraż pod Łapami. 23 stycznia na czele 50 ludzi wkroczył do Ostrowi Mazowieckiej, potem do Tykocina, Ciechanowca i 2 lutego wraz z już dwutysięcznym oddziałem do Siemiatycz.

Został awansowany przez Rząd Narodowy do stopnia pułkownika. Tam połączył się z partią Romana Rogińskiego idącą z Białej. Założył obóz pod miastem. Miał pod swoim dowództwem już 3000 ludzi w tym 800 jednolicie umundurowanej kawalerii. Oddziały powstańcze osaczył gen. Maniukin, który pobił powstańców w bitwie pod Siemiatyczami i zmusił ich do ucieczki 7 lutego. Niedobitki partii Cichorskiego zebrał Konstanty Ramotowski. Sam Cichorski wraz z 700 ludźmi wycofał się do Puszczy Białej. Tam nękał posterunki rosyjskie nagłymi wypadami a 28 lutego 1863 pobił w potyczce pod Przetyczem. W marcu podporządkował swój oddział Zygmuntowi Padlewskiemu, biorąc udział w jego szlaku bojowym na Kurpiach. Wyemigrował do Francji, ostatecznie osiadł w Galicji.